Θεωρώ ότι το βιβλίο αυτό αποτελεί ό,τι πιό ευσύνοπτο και κατανοητό έχει γραφτεί για τον ολοκληρωτισμό και τους επαναστάτες που στην πορεία εξελίσσονται σε δυνάστες. Το βιβλίο εξυπακούεται ότι είναι ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ. Θα πρότεινα να το διαβάσουμε όλοι. Δεν έχω να προτείνω εκδοτικό οίκο, αλλά πρέπει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοπωλείο.
Ακολουθεί πολιτικό κείμενο του Τζωρτζ Όργουελ που δημοσιεύτηκε στο Listener 19 Ιουνίου 1941 σε μετάφραση Νένας Κοκκινάκη
"Η λογοτεχνία και ο ολοκληρωτισμός
Ο ολοκληρωτισμός κατάφερε να καταπνίξει την ελευθερία της σκέψης (έστω και αν αυτό δεν έγινε ποτέ απολύτως εφικτό). Και είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ο έλεγχος που ασκεί στη σκέψη μας ο ολοκληρωτισμός δεν ασκείται μόνο αρνητικά, αλλά και θετικά. Ο ολοκληρωτισμός δεν αρκείται στο να σου απαγορεύει να εκφράσεις, ακόμα και να έχεις κάποιες σκέψεις, αλλά σου υπαγορεύει αυτό που πρέπει να σκέφτεσαι, κατασκευάζει την ιδεολογία σου, σε υποχρεώνει να οδηγείς την ευαισθησία σου προς μια ορισμένη κατεύθυνση και σου επιβάλλει ένα συγκεκριμένο κώδικα συμπεριφοράς. Στο μέτρο του δυνατού, σε απομονώνει από τον εξωτερικό κόσμο, σε εγκλωβίζει σ΄ ένα τεχνητό περιβάλλον, όπου για σένα δεν υπάρχει κανένα σημείο αναφοράς. Το ολοκληρωτικό κράτος προσπαθεί να ελέγχει απόλυτα τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου, έτσι ώστε να είναι σε θέση να ελέγχει και τις πράξεις σου. Το θέμα που μας ενδιαφέρει είναι το εξής: «Η λογοτεχνία μπορεί να επιβιώσει σ΄ ένα τέτοιο κλίμα;» Πιστεύω, βέβαια, ότι η απάντηση είναι αρνητική. Αν ο ολοκληρωτισμός επιβληθεί σε διεθνή κλίμακα, εκείνο που γνωρίσαμε ως λογοτεχνία, κάποτε θα εκλείψει. Και δεν υπάρχει, πιστεύω, αντίρρηση ότι η λογοτεχνία που θα εκλείψει, θα είναι βέβαια η ευρωπαϊκή, η μετά την Αναγέννηση ευρωπαϊκή λογοτεχνία.[...] Αυτό που χαρακτηρίζει το ολοκληρωτικό κράτος, είναι ότι κυβερνά τη σκέψη, τη ρυθμίζει όμως; Κατασκευάζει αδιαφιλονίκητα δόγματα, γιατί χρειάζεται την απόλυτη υποταγή των ατόμων. Έχει ανάγκη από δόγματα, τα οποία επεξεργάζεται και διαμορφώνει μέρα με τη μέρα, αλλά δεν μπορεί να αποφύγει τις αλλαγές που υπαγορεύουν οι ανάγκες της πολιτικής των σχέσεων της εξουσίας.[...] Είναι τουλάχιστον ανάγκη να υπογραμμίσουμε τ΄ αποτελέσματα που μπορεί να έχει μια τέτοια πρακτική στη λογοτεχνία. Γιατί το γράψιμο είναι μια δραστηριότητα που εξαρτάται κατά ένα μεγάλο ποσοστό από τα συναισθήματα, τα οποία βέβαια δεν ελέγχονται πάντα από εξωτερικές αιτίες. Είναι εύκολο, προφανώς, να δώσει κανείς εγγυήσεις σ΄ αυτό που κάποια στιγμή θεωρείται ορθόδοξο, αλλά για να γράψεις κάτι που σε γεμίζει, πρέπει να νιώσεις βαθιά την αλήθεια του. Ένας κατασκευασμένος ενθουσιασμός είναι πάντα λάθος. Τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, μας επιτρέπουν να σκεφτούμε ότι οι απότομες συναισθηματικές μεταβολές που απαιτεί από τους οπαδούς του ο ολοκληρωτισμός, είναι ανέφικτες ψυχολογικά. Αυτή ακριβώς είναι η βασική αιτία, για την οποία, κατά την γνώμη μου, αν ο ολοκληρωτισμός θριαμβεύσει σ΄ όλο τον πλανήτη μας, η λογοτεχνία, τουλάχιστον η λογοτεχνία που ξέρουμε, θα είναι σίγουρα καταδικασμένη.[...] Όλοι αυτοί για τους οποίους η λογοτεχνία αποτελεί αξία, όλοι όσοι βλέπουν τον πρωταρχικό ρόλο που έπαιξε μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας, όλοι αυτοί πρέπει να δουν τη ζωτική ανάγκη που μας επιβάλλει να αντιταχθούμε στον ολοκληρωτισμό που ενδεχόμενα θα μας επιβληθεί από εξωτερικούς ή εσωτερικούς παράγοντες. "
ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ;;;
Ο ολοκληρωτισμός κατάφερε να καταπνίξει την ελευθερία της σκέψης (έστω και αν αυτό δεν έγινε ποτέ απολύτως εφικτό). Και είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ο έλεγχος που ασκεί στη σκέψη μας ο ολοκληρωτισμός δεν ασκείται μόνο αρνητικά, αλλά και θετικά. Ο ολοκληρωτισμός δεν αρκείται στο να σου απαγορεύει να εκφράσεις, ακόμα και να έχεις κάποιες σκέψεις, αλλά σου υπαγορεύει αυτό που πρέπει να σκέφτεσαι, κατασκευάζει την ιδεολογία σου, σε υποχρεώνει να οδηγείς την ευαισθησία σου προς μια ορισμένη κατεύθυνση και σου επιβάλλει ένα συγκεκριμένο κώδικα συμπεριφοράς. Στο μέτρο του δυνατού, σε απομονώνει από τον εξωτερικό κόσμο, σε εγκλωβίζει σ΄ ένα τεχνητό περιβάλλον, όπου για σένα δεν υπάρχει κανένα σημείο αναφοράς. Το ολοκληρωτικό κράτος προσπαθεί να ελέγχει απόλυτα τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου, έτσι ώστε να είναι σε θέση να ελέγχει και τις πράξεις σου. Το θέμα που μας ενδιαφέρει είναι το εξής: «Η λογοτεχνία μπορεί να επιβιώσει σ΄ ένα τέτοιο κλίμα;» Πιστεύω, βέβαια, ότι η απάντηση είναι αρνητική. Αν ο ολοκληρωτισμός επιβληθεί σε διεθνή κλίμακα, εκείνο που γνωρίσαμε ως λογοτεχνία, κάποτε θα εκλείψει. Και δεν υπάρχει, πιστεύω, αντίρρηση ότι η λογοτεχνία που θα εκλείψει, θα είναι βέβαια η ευρωπαϊκή, η μετά την Αναγέννηση ευρωπαϊκή λογοτεχνία.[...] Αυτό που χαρακτηρίζει το ολοκληρωτικό κράτος, είναι ότι κυβερνά τη σκέψη, τη ρυθμίζει όμως; Κατασκευάζει αδιαφιλονίκητα δόγματα, γιατί χρειάζεται την απόλυτη υποταγή των ατόμων. Έχει ανάγκη από δόγματα, τα οποία επεξεργάζεται και διαμορφώνει μέρα με τη μέρα, αλλά δεν μπορεί να αποφύγει τις αλλαγές που υπαγορεύουν οι ανάγκες της πολιτικής των σχέσεων της εξουσίας.[...] Είναι τουλάχιστον ανάγκη να υπογραμμίσουμε τ΄ αποτελέσματα που μπορεί να έχει μια τέτοια πρακτική στη λογοτεχνία. Γιατί το γράψιμο είναι μια δραστηριότητα που εξαρτάται κατά ένα μεγάλο ποσοστό από τα συναισθήματα, τα οποία βέβαια δεν ελέγχονται πάντα από εξωτερικές αιτίες. Είναι εύκολο, προφανώς, να δώσει κανείς εγγυήσεις σ΄ αυτό που κάποια στιγμή θεωρείται ορθόδοξο, αλλά για να γράψεις κάτι που σε γεμίζει, πρέπει να νιώσεις βαθιά την αλήθεια του. Ένας κατασκευασμένος ενθουσιασμός είναι πάντα λάθος. Τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, μας επιτρέπουν να σκεφτούμε ότι οι απότομες συναισθηματικές μεταβολές που απαιτεί από τους οπαδούς του ο ολοκληρωτισμός, είναι ανέφικτες ψυχολογικά. Αυτή ακριβώς είναι η βασική αιτία, για την οποία, κατά την γνώμη μου, αν ο ολοκληρωτισμός θριαμβεύσει σ΄ όλο τον πλανήτη μας, η λογοτεχνία, τουλάχιστον η λογοτεχνία που ξέρουμε, θα είναι σίγουρα καταδικασμένη.[...] Όλοι αυτοί για τους οποίους η λογοτεχνία αποτελεί αξία, όλοι όσοι βλέπουν τον πρωταρχικό ρόλο που έπαιξε μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας, όλοι αυτοί πρέπει να δουν τη ζωτική ανάγκη που μας επιβάλλει να αντιταχθούμε στον ολοκληρωτισμό που ενδεχόμενα θα μας επιβληθεί από εξωτερικούς ή εσωτερικούς παράγοντες. "
ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου