Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

The Way back Η νέα ταινία του Πήτερ Γουίαρ

Μία δραπέτευση διαφορετικών ανθρώπων από γκουλάγκ της Σιβηρίας. Μπροστά τους είναι η ελευθερία με όλες τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Η ελυθερία κοστίζει πάντα και η ομάδα αποφασίζει να ρισκάρει. Η φύση είναι το εμπόδιο. Οι κατάδικοι υπερβαίνουν τα όριά τους και καταφέρνουν, με απώλειες, βέβαια, να φτάσουν στη λύτρωση. Ταινία που αναδεικνύει την συντροφικότητα και την ανθρωπιά. Ερμηνείες δωρικές. Τα βλέματα είναι πιό εύγλωττα από τις συνομιλίες. Ξεχωρίσει ο Εντ Χάρις και ο Κόλιν Φάρελ σε ένα "κωμικό-δραματικό" ρόλο. Όλοι οι συντελεστές είναι καλοί στους ρόλους τους. Εκπληκτική φωτογραφία με τη συνεργασία του National Geographic. Η ταινία ενδείκνυται για ψυχαγωγία. Η ιστορία των γκουλαγκ είναι πολύ μεγάλη. Εκεί η ζωή σταμάτησε για εκατομμύρια συνανθρώπους μας. Οι νεκροζώντανοι τρόφιμοι είχαν ημερομηνία λήξεως. Ήταν αναλώσιμοι. Με τον καιρό θα δούμε και θα μάθουμε πολλά περισσότερα για τα στρατόπεδα αυτά. Ίσως αφού λείψουν εντελώς όσοι τα βίωσαν. Δείτε την ταινία, έτσι για μια πρώτη ματιά.

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Αληθινό Θράσος ένα γουέστερν από τα πολύ καλά

Η νέα ταινία των αδερφών Κοέν είναι ένα κλασσικό γουέστερν από τα παλά καλά του είδους. Συναρπαστική ταινία χαρακτήρων με εξαιρετικές ερμηνείες, τόσο του Τζεφ Μπρίτζες όσο και της Χέιλι Στάινφελντ, αλλά και των άλλων συντελεστών της ταινίας. Για τους λάτρεις των παλιών γουέστερν είναι ταινία που δνε πρέπει να χάσετε. Δώστε προσοχή στο αίσθημα δικαιοσύνης και ιδίως στις σκηνές της διαπραγμάτευσης της μικρής ηρωίδας τόσο με τον Τζεφ Μπρίτζες όσο, κυρίως, με τον έμπορο. Στην "άγρια δύση" οι άνθρωποι είχαν πολύ περισσότερη αίσθηση του δικαίου από ότι, στην τωρινή εποχή, σε δύση και ανατολή. Η απόδοση δικαιοσύνης είναι τρόπος ζωής και χωρίς αυτή δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία οργανωμένη. Δείτε την ταινία και θα περάσετε δύο περίπου ώρες όμορφα, μέσα στην μνημονιακή καταχνιά που έχει σαρώσει τα πάντα.

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Γενική Απεργία σήμερα 23-2-2011

Σήμερα απεργούν όλοι. Ακόμα και οι έμποροι κλείνουν τα μαγαζιά τους. Η παραπαίουσα κυβέρνηση κάνει πως δεν καταλαβείνιε πνιγμένη στις αποκαλύψεις για τα ψέματα που σκόπιμα έλεγε στον ελληνικό λαό για να υφαρπάσει την ψήφο του. Μετά τον Προβόπουλο και, εσχάτως, τον σύντροφο Στρος Καν θα μιλήσουν κι άλλοι που θα αποκαλύψουν την μεγαλύτερη μεταπολιτευτική πολιτική απάτη. Ο κόσμος ξύπνησε πια και έχει εξαγριωθεί. Τα εκατομμύρια από τις μίζες για τα εξοπλιστικά και όχι μόνο, τα εκατομμύρια που μοίραζε από εδώ κι από εκεί ο νυν πρωθυπουργός και τέως υπουργός εξωτερικών σε διάφορες ΜΚυΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) σε συνδυασμό με την απόλυτη ξεφτίλα να χρεώνουν οι υπουργοί, παλαιοπασόκοι ή κάτι απίθανοι μοντερνοπασόκοι, τους καφέδες που πίνουν στην αίθουσα VIP του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος στον Ελληνικό Λαό έχουν ξεχειλίσει το ποτήρι της αγανάκτησης. Ο καιρός γαρ εγγύς.... 

Η κατάσταση στη δικαιοσύνη εξαθλιώνεται

Αντιγράφω επιστολή εισαγγελικής λειτουργού από την εφημερίδα της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων "Δικαστικά Νέα". Πρόκειται για ανάγλυφη κατάσταση του χώρου της δικαιοσύνης, της οποίας η λειτουργία πρέπει να προστατευθεί ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε. Πρέπει όλοι μας να υπερασπιστούμε τους λειτουργούς τους Θέμιδας, διότι αποτελούν το τελυταίο καταφύγιό μας απέναντι στις αυθαιρεσίες της εκτελεστικής εξουσίας.

της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών
ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ Ε. ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ
Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα Βασιλίσσης Σοφίας 2
Τ.Θ. 30284, GR-106 74 Αθήνα
τηλ. (+30) (210) 7272100
Email: Burath@hellas.dg10-bur.cec.be
Internet: http://www.ee.gr
http://europa.eu.int/comm/represent_en.htm

Θεμα: Υπηρεσιακή Κατάσταση Δικαστικών λειτουργών– Δικαστών και Εισαγγελέων εν Ελλάδι

Δεν γνωρίζω αν έχετε εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στη Δικαιοσύνη στην Ελλάδα. Χρέος μου αποτελεί, μέσα από μία χρονογραφική αναφορά της καθημερινότητας ενός Δικαστικού Λειτουργού, να καταδείξω την υπηρεσιακή τριτο κοσμική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Η κύρια μου κατοικία είναι στη Θεσσαλονίκη και είμαι τοποθετημένη στη Δυτική Μακεδονία, στην πόλη της Κοζάνης, όπου υπηρετώ ως Αντεισαγγελέας. Διαθέτω δύο πτυχία και τρία μεταπτυχιακά. Αυτήν τη στιγμή λαμβάνω εις χείρας μου το ποσό των 1.170Ευρώ το δεκαπενθήμερο. Προ Δ.Ν.Τ. ελάμβανα το ποσό των 1.463Ευρώ το δεκαπενθήμερο. Για το ένα μεταπτυχιακό, καθώς τα υπόλοιπα δεν αναγνωρίζονται μισθολογικά από την Πολιτεία, λαμβάνω το επίδομα των 40Ευρώ. Έχουμε υποστεί μείωση 28% στις αποδοχές μας, τη στιγμή που στο Δημόσιο τομέα οι περικοπές ανέρχονται στο 10 και 8% maximum. Στις πόλεις που υπηρετούμε, ως πάγια έξοδα, πρέπει να πληρώνουμε ενοίκιο οικίας, ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνα σταθερά και κινητά για πού χρησιμοποιούμε για την υπηρεσία, ίντερνετ, βιβλιογραφία, κοινόχρηστα, σίτιση, κ.λ.π. Για το λόγο αυτό, προσπαθούμε να ανακαλύπτουμε φθηνές λύσεις και με ότι αυτό συνεπάγεται για την εικόνα ενός Δικαστικού Λειτουργού (Για παράδειγμα διαμένω σε οικία που εξυπηρετεί τις ανάγκες φοιτητών). Ο μισθός μου είναι λιγότερος από αυτόν που λαμβάνει ένας εργαζόμενος στη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού στην Κοζάνη, που πληρώνεται κατ’ ελάχιστον με το ποσό των 3.000Ευρώ, χωρίς να διαθέτει κάποιο πτυχίο ή ακόμη και απολυτήριο Λυκείου. (Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο μισθός της καθαρίστριας στα τρένα του Ο.Σ.Ε. ανέρχεται κατ΄ ελάχιστον στο ποσό των 5.000Ευρώ περίπου). Εξηγήστε μου πως θα μπορέσω να συμβάλλω στα έξοδα της οικογενειακής μου οικίας; Μεταφερόμαστε με τα ιδιωτικά μας οχήματα και το τονίζω αυτό για να μην θεωρείται ότι η Πολιτεία μας παρέχει υπηρεσιακό όχημα ή μας καταβάλλει έξοδα κινήσεως. Ακόμη και όταν πρόκειται να παραστούμε σε μεταβατικές έδρες (Στο Ν.Κοζάνης: Μονομελές Πλημμελειοδικείο Νεαπόλεως, Σερβίων, Πτολεμαϊδος, Σιάτιστας), η μεταφορά γίνεται με δικά μας έξοδα και ιδία ευθύνη για τροχαία ατυχήματα. Σε οποιαδήποτε άλλη δημόσια υπηρεσία καταβάλλονται έξοδα μετακινήσεως ή παρέχονται υπηρεσιακά οχήματα. Θεωρείται αδιανόητο, είτε από πλευράς ιδιωτικού δικαίου, είτε από πλευράς δημοσίου δικαίου, ο εργοδότης, εν προκειμένω το Δημόσιο, να αποποιείται αστικής ευθύνης σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος, που γίνεται κατά τη μετάβαση στην υπηρεσία ή από την υπηρεσία προς την οικία του δημοσίου υπαλλήλου.Προσωπικώς, όταν υπηρετούσα στην Ανατολική Μακεδονία και στο Πρωτοδικείο Δράμας, διατάχθηκα από τον Εισαγγελέα Εφετών Α.Μακεδονίας να εκτελέσω χρέη Εισαγγελέα στο Πρωτοδικείο Καβάλας, ήτοι σε άλλη πόλη και σε περιφέρεια διαφορετικής αρμοδιότητος. Για την χάρη που έκανα στην Πολιτεία να παραστώ σε άλλο Πρωτοδικείο έλαβα το ποσό των 00.000Ευρώ, καταβάλλοντας κάθε τι απαραίτητο «από την τσέπη μου». Για το θέμα αυτό συνέταξα επιστολή που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Ένωσης Δικαστικών λειτουργών και έχει ως ακολούθως: Σε Ποια Θέση Μας θέλει η Πολιτεία Εισαγγελικός Λειτουργός εντέλλεται από τον Εισαγγελέα Εφετών για την μετάβαση σε όμορο νομό της ηπειρωτικής Ελλάδος και την αναπλήρωση της θέσης συναδέλφου. Πρέπει να αφήσει προσωρινώς την άσκηση των καθηκόντων του και να μεταβεί στις κτιριακές εγκαταστάσεις του διπλανού Πρωτοδικείου. Αν η απόσταση είναι μεγάλη απαιτείται διανυκτέρευση στην περιοχή αναπλήρωσης. Σε περίπτωση μικρής απόστασης, ο συνάδελφος μπορεί να μεταβεί στον διπλανό νομό πρωινή ώρα πριν τη δικάσιμο. Ζήτημα είναι ποιες δαπάνες θα καλύψει η Πολιτεία για τον μετακινούμενο συνάδελφο και ειδικότερα για την χάρη που της κάνει να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε, χωρίς να έχει καμία υποχρέωση προς το μηχανισμό της. Εάν κάνει το λάθος και χρησιμοποιήσει το όχημά του θα λάβει, αν και εφόσον το δικαιούται, 0,15 Ευρώ το χιλιόμετρο, δηλ. για την απόσταση των 40χλμ το υπέρογκο ποσό των 06Ευρώ, αν, δε, για δικούς του λόγους, κρίνει ότι πρέπει να διανυκτερεύσει τότε το λάθος κρίνεται ως ασυγχώρητο. Ο Επίτροπος των δαπανών σίγουρα θα τον επιπλήξει για την χρήση του οχήματός, αφού για την απόσταση των 40χλμ (μέσος όρος απόστασης όμορων νομών) έπρεπε να χρησιμοποιήσει το λεωφορείο σύνδεσης (ΚΤΕΛ). Η καταβολή της συγκεκριμέ νης δαπάνης για τη χρήση οχήματος δεν προβλέπεται από το άρ.7Ν.2685/1999, αφού η αναπλήρωση γίνεται σε Δικαστήρια εκτός έδρας και εκτός ορίων νομού, ενώ η μετακίνηση προς αντικατάσταση δεν λογίζεται ως «εξαιρετική περίπτωση για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών». Δεν θα επιπλήξει, βεβαίως, π.χ. τον υφυπουργό, που θα χρησιμοποιήσει όποιο συγκοινωνιακό μέσο επιθυμεί και θα διανυκτερεύσει σε οποιοδήποτε ξενοδοχείο προτιμά και θα λάβει αποζημίωση, πέραν, δηλ.των δαπανών, τουλάχιστον 20.000Ευρώ, για την κούραση που συνεπάγεται η μετάβαση. Μόλις, δε, που χρειάζεται να αναφερθεί ότι τα ίδια ισχύουν και για το προσωπικό ασφαλείας του, ήτοι τα αστυνομικά όργανα που πληρώνει ο Ελληνικό λαός. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα προβλεπόμενα, ο συνάδελφος υποχρεούται να ξυπνήσει το πρωί, να περπατήσει - όσο απαιτείται - μέχρι το ΚΤΕΛ, να πάρει το λεωφορείο (ενδεχομένως μαζί με πρόσωπα που οι υποθέσεις τους θα δικαστούν στο ακροατήριο), να κόψει εισιτήριο με τη χρήση φοιτητικού πάσου (αν διαθέτει) και αφού φτάσει στον προορισμό του να περπατήσει μέχρι τα Δικαστήρια του όμορου νομού, φροντίζοντας να μην εμποδίσει τη διέλευση των οχημάτων με τα οποία καταφθάνουν οι συνήγοροι και τα διάδικα μέρη. Κατά την επιστροφή θα πράξει απαρέγκλιτα την ίδια διαδρομή και με τον ίδιο τρόπο. Επομένως, τη χρήση του οχήματος και το σφάλμα της διανυκτέρευσης, που μπορεί να απαιτείται για οποιοδήποτε λόγο, υποχρεούται να τα επωμιστεί ο συνάδελφος. Επιβάλλεται να καταβάλει μέρος του μισθού του για την Πολιτεία που την εξυπηρέτησε χωρίς να έχει καμία υποχρέωση και χωρίς να λησμονείται ότι ο Εισαγγελικός Λειτουργός καταναλώνει μεγάλο μέρος του μισθού του για τη διαβίωσή του στον τόπο υπηρεσίας του. Οι αναφορές αυτές δεν σας θυμίζουν έτερες περιπτώσεις; Το ερώτημα είναι γιατί το Κράτος μας συμπεριφέρεται με τον τρόπο αυτόν σε κάθε περίπτωση που μας οφείλει χρήματα, τα οποία είναι βέβαιο ότι θα λάβουμε άτοκα … όταν τα λάβουμε. Αν, όπως υποψιάζομαι, οφείλεται στη μη εξυπηρέτηση των συμφερόντων του σε βάρος των πολιτών «δέχομαι και το μισθό μου να δώσω για τη σωτηρία της Ελλάδος». Η κατάσταση των γραφείων μας; Μία επίσκεψη θα σας πείσει. Κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας μας έχουμε πάντα συντροφιά μικροοργανισμούς και διάφορα εντομοειδή πλάσματα του Θεού. Λόγω άσματος που μου προκάλεσε η κατάσταση στο γραφείο μου, ιδία δαπάνη, προχώρησα σε απολύμανση του γραφείου μου, βάψιμο, τοποθέτηση πατώματος και αλλαγή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού, παρακαλώντας τους μαστόρους για φθηνές τιμές. Μη φανταστείτε, βέβαια, ότι οι υπηρεσίες των Δικαστηρίων διαθέτουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές και ίντερνετ ή βιβλιοθήκη. Προσωπικώς, προ δύο ετών, όταν υπηρετούσα στο Πρωτοδικείο Δράμας, κατήρτισα και υπέβαλα λεπτομερές αίτημα προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης για τη σύνταξη βιβλιοθήκης. Ακόμη δεν έχει εγκριθεί, δεν πρόκειται να εγκριθεί το αίτημα, αλλά και ακόμη αν εγκριθεί, ήδη τα βιβλία που αιτήθηκα, λόγω συνεχούς αλλαγής των νομών στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, είναι σχεδόν άχρηστα. Τα γραφεία μας επισκέπτεται οποιοσδήποτε πολίτης. Αν και ασχολούμαστε με την εγκληματική δραστηριότητα και, καλώς ή κακώς, αποτελούμε κινητούς στόχους, δεν υπάρχει φρουρά, τουλάχιστον έξω από τα γραφεία μας. Τι σημαίνει αυτό; Ο οποιοσδήποτε μπορεί να μπει στο γραφείο μου ανέλεγκτα, να μου αφαιρέσει τη ζωή και να μην τον αντιληφθεί κανείς. Μόλις που χρειάζεται να αναφερθεί ότι για το λόγο αυτό, τα γραφεία των Δικαστικών λειτουργών αποτελούν καταφύγιο ψυχικά ασθενών, που μας απειλούν είτε με την ίδια μας την ακεραιότητα, είτε με αναφορές, που δεν μπορώ να κατανοήσω πως, αλλά μας βάζουν σε μία περιπετειώδη διαδικασία εξηγήσεων. Οποιοσδήποτε, δηλαδή, μπορεί να μου επιτεθεί στην πορεία προς την υπηρεσία μου ή στην υπηρεσία μου ή ακόμη καλύτερα να μου αποστείλει ένα δέμα, το οποίο, βεβαίως, δεν πρόκειται να ελεγχθεί από κανέναν. Γραφική Ύλη; Τουλάχιστον στην Κοζάνη, ευτυχώς που υπάρχει η Νομαρχία Κοζάνης, που, που και που, μας παρέχει χαρτί Α4 ή κανένα στυλό. Εννοείται ότι, κάθε τι που χρειάζεται για τον ηλεκτρονικό υπολογιστή που χρησιμοποιώ για την υπηρεσία ή για τις υπηρεσιακές δουλειές εν γένει το αγο ράζω με χρήματα από το μισθό μου. Η Πολιτεία, οφείλει, σε περίοδο προ οικονομικής κρίσης, άνω των 10.000Ευρώ στο βιβλιοπωλείο που συνεργάζονταν η υπηρεσία μας. Οπότε,λόγω οφειλών, σταμάτησε και η συνεργασία της υπηρεσίας μας με το εν λόγω βιβλιοπωλείο λιανικής πώλησης. Μόλις που χρειάζεται να ειπωθεί ότι το βαρύ κόστος των συνεχών μεταθέσεων που αντιμετωπίζουμε στην υπηρεσία μας το επιβαρυνόμαστε προσωπικώς και πρέπει να τονιστεί ότι το κόστος ανέρχεται στο ποσό άνω των 3.000Ευρώ. Ήδη, με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, οι Δικαστικοί Λειτουργοί εντάχθηκαν στο ΙΚΑ. Το ΙΚΑ αποτελεί το φορέα ασφάλισης των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Ωστόσο, παρά τις Συνταγματικές επιταγές και τη διπλάσια καταβολή εισφορών που αποδίδουν οι Δικαστές από τους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ, το ανωτέρω ψηφίστηκε στη Βουλή και ήδη αποτελεί νόμο του κράτους. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Πρέπει να ξυπνάω από τις 05:00 το πρωί, να επισκέπτομαι το ΙΚΑ με το βιβλιάριο ανά χείρας. Να προσπαθώ να πιάσω σειρά, «παλεύοντας» με τους συνταξιούχους του ΙΚΑ, τους μετανάστες, τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να καταφέρω να με εξετάσει ο ιατρός, με τον οποίο έκλισα ραντεβού προ ενός έτους, ευχαριστώντας το Θεό που δεν αποβίωσα αναμένοντας. Κατόπιν θα μεταβώ στην υπηρεσία μου, όπου λαμβάνοντας το «ύφος του Εισαγγελέα» θα προσπαθήσω να επιβληθώ σε όσους με αντάμωσαν στο ΙΚΑ. Δεν πρέπει να λησμονήσω να αναφέρω ότι, η εξυγίανση του ασφαλιστικού δεν αφορά στους Βουλευτές και στους δικηγόρους. Οι πρώτοι παραμένουν στο Ταμείο που άνηκαν και οι δεύτεροι ανήκουν πλέον στο Ταμείο Επιστημόνων. Βεβαίως, με βάση όλα τα ανωτέρω, δεν είναι δυνατόν οι Δικαστικοί Λειτουργοί να θεωρηθούν επιστήμονες ή Λειτουργοί που πρέπει να απολαμβάνουν του κύρους της νομοθετικής εξουσίας και για το λόγο αυτό, ως ποταπά όντα, δεν μπορούν να «φλερτάρουν» με το Ταμείο των βουλευτών ή των δικηγόρων. Δεν διαθέτουμε μηχανισμούς εξυχνίασης των σοβαρών εγκλημάτων. Αλλά και αν ακόμη εξιχνιαστεί μία σοβαρή υπόθεση, ο Εισαγγελέας ή ο Δικαστής που θα επιληφθεί της υπόθεσης, κατά το κοινώς λεγόμενο, «θα βρει το μπελά του». Σε Πρωτοδικείο που υπηρετούσα, μόλις αντιλήφθηκα ιδιαιτέρως σοβαρή υπόθεση οικονομικής υφής, έγινα δέκτης δημοσιευμάτων στον τοπικό τύπο και αναφορών … απάντων με ψευδές περιεχόμενο. Σε μία τέτοια κατάσταση, ο Δικαστικός Λειτουργός είναι απροστάτευτος και μόνος και παρακαλεί το Θεό να τον βγάλει αλόβητο από τη διαδικασία αυτή. Υπό αυτές τις συνθήκες, υπάρχει περίπτωση να ενδιαφερθεί ο Δικαστικός Λειτουργός για την εξυγίανση του συστήματος και της διαφθοράς; Για την εξυχνίαση οικονομικών, για παράδειγμα, εγκλημάτων, ο Εισαγγελικός Λειτουργός μπορεί να ξεκινήσει την υπόθεση με καταθέσεις μαρτύρων, να παρακαλέσει για την επισύναψη εγγράφων από την ίδια την υπηρεσία που σχετίζεται με την οικονομική ατασθαλία και να εκλιπαρήσει για καμιά λογιστική πραγματογνωμοσύνη, που κανείς δεν επιθυμεί να κάνει, αφού θα πληρωθεί από την Πολιτεία με το μέγιστο ποσό των 200Ευρώ το πολύ. Παλαιότερα, υπήρχε συνεργασία των Εισαγγελιών της Χώρας με το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, που μόλις έγινε ιδιαιτέρως «ενοχλητική» διακόπηκε. Στις Εισαγγελίες κατοικοεδρεύουν μόνο Εισαγγελείς και δεν στεγάζεται καμία υπηρεσία που να δύναται να συνδράμει στο Εισαγγελικό έργο. Επομένως, ένας Εισαγγελέας, μόνο με καταθέσεις μαρτύρων και έγγραφα, ποτέ δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει υποθέσεις σοβαρές, καθώς ομοιάζει με τον ηλεκτρολόγο που εργάζεται χωρίς εργαλεία. Μπορείτε να σκεφτείτε γιατί γίνονται όλα αυτά; Εδώ και δύο δεκαετίες, πλαγίως μέσα από νομοθετήματα και ευθέως από τα ανωτέρω, επιχειρείται μία αποδυνάμωση της Δικαιοσύνης. Η κατάσταση που επιφυλάσσεται για τους Δικαστικούς Λειτουργούς από τις εκάστοτε Κυβερνητικές επιλογές έχουν ως στόχο την απόλυτη εξαθλίωσή, ώστε να μην υπάρχει εμπόδιο στην αμφίβολη πορεία αυτών των επιλογών. Πολλές φορές αισθανόμαστε ως απλοί δημόσιοι υπάλληλοι που χτυπάν σφραγίδες όλη την ημέρα και όχι ως Λειτουργοί που πρέπει να αποδώσουν δικαιοσύνη. Συνεπεία αυτού, ο έννομος πολίτης δεν απολαμβάνει προστασίας, γιατί στο δίκαιό του επάνω θα αντιμετωπίσει έναν Δικαστή που σκέφτεται πως θα αντιμετωπίσει την οικονομική του στενότητα, που νοιώθει ποταπός από την υπηρεσιακή του εξαθλίωση. Με την κατάσταση αυτή, ο Δικαστής πρέπει να ενδιαφέρεται να τελειώσει την εργασία του και να οδεύσει προς την οικία του, έχοντας καταναλώσει τη λιγότερη δυνατή βενζίνη. Και από την άλλη, συνεχώς το Δικαστικό Λειτούργημα δέχεται επιθέσεις από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για τους παχυλούς μισθούς που λαμβάνουμε, την πολυτελή ζωή που απολαμβάνουμε και τη τεμπελιά μας ως προς την απόδοση της Δικαιοσύνης, που ως αποτέλεσμα έχει και την καθυστερημένη απόδοσή της. Μία απλή επίσκεψη στα Δικαστήρια της Πρωτεύουσας αρκεί για να διαπιστώσετε την επιβάρυνση του Δικαστικού Λειτουργού και το λόγο της καθυστερημένης απόδοσης της Δικαιοσύνης. Ήδη, μάλιστα, με νέο νομοσχέδιο που υποβάλλεται για ψήφιση στη Βουλή, ο πρώτος βαθμός των Εισαγγελικών Λειτουργών επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο, τη στιγμή που ο αριθμός των Εισαγγελέων του πρώτου βαθμού και το προσωπικό των Γραμματειών έχει μειωθεί αισθητότατα. Ενόψει των ανωτερώ, ευελπιστώ στη συμβολή σας για ριζική αλλαγή του κλάδου της δικαιοσύνης, σημειώνοντας ότι τα ανωτέρω αποτελούν απόδοση με απλή έκφραση μερικών από όσα διαδραματίζονται στη σκακιέρα της Δικαιοσύνης.
                                                                                                                                      Κοζάνη 2010

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Ο σοσιάλιστής Στρος Καν κάρφωσε τον πρωθυπουργό και πρόεδρο της σοσιαλιστικής διεθνούς

Κάποια στιγμή θα μάθουμε όλη την αλήθεια. Κάποτε αναρωτιόμασταν για όσα συνέβησαν πέρυσι και με την υποδούλωση της χώρας σε ξένους τοκογλύφους, "σχέδιο οργανωμένο ή ομαδική βλακεία". Φυσικά προέκρινα το πρώτο. Ήρθε λοιπόν ο Στρος Καν, ο διευθυντής του ΔΝΤ να επιβεβαιώσει ότι ο πρωθυπουργός δύο μήνες μετά τις εκλογές είχε πάρει την απόφαση να οδηγήσει τη χώρα στο ΔΝΤ. Έτσι εξηγείται πλήρως και η καταιγίδα των δηλώσεων περί "Τιτανικού", "βουλιάζουμε" κλπ για να δημιουργηθεί το κλίμα και να φανεί ότι είναι μονόδρομος το ΔΝΤ και οι λοιποί εξωχώριοι κυβερνήτες στους οποίους παραδόθηκε η χώρα άνευ όρων. Σιγά-σιγά θα μάθουμε και τις υπόλοιπες παραμέτρους της παράδοσης της χώρας στους ξένους. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον.

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Η απαξίωση του ποδοσφαίρου είναι γεγονός

Δεν θυμάμαι πόσους μήνες έχω να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο και τον Παναθηναϊκό. Ίσως από το προηγούμενο ντέρμπυ αιωνίων στο ΟΑΚΑ. Από την αρχή πρέπει να επισημάνω ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα έπαιρνε το πρωτάθλημα ακόμα και αν κέρδιζε τον ΟΣΦΠ χθες στο Γ. Καραϊσκάκης. Οι ιθύνοντες της ομάδας που ασέλγησαν στον ιστορικό σύλλογο με τις παλινωδίες τους και τις μικρότητές τους είναι ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ που χάνεται αυτό το πρωτάθλημα. Οι ίδιοι ιθύνοντες είχαν προ πολλού διαγράψει από τον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς τα πριμ του πρωταθλήματος και του κυπέλλου. Οι μόνοι που το πάλευαν ήταν οι παίκτες και ο προπονητής. Παραλίγο να τους κάνουν χαλάστρα στο κύπελο και να προκριθούν. Ευτυχώς για τους διοικούντες μπήκε εκείνο το γκολ από τη σέντρα και ανάσαναν. Πριμ κυπέλου διεγράφη. Το χθεσινό παιχνίδι στο Καραϊσκάκης ήταν το ματς κλειδί για τους παίκτες. Ήθελαν να το αφιερώσουν στους φιλάθλους τους και να τους φωνάξουν με τον τρόπο τους ότι δεν παραδίδουν τα όπλα. Ήθελαν να τους δώσουν ένα επιχείρημα για τον Μάϊο. Μπορεί να χάσαμε το πρωτάθλημα αλλά τον ΟΣΦΠ τον κερδίσαμε μέσα-έξω. ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ. Έδειξαν πως υπάρχουν παίκτες-προσωπικότητες που μπορούν, σαν πραγματικοί αρχηγοί να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους και να την εμψυχώσουν για να πετύχει το στόχο της. Αυτό το έκαναν χθες ο τεράστιος Τζιμπρίλ Σισέ, ο Σεμπάστιαν Λέτο και ο Ζιλμπέρτο Σίλβα. Δίπλα τους συσπειρώθηκαν και οι υπόλοιποι παίκτες και είδαμε να ανδρώνεται ο μικρός Νίνης, να γυαλίζει το μάτι του Σαριέγκι και του Καντέ, και δίπλα τους οι παλιές καραβάνες Καραγκούνης και Κατσουράνης και ο μεγάλος Λουκάς Βύντρα να δίνουν τις βοήθειες που έπρεπε. Κανείς δεν υστέρησε. Όλοι ήξεραν από πριν ότι το πρωτάθλημα ήταν χαμένο, αλλά ήθελαν να αποδείξουν κάτι για τον ποδοσφαιρικό τους εγωισμό. Ήταν οι περυσινοί πρωταθλητές και το απέδειξαν χθες σε όλα τα επίπεδα. Ο διαιτητής Καλόπουλος και ο επόπτης Τρύφωνας, φοβισμένοι, δεν ήθελαν να δυσαρεστήσουν τον νέο οδοστρωτήρα-αφεντικό του ποδοσφαίρου. Έκαναν τα λάθη που έπρεπε για να μην αφήσουν τον Παναθηναϊκό να πάρει αυτό που όλη η Ελλαδα είδε χθες. Όχι το πρωτάθλημα (διότι ο Παναθηναϊκός δεν το άξιζε μέχρι τώρα), αλλά το συγκεκριμένο παιχνίδι που ήταν κυρίαρχος και πολύ καλύτερος σαν ομάδα. ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΙΔΕ ΚΑΘΕ ΦΙΛΑΘΛΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. Το είπαν και Ολυμπιακοί που ξέρουν από μπαλίτσα και τους αρέσει το σπορ και οι συγκινήσεις που έχει. Όχι αυτό το καφριλίκι που έγινε χθες για να χαρεί ο νεοπαγής οδοστρωτήρας, και άξιος πρόεδρος αυτής της φετεινής  Λίγκας. Θυμάμαι πως ξεκίνησε την είσοδό του στο χώρο, του ποδοσφαίρου με περισπούδαστες δηλώσεις περί εξυγίανσης κλπ του ποδοσφαίρου. Μετά τη "σφαλιάρα" που έφαγε στο κύπελο, δεν μπορούσε να δεχτεί άλλη  και τα κατάφερε να την αποφύγει με τον τρόπο που είδαν όλοι όσοι γνωρίζουν ότι η μπάλα είναι στρογγυλή. Συγχαρητήρια στον Βαλβέρδε ο οποίος έχει δει και ποδόσφαιρο στη χώρα του. Ήταν κύριος. Θα πρέπει να καταλάβει ο πρόεδρος της Λίγκας ότι το να φύγει ο Σισέ, ο Ζιλμπέρτο και άλλοι που κοσμούν το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο ανήκει σε επίπεδο πρωταθλήματος στις μετριότητες της Ευρώπης, απαξιώνεται το προϊόν του οποίου προεδρεύει. Ακόμα και αν ο Ολυμπαικός παίρνει κάθε χρόνο το πρωτάθλημα με 20 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο, αυτό δεν θα τραβάει κανέναν. Έχει μυαλό να σκεφτεί ή ακόμα ψάχνει στην τηλεόραση να δει μήπως έγιναν επεισόδια χθες στο γήπεδο. Αντί να εκθειάζει τις συμπεριφορές τύπου Ριζούπολης που διώχνουν τον κόσμο από τα γήπεδα, καλά θα κάνει να ανασακευάσει τις δηλώσεις του. Και πάλι πρωταθλητής θα είναι. Δεν θα του το πάρει κανείς. Εξάλλου έδωσε πάρα πολλά λεφτά από την αρχή της χρονιάς και θεωρεί ότι είναι δικαίωμά του να το πάρει, πάση θυσία. Και θα το πάρει. Αυτό ήταν σίγουρο και πριν το ματς, με οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Το χθεσινό φιάσκο του χάλασε την έξωθεν καλή μαρτυρία. Έδωσε επειχειρήματα σε ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΙΖΟΥΠΟΛΗΣ.... Δεν είναι και το καλύτερο ξεκίνημα για τη νέα του σταδιοδρομία. Όσον αφορά τον Παναθηναϊκό θα πρέπει να ντρέπονται όλοι εκείνοι που είδαν το όνομά τους δίπλα στο τριφύλι και πήραν αίγλη από την ιστορία του και στην συνέχεια, σαν μικρά παιδιά, μπαινόβγαιναν στο σύλλογο με αστείες δικαιολογίες αφήνοντας την ομάδα έρμαιο στον κάθε νέο οδοστρωτήρα. Ελπίζω όλοι αυτοί οι μικρόψυχοι να μην μας απασχολήσουν στο μέλλον. Ας παίζουμε το χρόνου με τους νέους Μαυρίες  και Νίνηδες κλπ της ομάδας των νέων, παρά να αντιμετωπίζουμε όλους αυτούς τους αλεξιπτωτιστές που α΄σελγησαν στο όνομα και στην ιστορία του μεγάλου συλλόγου. Ποιός ξέρει μπορεί κάποιος από τους μεγαλόσχημους παράγοντες του Παναθηναϊκού να είδε τι έγινε χθες στο Καραϊσκάκης και να βγει μπροστά για να ενώσει την ομάδα. Τέλος θα πρέπει όλοι να αποχαιρετήσουμε τον μεγάλο αρχηγό Τζιμπρίλ Σισέ και να του ευχηθούμε καλή επιυχία στη νέα του ομάδα. Θα τον θυμόμαστε με πολύ αγάπη για όσες συγκινήσεις μας χάρισε και για την αρχοντιά του και την πληθωρική του προσωπικότητα. Είναι ένας STAR των γηπέδων..... Καλή τύχη Τζιμπριλ.

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Υπουργέ Λοβέρδο έχεις πάει σε νοσοκομείο όταν εφημερεύει ;;

Δεν πιστεύω ότι ο υπουργός υγείας έχει παρακολουθήσει εφημερία δημόσιου νοσοκομείου, διότι αν το είχε κάνει θα είχε πάει σπίτι του το ίδιο βράδυ, από ντροπή. Θα είχε δει την αθέατη πλευρά της ζωής, την άθλια αντιμετώπιση του ανθρώπινου πόνου και τον υποβιβασμό του πολίτη σε ένα μηδενικό. Δεν φταίνε οι γιατροί, ή, για να είμαι δίκαιος, όσοι βρίσκονται στα εξωτερικά ιατρεία κι όχι εκείνοι που βρίσκονται κάπου αλλού και απλώς "εφημερεύουν". Σίγουρα δεν φταίνε οι νοσηλευτές που είναι στην πρώτη γραμμή και αγωνίζονται όπως μπορούν. Αλλά όπως με πορδές δεν βάφονται αυγά, έτσι και υγεία δεν γίνεται χωρίς προσωπικό και χρήματα. Συνεπώς, αφού δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, εκεί στα δημόσια νοσοκομεία θα συνεχίσει να εξευτελίζεται κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ο υπουργός Λοβέρδος (όπως και ο κάθε υπουργός που έχει περάσει από το υπουργείο μέχρι τώρα) θα συνεχίσει να είναι στην μακαριότητά του και θα παίζει τον υπουργό υγείας. Συνεχίστε είστε σε καλό δρόμο...Εξάλλου εσεις, ή ένα μέλος της οικογένειάς σας, και να βήξετε έχει σημάνει συναγερμός στον τελευταίο όροφο του Ευαγγελισμού και όλοι είναι με τα γάντια για να αντιμετωπίσουν το ...περιστατικό του κάθε πολιτικού κλπ vip. Για τους πολλούς, εμάς δηλαδή. υπάρχουν τα εξωτερικά ιατρεία των εφημερευόντων δημοσίων νοσοκομείων. Θεέ μου δώσε υγεία στο κοσμάκη ώστε να μην εξευτελίζεται...... Ιδιαίτερα τέτοιες εποχές της απόλυτης κρίσης των πάντων.

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Η νέα αναστολή πλειστηριασμού ακινήτων

Με το άρθρο 36 ( Παράταση αναστολής πλειστηριασμών πρώτης ή μοναδικής κατοικίας)  του νόμου 3910/2011 (ΦΕΚ Α' 11/08.02.2011) με τίτλο "Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών και άλλες διατάξεις" προβλέπεται ότι: "Στην παράγραφο 1 του άρθρου 19 του ν. 3869/2010 (ΦΕΚ 130 Α') η φράση «Για έξι μήνες από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» αντικαθίσταται από τη φράση «Από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και μέχρι την 30ή Ιουνίου 2011».

Χρειάζεται νόμος για το αυτονόητο ή μαγειρεύεται κάτι άλλο

Ο σάλος για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που ανακοινώθηκε από τους εξωχώριους κυβερνήτες καλά κρατεί. Η κυβέρνηση πανικόβλητη, μετά την μεταμεσονύχτια αντίστασή της μέσω του Πεταλωτή, επιχειρεί να κατευνάσει τα πνεύματα, αλλά το ....πουλάκι πέταξε και δεν μαζεύεται. Όταν οι πραγματικοί κυβερνητικοί εκπρόσωποι, το δελτίο των 8 του MEGA, "εξανέστη" από την συμπεριφορά των τροϊκανών, η κυβέρνηση κατάλαβε ότι κάτι ΣΟΒΑΡΟ είχε συμβεί. Μέχρι τότε ήταν στην νιρβάνα της, όπως συνηθίζει να είναι γενικά. Έφτασε στο σημείο ο πρωθυπουργός να προαναγγέλει ότι θα φέρει νόμο που θα απαγορεύει την εκποίηση δημόσιας γης και μάλιστα θα προτείνει να μπει και σχετική διάταξη στο Σύνταγμα. Μεγάλες κουβέντες για αυτονόητα πράγματα. Αν μία κυβέρνηση αποφασίσει, για παράδειγμα, να πουλήσει, τις ΔΕΚΟ, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τους δημόσιους δρόμους και τα φιλέτα της ελληνικής γής, τότε δεν θα έχει μείνει τίποτα για το δημόσιο πέρα από βουνά και λαγκάδια με γαϊδουράγκαθα, συνεπώς θα είμαστε ιθαγενείς σε ξένη χώρα. Είναι επομένως αυτονόητο, ότι η δημόσια περιουσία δεν εκποιείται. Άρα τι έχουν στο μυαλό τους οι τροϊκανοί υπερκυβερνήτες με το νόμο που πρότειναν να γίνει;; Προφανώς θέλουν διακομματική συναίνεση. Δείχνουν το "τυρί" (απαγόρευση εκποίησης δημόσιας περιουσίας) και θα αφήσουν δίπλα την "φάκα", που σημαίνει ότι μέσα από τα τεράστια "παράθυρα"  που θα αφήσουν στις διατάξεις που θα περάσουν, θα ονομάσουν την εκποίηση αξιοποίηση (με 100ετείς πχ. μισθώσεις) και όλα θα είναι μια χαρά. Θα περιμένουμε να δούμε το νομοσχέδιο και θα το κρίνουμε. Υπάρχει κανένας που πιστεύει στα λεγόμενα ΑΥΤΗΣ της κυβέρνησης;;; Στις "δεσμεύσεις" των μελών της;;; Μόνο τίποτα ξεχασμένοι εντελώς απολιτικοποιημένοι και αδιάφοροι αφελείς τύποι. Υπομονή το μεγάλο φαγοπότι που θα εξηγεί ΚΑΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΦΤΑΣΑΜΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ (η κυβέρνηση) ΚΡΙΣΗ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ ΠΕΡΥΣΙ και τα όσα τραγικά επακολούθησαν για τον τόπο, αρχίζει σιγά-σιγά να διαφαίνεται.  

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Μετά τον (δήθεν) σάλο προετοιμάζεται πυρετωδώς το ξεπούλημα

Μετά τον δήθεν σάλο που δημιούργησαν οι δηλώσεις των εκπροσώπων της τρόικας, άρχισε η συζήτηση για το ποιά είναι τα  "φιλέτα" και πως θα "αξιοποιηθούν" από το κράτος. Τα ΜΜΕ σαν έτοιμα από καιρό, είχαν "πρόχειρα" ρεπορτάζ που περίμεναν το πράσινο φως για να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου. Γιατί να έχουμε την περιουσία αναξιοποίητη;; Γιατί να μην ωφελείται το κράτος από αυτήν κλπ. Φυσικά και έχουν δρομολογηθεί όλα αυτά και οι νεομιζαδόροι σηκώνουν τα μανίκια τους για να γράψουν νέες χρυσές σελίδες μάσας και ρεμούλας. Όχι δεν θα πουληθούν όλα... Θα ενοικιαστούν για 50-100 χρόνια και βλέπουμε. Ποιός ζει ποιός πεθαίνει στις λήξεις των συμβάσεων ενοικίασης. Έχουν βγει οι χάρτες, έχουν εντοπιστεί οι στόχοι και η μάχη για τη μοιρασιά αρχίζει. Θα είναι σκληρή και πλειοδοτική, όπως πάντα. Οι υπογραφές στοιχίζουν. Βγάλαμε πωλητήρια-ενοικιαστήρια...όσοι πιστοί προσέλθετε.... Για το καλό μας βέβαια.... Για τη μείωση του χρέους ρε γαμώτο...Του χρέους που με την παρέμβαση των σωτήρων τροϊκανών θα αυξηθεί κατά 50 % από εκείνο που ήταν πριν επέμβουν οι σωτήρες. Κατά τ' άλλα θα βγούμε από την επιτήρηση του χρόνου !!!! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;;;

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Στο γυάλινο μουσικό θέατρο με τον Τζίμη Πανούση

Εξαρχής βέβαια πρέπει να πω ότι είμαι "φαν" του Τζιμάκου και της ευστροφίας του. Είχα πάρα πολύ καιρό να τον δω live και πήγα να τον δω στην νέα του παράσταση στο γυάλινο μουσικό θέατρο. Η πρώτη εντύπωση είναι το αδιαχώρητο με την πλήρη εκμετάλλευση κάθε χώρου στην αίθουσα. Οι όρθιοι, πιστοί οπαδοί επίσης, ήταν πάρα πολλοί. Η παράσταση άρχισε στις 11 και τελείωσε κοντά στις 2 παρά κάτι με ένα διάλειμμα. Η ακουστική πάρα πολύ καλή και οι μουσικοί εξαιρετικοί. Και τώρα ο Τζιμάκος. Τον Τζιμάκο ή θα τον συμπαθείς ή θα τον αντιπαθείς. Σε καμία περίπτωση δεν σου μένει αδιάφορος. Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος. Η παράσταση είναι σκληρή, ίσως η πιό σκληρή του Τζιμακου, αλλά είναι αυθεντική. Ο Τζιμάκος δεν υποκρίνεται. Είναι αυτός που ξέρεις και περιμένεις να δεις όταν αποφασίζεις να τον επιλέξεις. Η εύστοχη κριτική του στο πολιτικό σύστημα είναι διαχρονική και δεν χαρίζεται σε κανέναν. Ο λόγος του είναι, όπως πάντα πυκνός, σκληρός, ακραία σατιρικός, χωρίς δίχτυ ασφαλείας για τον θεατή. Θα σε πάει μέχρι τα όριά σου. Θα ακούσεις τα πάντα και θα δεχτείς τα πάντα, υπό το πρίσμα μιας συνέχειας και συνέπειας στη διαδρομή του καλλιτέχνη. Δεν βάζει νερό στο κρασί του από τις πολλές (;) μηνύσεις που μπορεί να του κάνουν. Δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Θα ακούσεις επί σκηνής τις συζητήσεις που γίνονται στις παρέες. Αυτά που ψιθυρίζονται στα καλλιτεχνικά στέκια και στα πολιτικά παρασκήνια. Τα παρακαλλιτεχνικά και τα παραπολιτικά τα ακους με εκκωφαντικό ήχο. Είναι αλήθεια ή όχι, όσα λέγονται σαν γεγοότα;; Αυτό θα το κρίνει ελεύθερα ο θεατής. Ακραίος και ανατρεπτικός σε μια δήθεν ηθική, ενώ γκρεμίζει κάθε έννοια μικροαστικού καθωσπρεπισμού. Μπορεί να είναι στιγμές που θα περίττευαν ή θα μπορούσαν να ειπωθούν αλλιώς, αλλά ο Τζιμάκος, αθεράπευτα αμετροεπής με την καλλιτεχνική έννοια, είναι χείμαρος και δεν κάθεται να βρει τον καθωσπρέπει τρόπο εκφοράς λόγου και εικόνας. Δείχνει αυτόν που του ήρθε πρώτος. Γδύνει καθ' ολοκληρία τις σκέψεις του και τις παραδίνει στο κοινό του αφτιασίδωτες και πρωτότυπες. Ακραίες ναι, αλλά αληθινές. Αυτοσαρκάζεται και διαχέει τη σαπίλα που επικρατεί στην επιβαλόμενη κυρίαρχη ιδεολογία της αρπαχτής και της ατιμωρησίας. Στέκεται γυμνός μπροστά στο σύστημα και διαλέγεται με το alter ego του. Δεν συμβιβάζεται και συνεχίζει. Και όποιος αντέξει. Τελειώνοντας, δεν θα μπορούσα να πω, με ελαφρά την καρδία, σε "αμύητους" να πάνε να δούν την παράσταση. Εδώ πρέπει να είσαι προετοιμασμένος, αν επιλέξεις να πας. Να γνωρίζεις που πας και ποιόν πας να δεις. Η παράσταση δεν ενδείκνυται για αδαείς και περίεργους. Και για το λόγο ότι για να φύγεις μέσα σε τόσο κόσμο θα προκαλέσεις μεγάλη αναστάτωση στους λοιπούς θαμώνες,  εκτός αν επιλέξεις λοξές ματιές, όρθιος, κοντά στην εξώπορτα.

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Όλες οι μέρες και οι χρονικές περίοδοι στην ιστορία δεν είναι ίδιες

Προσοχή στις μέρες που έρχονται.
Είναι μεγάλη η περίσκεψη στην κοινωνία.
Να προσπαθήσουμε να πετύχουμε όσα περισσότερα μπορούμε.
Η χρονιά είναι εξαιρετικά κρίσιμη για το μέλλον της χώρας.
Να έχουμε την προσοχή μας τεταμένη.
Το χαμόγελο και η αισιοδοξία δεν πρέπει να μας εγκαταλείπει.
Ας είμαστε ψύχραιμοι και προσεκτικοί.

Η υπερκυβέρνηση της τρόϊκας αποφάσισε ...




Αμφιβάλει ακόμα κανείς για το ποιός κυβερνάει αυτόν τον τόπο. Οι θλιβεροί ιθαγενείς πολιτικοί έφαγαν ακόμα μία πολιτική σφαλιάρα από τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ κυβερνήτες της χώρας, οι οποίοι αποφάσισαν και έδειξαν το δρόμο για την "μείωση" του χρέους. Γιά το λόγο αυτό ο πρωθυπουργός στη Βουλή μίλησε ότι δεν θα χάσουμε τα ΒΑΣΙΚΑ μας κυριαρχικά δικαιώματα. Τα υπόλοιπα (μη βασικά) έχουν ήδη στοχοποιηθεί και απωλεσθεί. Στους επόμενους μήνες θα καταλάβουμε τι σημαίνουν αυτές οι φράσεις από την εξωχώρια πραγματική κυβέρνηση της χώρας. Θα δείτε και θα τρίβετε τα μάτια σας. 

Τι εννοεί ο πρωθυπουργός ;

Στη Βουλή ο πρωθυπουργός είπε την Παρασκευή την ακόλουθη φράση, την οποία έδειξε (από λάθος ;) και η τηλεόραση:  
"ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΩΛΕΣΟΥΜΕ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ"
 Κανένας δεν τον ρώτησε τι εννοεί με την φράση αυτή και, κυρίως, ποια ο ίδιος θεωρεί ότι είναι βασικά στοιχεία Εθνικής Κυριαρχίας  και ποιά όχι;; Να περιμένουμε διευκρίνηση, ιδίως μετά την συνέντευξη της τρόικας;

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Το κίνημα του "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ"

Τελικά οι πολίτες σιγά-σιγά αρχίζουν να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Βλέποντας ότι η διαφθορά στο πολιτικό σύστημα είναι βαθιά και η ατιμωρησία είναι πλέον κανόνας χωρίς εξαίρεση, αναπτύσσονται κοινωνικές ομάδες από τα μεσαία κυρίως στρώματα, που αντιστέκονται στις αυξήσεις που κάθε τόσο επιβάλλονται από την κυβέρνηση. Το κίνημα με την άρνηση πληρωμής των διοδίων επεκτάθηκε στις συγκοινωνίες και κανείς δεν ξέρει που θα φτάσει. Η κυβέρνηση έχει αιφνιδιαστεί διότι βλέπει σαραντάρηδες και πεντηντάρηδες νοικοκυραίους να βγαίνουν μπροστά και αρνούνται.... Η ποινικοποίηση που ετοιμάζεται για την μη πληρωμή των διοδίων δεν θα μειώσει την αντίδραση των πολιτών αντίθετα θα την αυξήσει. Τι θα γίνει αν αυτή η άρνηση πληρωμής επεκταθεί τόσο πληθυσμιακά όσο και σε άλλους δημόσιους και μη φορείς;; Ήταν αναμενόμενο πως κάτι θα γινόταν. Δεν μπορούσαν να περάσουν όλες αυτές οι περικοπές χωρίς να σημειωθεί η παραμικρή αντίδραση από τον απλό κόσμο που δεν έχει κομματική ταυτότητα και δεν είναι οργανωμένος σε κανέναν κομματικό στρατό. Ακόμα είναι στα σπάργανα το ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, αλλά η αύξησή του είναι καθημερινή. Σε λίγο προβλέπω πως θα έχουμε μεγάλες εντάσεις σε μέσα μαζικής μεταφοράς με τους ελέγχους και τα αυξημένα εισιτήρια. Πως θα αντιδράσει η κυβέρνηση;;. Αν ληφθεί υπόψη ότι με τα διόδια φαίνεται να έχει αποτέλεσμα ο αγώνας των πολιτών για την μείωση, αφού κάτι τέτοιο προαναγγέλθηκε.  Ελιγμός ή ήττα της κυβέρνησης;;; Θα δείξει και σύντομα. Το φαινόμενο του "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" εκτιμώ ότι  θα μας απασχολήσει σύντομα και πολύ σοβαρά μάλιστα.

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Αστείο ή σοβαρό;;

Συνελήφθη υπάλληλος στην Κυψέλη με μικροποσότητα μισθού.
Ο συλληφθείς υποστήριξε ότι προοριζόταν για προσωπική του χρήση.

Η μετέωρη θέση της κοινωνίας στην Ελλάδα

Από πέρυσι (Μάρτιος 2010) βρισκόμαστε στην Ελλάδα σε ένα τυφώνα ο οποίος δεν λέει ακόμα να κορυφωθεί. Στριφογυρίζει, σαρώνει, φεύγει κι επανέρχεται. Ίσα-ίσα που προλαβαίνουμε να διορθώσουμε πρόχειρα τις ζημιές μας και φτου κι απ' την αρχή. Ακόμα δεν έχουμε φτάσει στο λεγόμενο ΜΑΤΙ του κυκλώνα. Στην κορύφωση του δράματος των πολιτών. Διαβάζοντας τις εφημερίδες διαπιστώνει κανείς με έκπληξη ότι δεν λένε απολύτως τίποτα, εκτός από "εκτιμήσεις"- διαρροές αόριστες και τίποτα το σίγουρο. Μοιάζει σαν εκείνη την προετοιμασία που μας έκαναν επί τρίμηνο μετά τις εκλογές για να καταλήξουμε στην παράσταση του Καστελόριζου και την παράδοαη της χώρας στους εξωχώριους τοκογλύφους. Κοντεύει ένας χρόνος και η κατάσταση παραμένει εξίσου ρευστή χωρίς αρχή-μέση και τέλος. Κανείς δεν μπορεί να προγραμματίσει τη ζωή του, να κάνει κάτι για το μέλλον του, διότι δεν ξέρει τι θα τον βρει την επομένη μέρα. Θα παρατηρήσετε ότι ακόμα και οι μεγαλοπαρουσιαστές των δελτίων των 8, αλλά και οι εφημερίδες σταμάτησαν ακόμα και να αναφέρουν την λέξη ΑΝΑΠΤΥΞΗ, για τον απλούστατο λόγο ότι με τις συνθήκες αυτές είναι πρακτικά αδύνατη και ανέφικτη. Με "εντολές άνωθεν" (;) σταμάτησε και η αναφορά της λέξης. Τώρα στόχος είναι η αποδόμηση των τελευταίων που ανθίστανται (εργαζόμενοι στα ΜΜΜ, γιατροί, φαρμακοποιοί) και μετά την υποταγή τους θα πάρουν σειρά άλλες κοινωνικές ομάδες, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΚΥΨΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. Συζητάς, παρατηρείς γύρω σου και βλέπεις την απορία (που πάμε ;) αλλά και την εξάντληση από τις περικοπές στα πάντα. Μην ξεχνάμε ότι στη ζωή τη χαρά την δίνουν τα περιττά. Εδώ φτάσαμε να κόβουμε και απο τα σημαντικά. Αναφέρθηκε στο αστυνομικό ρεπορτάζ κλοπή φούρνου όπου πεινασμένος πήρε ψωμί. Γυρίζουμε στην εποχή του Γιάννη Αγιάννη και των Αθλίων. ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΕΓΧΩΡΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΜΙΛΑΝΕ χωρίς να έχουν κάτι να πουν, απλά ανοιγοκλείνουν το στόμα τους λέγοντας ανοησίες. Η κοινωνία βράζει.... και αυτό είναι ορατό πλέον και στους πολιτικούς ταξιδιώτες που κάνουν προσωπικές πολιτικές και προμοτάρουν τους εαυτούς τους με τα χρήματα του ελληνικού λαού. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΕΧΤΗΚΑΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΦΕΔΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ VIP ΤΟΥ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ;;; Αν υπήρχε ηγέτης αυτής της χώρας ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ θα ανεχόταν την περουσία τους έστω και για ένα λεπτό;;; Η απάντηση είναι αυτονόητη. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΗΓΕΣΙΑ στη χώρα αυτή. Βαίνουμε στο άγνωστο και όπου μας βγάλει, χωρίς ελπίδα πλέον. Όλα όσα πρόκειται να συμβούν είναι γνωστά τους ιθαγενείς κυβερνήτες, των οποίων το μόνο τους έργο είναι η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥΣ και το πως θα τα περάσουν με τα μίσθαρνα παπαγαλάκια τους στο κοσμάκη. Αυτή είναι και η μόνη τους εργασία: να βαφτίζουν την πτώχευση και την χρεωκοπία, σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, ή αναδιάρθρωση του χρέους ή αγορά του ελληνικού χρέους κλπ ανοησίες. ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΦΥΛΑΚΗ ΜΕ τη συνοπτική διαδικασία του αυτοφώρου για το ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ που διαπράττουν επι 30 και πλέον χρόνια οι ίδιοι και οι ίδιοι, κάνουν ... επιτροπές για να πιστοποιήσουν πανηγυρικά την παραγραφή των εγκλημάτων τους. Δεν πρέπει όμως να διαφεύγει της προσοχής ότι η γειτονιά μας είναι σε αναταραχή και ο Έλληνας αν ξεσηκωθεί δεν μαζεύεται.... Έτσι δείχνει η ιστορία. Αυτή την εποχή η κοινωνία είναι μετέωρη. Προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της για την συντήρησή της, χωρίς καμία προοπτική για μέλλον και αύριο.... ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΜΕΤΩΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;; Πόσο κοντά ή πόσο μακριά είμαστε στην έκφραση της κοινωνικής απόρριψης του διεφθαρμένου και πεπαλαιωμένου πολιτικού συστήματος όπως αυτό εκφράζεται σήμερα με τα ίδια πρόσωπα;;

Σίγησε η φωνή και η κιθάρα του Gary Moore



ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ........

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την βουλευτική ασυλία στην Ελλάδα

Με την με αριθμ.  24895/07 προσφυγή του Πολυχρόνη Συγγελίδη κατά της Ελλάδος, το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με μία απόφαση ΚΟΛΑΦΟΣ για την βουλευτική ατιμωρησία και ασυλία έκρινε μεταξύ άλλων :
"42. Το Δικαστήριο παρατηρεί συναφώς ότι όταν ένα κράτος αναγνωρίζει ασυλία στους βουλευτές του είναι δυνατόν να θιγεί η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Τούτο ωστόσο δε σημαίνει ότι η βουλευτική ασυλία μπορεί να θεωρηθεί καταρχήν ότι επιβάλλει έναν δυσανάλογο περιορισμό στο δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο, όπως αυτό περιλαμβάνεται στο άρθρο 6 § 1 (βλέπε πιο πάνω απόφαση Kart κατά Τουρκίας, § 80). Όπως το δικαίωμα αυτό είναι συνυφασμένο με την εγγύηση για δίκαιη δίκη, η οποία εξασφαλίζεται από το άρθρο αυτό, έτσι και ορισμένοι περιορισμοί στην πρόσβαση πρέπει ομοίως να θεωρούνται ως συνυφασμένοι με αυτή, όπως για παράδειγμα οι γενικώς αποδεκτοί από τα Συμβαλλόμενα Κράτη περιορισμοί ως προς την αρχή της βουλευτικής ασυλίας (βλέπε πιο πάνω απόφαση Α. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, no. 35373/97, § 83, και, mutatis mutandis, Al-Adsani κατά Ηνωμένου Βασιλείου [GC], no. 35763/97, § 56, ECHR 2001-XI). Το Δικαστήριο έχει ήδη αναγνωρίσει ότι είναι μακρόχρονη πρακτική των Κρατών να χορηγούν εν γένει διάφορους βαθμούς ασυλίας στους βουλευτές, με σκοπό να επιτρέπεται η ελευθερία λόγου για τους αντιπροσώπους του λαού και να αποτρέπεται η ανάμειξη των παραπόνων των οπαδών με την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων (βλέπε πιο πάνω απόφαση Α. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, §§ 75-77, πιο πάνω απόφαση Cordova, § 55, και De Jorio κατά Ιταλίας, no. 73936/01, § 49, 3 Ιουνίου 2004). Δεδομένου τούτου, η δημιουργία εξαιρέσεων σε αυτή την ασυλία, των οποίων η εφαρμογή εξαρτάται από τα συγκεκριμένα περιστατικά της κάθε υπόθεσης, θα υπονόμευε σημαντικά τους διωκόμενους θεμιτούς σκοπούς (βλέπε πιο πάνω απόφαση Α. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, § 88).
43. Εν τούτοις, θα ήταν ομοίως ασύμβατο προς τον σκοπό και το αντικείμενο της Σύμβασης εάν τα Συμβαλλόμενα Κράτη, υιοθετώντας κάποιο από τα συστήματα τα οποία συνήθως χρησιμοποιούνται προς εξασφάλιση ασυλίας στους βουλευτές, απαλλάσσονταν κατ’αυτόν τον τρόπο από κάθε ευθύνη έναντι της Συμβάσεως στον τομέα της βουλευτικής δραστηριότητος. Το Δικαστήριο υπομιμνήσκει ότι σκοπός της Συμβάσεως είναι η προστασία δικαιωμάτων όχι θεωρητικών ή κενών ουσιαστικού περιεχομένου, αλλά συγκεκριμένων και πραγματικών. Η παρατήρηση αυτή ισχύει ειδικότερα για το δικαίωμα πρόσβασης στα δικαστήρια, λόγω της εξέχουσας θέσης την οποία κατέχει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη σε μία δημοκρατική κοινωνία (βλέπε Aït-Mouhoub κατά Γαλλίας, 28 Οκτωβρίου 1998, § 52, Reports 1998-VIII). Θα ήταν ασυμβίβαστο με την υπεροχή του δικαίου σε μία δημοκρατική κοινωνία ή με τη θεμελιώδη αρχή που διέπει το άρθρο 6 § 1, εάν ένα Κράτος είχε τη δυνατότητα, ανεπιφυλάκτως και άνευ ελέγχου εκ μέρους του Δικαστηρίου, να αποκλείει της δικαιοδοσίας των δικαστηρίων μία ολόκληρη σειρά προσφυγών αστικής φύσεως ή να παρέχει ασυλίες σε κατηγορίες προσώπων (βλέπε Fayed κατά Ηνωμένου Βασιλείου, 21 Σεπτεμβρίου 1994, § 65, Series A no. 294-Β).
44. Ως εκ τούτου, στην περίπτωση κατά την οποία η βουλευτική ασυλία παρεμποδίζει την άσκηση του δικαιώματος πρόσβασης στη δικαιοσύνη, το Δικαστήριο, κατά τον προσδιορισμό της αναλογικότητας ή μη ενός συγκεκριμένου μέτρου, εξετάζει εάν οι επίδικες πράξεις συνδέονταν με την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων με την αυστηρή έννοιά τους (βλέπε πιο πάνω αποφάσεις Cordova (no.1), § 62 και De Jorio, § 53). Το Δικαστήριο επαναλαμβάνει σε αυτό το σημείο ότι η απουσία προφανούς σχέσεως με τη βουλευτική δραστηριότητα απαιτεί μία στενή ερμηνεία της έννοιας της αναλογικότητας μεταξύ του διωκόμενου σκοπού και των χρησιμοποιούμενων μέσων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση κατά την οποία οι περιορισμοί στο δικαίωμα πρόσβασης απορρέουν από την απόφαση ενός πολιτικού οργάνου (βλέπε πιο πάνω απόφαση Kart κατά Τουρκίας, § 83 και Τσακιλτζής κατά Ελλάδας, αριθ. 11801/04, § 49, 16 Νοεμβρίου 2006). Επιπλέον, όσο πιο ευρεία είναι η ασυλία, τόσο πιο επιτακτικός πρέπει να είναι ο λόγος αυτής (βλέπε πιο πάνω απόφαση Α. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, § 78)."
Στη συνέχεια το Δικαστήριο κρίνοντας επί της προσφυγής καταλήγει ότι παραβιάστηκαν τα δικαιώματα του προσφεύγοντος επειδή δεν ήρθη η ασυλία βουλευτή για καθαρά προσωπική της υπόθεση και όχι συνδεδεμένη με την βουλευτική της ιδιότητα και επιδικάστηκε μάλιστα και αποζημίωση σε βάρος της Ελλάδας και υπέρ του προσφεύγοντος.
Διαβάστε όλη την ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ στη σελίδα http://www.nsk.gr/edad/ee671.pdf
ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ και θα γίνουν κι αυτοί κοινοί θνητοί.... Η ΑΡΧΗ ΕΓΙΝΕ....

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Το μεγάλο μποτιλιάρισμα !!!

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την συνταγματικότητα των διατάξεων για τη κτήση της ελληνικής ιθαγένειας

Με την απόφαση 350/2011 τοΔ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (σε επταμελή σύνθεση) παρέπεμψε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου το ζήτημα της συνταγματικότητας των διατάξεων των άρθρων 1 (παρ. 1, 2 και 6) και 24 του ν. 3838/2010, με τις οποίες εισάγονται νέες προϋποθέσεις για την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας, και των άρθρων 14 έως 21 του ίδιου νόμου, με τις οποίες προβλέπεται η συμμετοχή αλλοδαπών, υπηκόων τρίτων χωρών, στις εκλογές της πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης.


Με την απόφαση αυτή κρίθηκαν, ειδικότερα, τα εξής: Από τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 2 και 3, 16 παρ. 2, 21 παρ. 1, 25 παρ. 4, 51 παρ. 2 και 108 του Συντάγματος συνάγεται ότι: α) Η νομιμοποίηση της κρατικής εξουσίας βασίζεται μεν στη βούληση του λαού, αλλά υπάρχει και ασκείται προς το συμφέρον του έθνους, οντότητας υπερβαίνουσας χρονικά την εν ζωή κοινότητα των ανθρώπων και τα γεωγραφικά όρια του ελληνικού κράτους. Τούτο δε, διότι το έθνος αναφέρεται τόσο στις παρελθούσες όσο και στις μέλλουσες γενεές, τα συμφέροντα των οποίων πρέπει να υπηρετεί η κρατική πολιτική, απαρτίζεται δε και από τους Έλληνες της διασποράς, β) Το δίκαιο της ιθαγενείας, η οποία καθιδρύει άρρηκτο, κατ’ αρχήν, δεσμό του πολίτη με το κράτος και γεννά δέσμη δικαιωμάτων και υποχρεώσεων (απαγόρευση αφαιρέσεως της ελληνικής ιθαγενείας και απελάσεως, δικαίωμα διπλωματικής προστασίας, πολιτικά δικαιώματα εκλέγειν- εκλέγεσθαι, συμμετοχής στις «δημόσιες λειτουργίες», καθήκον στρατεύσεως), διαμορφώνεται αποκλειστικώς από το ελληνικό κράτος, κατά κυριαρχικό τρόπο, εντός των ορίων που τάσσουν οι κανόνες του διεθνούς δικαίου (π.χ. απαγόρευση δημιουργίας ανιθαγενών με αυθαίρετες πράξεις των κρατών ή πιθανότητα προσβολής ανθρωπίνων δικαιωμάτων). Περαιτέρω, όμως, δεν τάσσονται από το διεθνές δίκαιο συγκεκριμένα κριτήρια δεσμευτικά για τον εθνικό νομοθέτη κατά τη θέσπιση κανόνων πολιτογραφήσεως αλλοδαπών, ούτε υπάρχει, ως εκ της φύσεώς της οικείας αρμοδιότητας του κράτους, δικαίωμα του αλλοδαπού στην απονομή της ελληνικής ιθαγένειας. γ) Το δίκαιο αυτό, εξ επόψεως εσωτερικών ορίων, πρέπει να μην προσβάλλει τις ως άνω συνταγματικές αρχές, δηλαδή ούτε να επιτρέπει την είσοδο στη λαϊκή κοινότητα (λαός) αλλοδαπών προσώπων χωρίς ουσιαστικό πραγματικό δεσμό με αυτή - ιδίως με την πρόβλεψη αθρόων πολιτογραφήσεων - εις τρόπον ώστε να συγκροτείται αυθαιρέτως το συνθετικό στοιχείο του Κράτους (λαός) και το ανώτατο όργανο αυτού (λαός- εκλογικό σώμα) και, εν τέλει, να αποσυντίθεται η έννοια του έθνους, ούτε και να θέτει διατάξεις, που να επιτρέπουν την ευχερή αφαίρεση της ελληνικής ιθαγένειας. δ) Ο συνταγματικός νομοθέτης μεριμνά για τη συνέχεια του έθνους επιτάσσοντας τον απλό νομοθέτη να οργανώνει εκπαίδευση, η οποία, μεταξύ άλλων, θα συμβάλλει στη ανάπτυξη εθνικής συνειδήσεως και να προβλέπει και να συντηρεί κοινωνικό δίκτυο υποστηρίξεως του θεσμού της οικογένειας, «ως θεμελίου της συντήρησης και προαγωγής του ΄Εθνους». Εναρμονιζόμενος ο Έλληνας νομοθέτης προς τις ανωτέρω συνταγματικές διατάξεις, μερίμνησε να διαφυλάξει την εθνική ομοιογένεια του κράτους, μεταξύ των άλλων και διά της θεσπίσεως δικαίου ιθαγενείας, του οποίου οι ρυθμίσεις εβασίζοντο, κατ’ αρχήν, στο σταθερό κριτήριο του «δικαίου του αίματος» ( jus sanguinis ), δηλαδή την καταγωγή από Έλληνες γονείς, όλως δε κατ’ εξαίρεση, περιέλαβε διατάξεις, οι οποίες καθιέρωσαν την πολιτογράφηση ενηλίκων (συμπλήρωση του 21ου έτους) αλλοδαπών αλλογενών, δηλαδή την βάσει ειδικής διαδικασίας και κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου απονομή της ιθαγενείας με εξατομικευμένη κρίση συλλογικού οργάνου της Διοικήσεως που διαγιγνώσκει τη συνδρομή ορισμένων ουσιαστικών προϋποθέσεων. Ακριβώς δε λόγω της εθνικής σημασίας που απέδωσε στο θεσμό της ιθαγενείας, ερρύθμισε πάντοτε με ευνοϊκό τρόπο την απονομή της ιθαγένειας στους αλλοδαπούς ομογενείς. Αθρόα πολιτογράφηση, δηλαδή απονομή της ελληνικής ιθαγενείας σε ομάδες αλλοδαπών χωρίς εξατομικευμένη κρίση, αλλά ευθέως βάσει γενικών διατάξεων ουσιαστικού νόμου, το ελληνικό δίκαιο εγνώρισε μόνον κατά τις περιόδους των μεγάλων ανακατατάξεων του νέου εθνικού κράτους που προέκυψε μετά τη σταδιακή απελευθέρωση της χώρας από την οθωμανική κυριαρχία και τις προσθήκες νέων εδαφών με διεθνείς συνθήκες. Μετά την πτώση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης και τη διάλυση της Ενώσεως των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, ο Έλληνας νομοθέτης, υποχρεωμένος να αντιμετωπίσει τα προκύψαντα μεγάλα προβλήματα που γέννησε η μεταβολή αυτή για τους πληθυσμούς γειτονικών χωρών και την επακολουθήσασα ομαδική έξοδο των εγχωρίων πληθυσμών με κατεύθυνση τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης και ιδίως τη γειτνιάζουσα Ελλάδα, ανέλαβε νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες σε σχέση αφ’ ενός μεν με τις προϋποθέσεις νομίμου διαμονής και εργασίας στη χώρα, αφετέρου δε με τη χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας σε επιλεγμένες ομάδες. Και όσον αφορά την ιθαγένεια, οι νέες ρυθμίσεις εθέσπισαν, για τους ομογενείς τους προερχομένους από τις ως άνω χώρες, ως κριτήρια διαπιστώσεως της ελληνικής ιθαγένειας την ελληνική καταγωγή και την ελληνική εθνική συνείδηση, δηλαδή κριτήρια τα οποία αποτελούν τον πυρήνα του έθνους και της εθνικότητας. ΄Οσον αφορά δε τη διαμονή και την εργασία, ο νομοθέτης, ναι μεν προέβλεψε σύστημα χορηγήσεως αδειών βάσει συγκεκριμένων προϋποθέσεων και διαδικασίας, το οποίο, όμως, κατά κανόνα, παραβιάσθηκε στην πράξη λόγω της παράνομης εισόδου μαζικών μεταναστευτικών ρευμάτων στη χώρα, και είχε ως περαιτέρω συνέπεια την θέσπιση αλλεπαλλήλων διατάξεων, οι οποίες «νομιμοποιούσαν» την παράνομη είσοδο, διαμονή και εργασία των αλλοδαπών. Τελική συνέπεια αυτής της νομοθετικής πολιτικής και της συστοίχου διοικητικής πρακτικής είναι ότι καθίσταται ανέφικτη η διαπίστωση αν υπήρξαν πρόσωπα, ποία και πόσα, τα οποία πράγματι να διέμειναν και να εργάσθηκαν νομίμως, μέχρι σήμερα στη χώρα, δηλαδή με βάση διοικητική άδεια που διαπιστώνει τη συνδρομή των τιθεμένων στις πάγιες διατάξεις των παραπάνω νομοθετημάτων προϋποθέσεων. Εξ άλλου, ανέκαθεν ο Έλληνας νομοθέτης αντιμετώπισε ευνοϊκά ως προς το ζήτημα της αποκτήσεως της ελληνικής ιθαγενείας τους ομογενείς αλλοδαπούς έναντι των αλλογενών αλλοδαπών. Τούτο δε εξεφράσθη στη νομοθεσία τόσο ως προς την απλοποίηση της ακολουθούμενης διαδικασίας πολιτογραφήσεως, όσον και ως προς τις καθιερούμενες προϋποθέσεις, οι οποίες προκειμένου περί ομογενών περιορίζοντο στη διακρίβωση της ελληνικής καταγωγής και της διατηρήσεως της ελληνικής εθνικής συνειδήσεως. Τέλος, ο επίμαχος νόμος 3838/2010 (Α΄ 49) προβλέπει στο άρθρο 1 ότι στον ν 3284/2004 (Α΄ 217 - «Κώδικας Ελληνικής Ιθαγενείας») προστίθεται ένα νέο άρθρο (το 1Α), με το οποίο εισάγεται ένας νέος τρόπος κτήσεως της ελληνικής ιθαγενείας με τη γέννηση του αλλοδαπού στην Ελλάδα ή τη φοίτηση σε ελληνικό σχολείο και τη σχετική δήλωση των γονέων του ή του ιδίου. Με τις διατάξεις αυτές εισήχθη νέος τρόπος αποκτήσεως της ελληνικής ιθαγένειας, αφορών, δυνάμει, μεγάλο αριθμό αλλοδαπών (αθρόα πολιτογράφηση) χωρίς τούτο να συνάπτεται προς εκπλήρωση διεθνούς υποχρεώσεως της χώρας. Η πολιτογράφηση αυτή γίνεται με βάση αμιγώς τυπικές προϋποθέσεις (χρόνος «νόμιμης» διαμονής του αιτούντος αλλοδαπού ή της οικογένειάς του, φοίτηση σε ελληνικό σχολείο επί ορισμένο χρόνο, ανυπαρξία καταδίκης για ορισμένα σοβαρά ποινικά αδικήματα), χωρίς εξατομικευμένη κρίση περί της συνδρομής της ουσιαστικής προϋποθέσεως του δεσμού προς το ελληνικό έθνος του αιτούντος την πολιτογράφηση αλλοδαπού, δηλαδή την εκ μέρους του εθελούσια αποδοχή των αξιών που συνάπτονται προς τον ελληνισμό και την εντεύθεν απόκτηση ελληνικής εθνικής συνειδήσεως. Οι ρυθμίσεις, ωστόσο, αυτές εις του ν. 3838/2010 αντίκεινται στις μνημονευθείσες συνταγματικές διατάξεις, εφόσον δεν προβλέπεται με αυτές διαδικασία για τη διαπίστωση από διοικητικά όργανα της συνδρομής, in concreto, της ουσιαστικής προϋποθέσεως γνήσιου δεσμού των αλλοδαπών προς το ελληνικό έθνος ενώ και η τιθέμενη τυπική προϋπόθεση της «νόμιμης διαμονής» έχει αναιρεθεί κατά το απώτερο και το πρόσφατο παρελθόν με εξαιρετικές διατάξεις, ούτως ώστε να καθίσταται αδύνατη η διάγνωση της συνδρομής έστω και αυτής της προϋποθέσεως. Ένας Σύμβουλος υποστήριξε την ειδικότερη άποψη ότι ναι μεν η πολιτογράφηση αλλοδαπού αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα της Ελληνικής Πολιτείας, η οποία το ασκεί ελευθέρως, στην περίπτωση, όμως, κατά την οποία με διάταξη τυπικού νόμου απονέμεται η ελληνική ιθαγένεια αθρόως και σε απροσδιόριστο αριθμό προσώπων, ο τρόπος αυτός της απονομής της ελληνικής ιθαγένειας πρέπει να διενεργείται υπό προϋποθέσεις, οι οποίες δεν αναιρούν τον εθνικό χαρακτήρα του Κράτους, ο οποίος κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 παρ. 3 του Συντάγματος. Στην προκείμενη περίπτωση, οι προβλεπόμενες από διατάξεις του ν. 3838/2010 προϋποθέσεις απονομής της ελληνικής ιθαγένειας, ήτοι αφ’ ενός μεν η γέννηση στην Ελλάδα τέκνου από αλλοδαπούς γονείς που διαμένουν νόμιμα και μόνιμα στη χώρα επί πέντε τουλάχιστον έτη και αφ’ ετέρου η επιτυχής παρακολούθηση έξι τουλάχιστον τάξεων ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα από τέκνο αλλοδαπών που κατοικεί νόμιμα και μόνιμα στη χώρα αντίκεινται στην διάταξη του άρθρου 4 παρ. 3 εδ. α΄ του Συντάγματος ερμηνευόμενου υπό το φώς του άρθρου 1 παρ. 3 αυτού, αφού οι τιθέμενες από το νομοθέτη ως άνω προϋποθέσεις απονομής της ελληνικής ιθαγένειας δύνανται να οδηγήσουν σε αναίρεση του κατοχυρωμένου από το Σύνταγμα εθνικού χαρακτήρα του Κράτους, δεν διασφαλίζουν δε άνευ ετέρου την ένταξη των πληρούντων τις ανωτέρω προϋποθέσεις ατόμων στην ελληνική κοινωνία. Άλλωστε, η ιδιότητα της ελληνικής ιθαγενείας, στην περίπτωση που αυτή απονέμεται αθρόως πρέπει να αποτελεί το τελικό στάδιο της ενσωματώσεως των αλλοδαπών στην ελληνική κοινωνία και όχι το μέσο για την ενσωμάτωση στην ελληνική κοινωνία αλλοδαπών μη εχόντων εισέτι αποκτήσει την ελληνική συνείδηση. Εξ άλλου, ένας Πάρεδρος υποστήριξε την άποψη ότι ναι μεν η διάταξη του άρθρου 4 παρ. 3 εδ. α΄ του Συντάγματος, η οποία αναθέτει στον κοινό νομοθέτη τον καθορισμό των προσόντων του πολίτη, παρέχεται στον νομοθέτη ευρεία εξουσία καθορισμού των όρων και προϋποθέσεων κτήσεως της ιθαγένειας, ούτε, όμως, κατά το Σύνταγμα ούτε κατά το διεθνές δίκαιο νοείται η αρμοδιότητα αυτή του νομοθέτη ως αυθαίρετη και απόλυτη. ΄Ορια στην άσκησή της ή και συγκεκριμένες υποχρεώσεις μπορούν να προκύπτουν από διεθνείς συμβατικές δεσμεύσεις της χώρας (όπως λόγου χάριν για τον περιορισμό των περιπτώσεων της ανιθαγένειας ή ακόμη εάν τούτο είναι αναγκαίο, για λόγους προστασίας ατομικών δικαιωμάτων), αλλά και από τις άλλες διατάξεις του Συντάγματος. Εν προκειμένω, οι προϋποθέσεις για την αυτόματη κατ’ αρχήν κτήση της ελληνικής ιθαγένειας, οι οποίες εισάγονται στον Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας με τον ν. 3838/2010 χωρίς να προκύπτει ότι αποτελούν εκπλήρωση διεθνούς υποχρεώσεως της χώρας, δεν είναι σύμφωνες με το άρθρο 4 παρ. 3 εδάφιο α΄ του Συντάγματος, ερμηνευόμενο υπό το φως του άρθρου 1 παρ. 3 αυτού. Και τούτο διότι ούτε μόνη η παραμονή των γονέων του στην Ελλάδα επί πενταετία ούτε η επιτυχής παρακολούθηση έξι τουλάχιστον τάξεων ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα διασφαλίζουν άνευ ετέρου την ένταξη του ενδιαφερομένου στην ελληνική κοινωνία ως φορέα των αξιών του Ελληνικού έθνους, όπως καταρχήν επιβάλλεται, κατά τις ως άνω συνταγματικές διατάξεις, προκειμένου περί της θεσπίσεως γενικών όρων και προϋποθέσεων κτήσεως της ελληνικής ιθαγένειας Τέλος, ένας Σύμβουλος υποστήριξε την άποψη ότι οι προϋποθέσεις για την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας, οι οποίες εισάγονται στον Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας με τον ν. 3838/2010, υποδηλώνουν την εκτίμηση του νομοθέτη ότι οι αλλοδαποί, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις αυτές, έχουν ένα νομικό και πραγματικό δεσμό με το Ελληνικό Κράτος επαρκή για να δικαιολογήσει την χορήγηση σε αυτούς της ελληνικής ιθαγένειας, η εκτίμηση δε αυτή δεν υπερβαίνει τα παραπάνω συνταγματικά όρια. Περαιτέρω, με την ίδια ως άνω απόφαση έγιναν δεκτά και τα εξής: Από τον συνδυασμό των άρθρων 1 παρ. 2 και 3, 52 και 102 παρ. 2 του Συντάγματος προκύπτει ότι οι εκλογές για την ανάδειξη των αιρετών οργάνων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως έχουν καθαρά πολιτικό χαρακτήρα εν όψει των αρμοδιοτήτων που ασκούν οι οργανισμοί αυτοί, αλλά και διότι η εκλογή αυτή ανάγεται στην πολιτική ζωή της Χώρας γενικώς. Εξ άλλου, η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοικήσεως αποτελεί λειτούργημα απαραίτητο για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, ως τοιαύτης νοουμένης της ασκουμένης από τον λαό ως εκλογικό σώμα απαρτιζόμενο μόνο από τους έχοντες δικαίωμα ψήφου Έλληνες πολίτες. Συνεπώς, τόσο η άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν, όσο και η άσκηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι κατά τις εκλογές αυτές επιφυλάσσεται μόνον στους Έλληνες πολίτες και δεν μπορεί να επεκταθεί και στους μη έχοντες την ιδιότητα αυτή χωρίς αναθεώρηση της σχετικής διατάξεως του Συντάγματος. Συνεπώς, οι ρυθμίσεις των άρθρων 14 έως 21 του ν. 3838/2010, με τις οποίες απονέμεται σε αλλοδαπούς, υπηκόους τρίτων χωρών, το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στις εκλογές της πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης, είναι ανίσχυρες ως αντίθετες προς τα άρθρα 1 παρ 2 και 3, 52 και 102 παρ. 2 του Συντάγματος.

Η απόφαση λήφθηκε από την σελίδα του Συμβουλίου της Επικρατείας

Ο Μαύρος Κύκνος του Αρονόφσκι

Η νέα ταινία του Αρονόφσκι μετά τον καταπληκτικό "Παλαιστή" με τον Μίκι Ρουρκ έχει σαν θέμα τον χώρο του μπαλέτου. Η Νίνα (Ναταλι Πόρτμαν) είναι μπαλαρίνα στη Νέα Υόρκη και επιλέγεται από τον σκηνοθέτη για τον ρόλο της βασίλισσας στη Λίμνη των Κύκνων. Αυτή τη φορά η πρωταγωνίστρια θα χορέψει τόσο τον άσπρο όσο και τον μαύρο κύκνο. Αυτός ο διχασμός των δύο διαμετρικά αντίθετων ρόλων φέρνουν τα πάνω-κάτω στη ζωή της εύθραυστης μπαλαρίνας που ήταν η ιδανική χορεύτρια για το άσπρο κύκνο. Τώρα θα πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό της και να βρει μέσα της την άλλη της πλευρά. Την αθέατη, την καταπιεσμένη και υποβαθμισμένη. Το φιλμ είναι θρίλερ με σκληρές σκηνές μέσα στον λεπτεπίλεκτο και τέλειο χώρο του μπαλέτου. Οι μπαλαρίνες λικνίζονται στη σκηνή αλλά για να φτάσουν στο μεγάλο φινάλε και στην αποθέωση, για να αγγίξουν την τελειότητα θα πρέπει να πληρώσουν πολύ μεγάλο τίμημα. Τα συναισθήματα της ταινίας είναι έντονα και η ερμηνεία της πρωταγωνίστριας (και φετεινού φαβορί των ΟΣΚΑΡ) είναι εξαιρετική. Ο κόσμος της τέχνης και της απόλυτης αφοσίωσης σ' αυτήν περιγράφεται με έναν απολυτα πειστικό τρόπο και φέρνει τον θεατή στα παρασκήνια του μεγάλου θιάσου και στα έγκατα της ψυχής των καλλιτεχνών. Ο ρόλος γίνεται πραγματικότητα και εμποτίζει την πρωταγωνίστρια η οποία ταυτίζεται μαζί του και διχάζεται. Πρέπει να είναι και εύθραυστη και σκληρή και ρομαντική και ανελέητη και άσπρος και μαύρος κύκνος. Οι συναισθηματικές μεταπτώσεις την πεισμώνουν και την φτάνουν στην κορύφωση και την στιγμιαία τελειότητα. Εκεί απ' όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Την τελειότητα την αγγίζεις μία φορά. Δεν επαναλαμβάνεται. Δείτε την ταινία και παρακολουθείστε την εξέλιξή της που μοιάζει σαν να ανεβαίνετε μία σκάλα  όπου στο κεφαλόσκαλο θα αντικρύσετε το πιό τέλειο θέαμα.... Εκεί τελειώνει το ταξίδι και μένετε στην ιστορία.

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Μια γελοιογραφία ... χίλιες λέξεις

Η απόρριψη της Αίτησης αναστολής του Δήμου Κερατέας για τον ΧΥΤΑ από το Συμβούλιο της Επικρατείας

Με την απόφαση 31/2011 της Επιτροπής Αναστολών απορρίφθηκε αίτηση του Δήμου Κερατέας Αττικής για την αναστολή εκτέλεσης της 142931/2009 κοινής υπουργικής απόφασης, με την οποία παρατάθηκε μέχρι 30.10.2013 η χρονική διάρκεια ισχύος των περιβαλλοντικών όρων του έργου «Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Αποβλήτων Νοτιοανατολικής Αττικής» στη θέση Βραγόνι Κερατέας – Λαυρεωτικής, οι οποίοι είχαν εγκριθεί με την 136946/2003 κοινή υπουργική απόφαση.


O Δήμος Kερατέας ισχυρίστηκε με την αίτησή του ότι πρέπει να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης κοινής υπουργικής απόφασης λόγω προδήλου βασιμότητας του προβαλλόμενου λόγου ακυρώσεως ότι η απόφαση αυτή εκδόθηκε κατά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, διότι ο φάκελος που υποβλήθηκε στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. δεν περιλαμβάνει τα ελάχιστα αναγκαία κατά νόμο στοιχεία και, συγκεκριμένα, δεν περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, επικαιροποιημένα στοιχεία του έργου, που αφορούν την εξέλιξή του και τις μεταβολές που έχουν επέλθει στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής, με αποτέλεσμα να μην καθίσταται δυνατό να εκτιμηθεί αν απαιτείτο εν προκειμένω η υποβολή νέας Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Η Επιτροπή Αναστολών (Ε.Α.) του Δικαστηρίου έκανε, ωστόσο, δεκτό ότι στον υποβληθέντα φάκελο γίνεται αναφορά στο είδος και το μέγεθος του έργου, μνημονεύονται στοιχεία που αφορούν τη μέχρι τη σύνταξη αυτού εξέλιξη και λειτουργία του έργου και περιγράφονται οι τυχόν μεταβολές που έχουν επέλθει στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον της περιοχής του έργου στο διάστημα που είχε παρέλθει από την αρχική έγκριση των περιβαλλοντικών όρων, περαιτέρω δε, στον εν λόγω φάκελο γίνεται μνεία του γεγονότος ότι στην άμεση περιοχή του έργου και σε περιμετρική ζώνη ενός χιλιομέτρου δεν έχουν υπάρξει σημαντικές αλλαγές του φυσικού ή ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και, επομένως, ο ανωτέρω λόγος ακυρώσεως δεν παρίσταται προδήλως βάσιμος. Εξ άλλου, προδήλως βάσιμος δεν μπορεί να θεωρηθεί, κατά την κρίση της Ε.Α., ούτε ο λόγος ακυρώσεως ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι ακυρωτέα, διότι δεν τηρήθηκε από την αρχή η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, αν και έχουν επέλθει ουσιώδεις διαφοροποιήσεις ως προς τις επιπτώσεις του επίδικου έργου στο περιβάλλον. Και τούτο διότι, τα γεγονότα που επικαλέστηκε ο αιτών Δήμος (πυρκαγιές δασικών εκτάσεων τα έτη 2006, 2007 και 2008 στην ευρύτερη περιοχή του Νομού Αττικής και στην περιοχή της Κερατέας κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο του έτους 2009, καθώς και πλημμυρικά φαινόμενα το χειμώνα του έτους 2008 και την άνοιξη του έτους 2009 στην ευρύτερη περιοχή εγκατάστασης του έργου) δεν μπορεί να θεωρηθεί κατά τρόπο αναμφισβήτητο ότι συνιστούν ουσιώδεις μεταβολές. Με την ίδια απόφαση της Ε.Α. έγινε εν συνεχεία δεκτό ότι, ενόψει των ανωτέρω, δεν είναι προδήλως βάσιμος ο περαιτέρω προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως ότι δεν κλήθηκε να γνωμοδοτήσει εκ νέου το Νομαρχιακό Συμβούλιο, ούτε τηρήθηκαν εκ νέου οι διαδικασίες ενημέρωσης του κοινού, αφού οι τύποι αυτοί είχαν τηρηθεί κατά την έκδοση της αρχικής έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Ο Δήμος Κερατέας προέβαλε επιπροσθέτως ότι έπρεπε να τηρηθεί εξ αρχής η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης του επίδικου έργου, αφενός για να εξετασθεί η εναλλακτική λύση μετατροπής του επίδικου Χ.Υ.Τ.Α. σε Χ.Υ.Τ.Υ., ώστε να εναρμονίζεται και με τις κατευθύνσεις του Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Περιφέρειας Αττικής, αφετέρου για να εκτιμηθούν εναλλακτικές λύσεις διάθεσης των απορριμμάτων βάσει των νεότερων τεχνολογικών εξελίξεων. Με την ανωτέρω απόφαση της Ε.Α. κρίθηκε, ωστόσο, ότι, δεδομένου ότι με τον εθνικό σχεδιασμό διαχείρισης των αποβλήτων της Περιφέρειας Αττικής προβλέφθηκε για την Περιφέρεια Αττικής όχι απλώς η λειτουργία Χ.Υ.Τ.Α., αλλά ολοκληρωμένων εγκαταστάσεων διαχείρισης αποβλήτων (Ο.Ε.Δ.Α.), δηλαδή μονάδων, οι οποίες περιλαμβάνουν κέντρο διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών (Κ.Δ.Α.Υ.), μονάδα προεπεξεργασίας και μονάδα κομποστοποίησης, που έχουν ως κοινό σκοπό την ανάκτηση υλικών και την αξιοποίηση απορριμμάτων με συνέπεια να διοχετεύονται προς ταφή στους Χ.Υ.Τ.Α. τα υπολείμματα και μόνο, μετά την επεξεργασία που πραγματοποιείται στις παραπάνω μονάδες, εφόσον δε προκρίθηκε από τον κανονιστικό νομοθέτη τρόπος διάθεσης, ο οποίος περιλαμβάνεται στις προβλεπόμενες από την Οδηγία 91/156 μεθόδους και είναι σύμφωνος με τα κριτήρια της προστασίας της βιώσιμης ανάπτυξης και της δημόσιας υγείας, ουδόλως υφίστατο υποχρέωση αναφοράς και σε άλλες, εναλλακτικές μεθόδους επεξεργασίας. Περαιτέρω, και ο λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται, ότι είναι αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 33 του ν. 3164/2003, με την οποία εγκρίθηκε η Β΄ φάση του σχεδιασμού της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων της Περιφέρειας Αττικής και καθορίστηκαν ως κατάλληλες για τη Νοτιοανατολική Αττική οι θέσεις «Βραγόνι» Κερατέας – Λαυρεωτικής και «Λατομεία Κυριακού» Κρωπίας, δεν παρίσταται, κατά την κρίση της Ε.Α. προδήλως βάσιμος, διότι με προηγούμενες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας έχει ήδη κριθεί ότι η διάταξη αυτή δεν έρχεται σε αντίθεση προς το Σύνταγμα. Με την ίδια απόφαση της Ε.Α. έγινε, τέλος, δεκτό ότι το ζήτημα της αξιολόγησης της καταλληλότητας της επιλεγείσας θέσης για την εγκατάσταση Ο.Ε.Δ.Α. στη Νοτιοανατολική Αττική από την άποψη της γειτνίασης με τον αρχαιολογικό χώρο του Οβριοκάστρου Κερατέας και της τυχόν επερχόμενης βλάβης από την κατασκευή και λειτουργία του έργου στις παρακείμενες αρχαιότητες έχει ήδη ερευνηθεί με την 2862/2007 απόφαση του Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση ακυρώσεως κατά της αρχικής πράξης έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων του επίμαχου έργου (136946/2003 Κ.Υ.Α.) και στην οποία αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η θέση “Βραγόνι” Κερατέας – Λαυρεωτικής βρίσκεται πλησίον του αρχαιολογικού χώρου Οβριοκάστρου, στον οποίο έχει καθοριστεί ζώνη απόλυτης προστασίας …. όπου απαγορεύεται οποιαδήποτε οικοδομική ή άλλη δραστηριότητα, πλην της αγροτικής, αλλά δεν εφάπτεται αυτού ή του ορίου προστασίας του. Η θέση Χ.Υ.Τ.Α. της Ο.Ε.Δ.Α. βρίσκεται εκτός των ορίων της Ζώνης Προστασίας του αρχαιολογικού χώρου και σε απόσταση περίπου 600 μ., ενώ το όριο της Ο.Ε.Δ.Α. απέχει από το όριο της Ζώνης Προστασίας του αρχαιολογικού χώρου 300 μ. Εξ άλλου, σύμφωνα με το 7095/2003 έγγραφο της Β΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, δεν δημιουργείται πρόβλημα από την εγκατάσταση διαχείρισης αποβλήτων για τον αρχαιολογικό χώρο, ο οποίος είναι οχυρωμένος οικισμός στην κορυφή του λόφου Οβριόκαστρο, …. στην ίδια δε την πράξη έγκρισης περιβαλλοντικών όρων του έργου έχει περιληφθεί όρος για τη διαδικασία παρακολούθησης της κατασκευής του έργου από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Επίσης, η ευρύτερη περιοχή της Λαυρεωτικής έχει χαρακτηριστεί ως τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, χωρίς να υπάρχει μνεία για απαγόρευση χρήσεων εκ του γεγονότος αυτού, σύμφωνα δε με την εγκεκριμένη Ζ.Ο.Ε. Λαυρεωτικής, η θέση της Ο.Ε.Δ.Α. βρίσκεται εντός του ορίου προστασίας των ορεινών όγκων της Λαυρεωτικής στη Ζώνη Α΄, στην οποία επιτρέπεται η χωροθέτηση διαδημοτικών Ο.Ε.Δ.Α., εφόσον αυτές εντάσσονται σε γενικότερο σχεδιασμό». Σύμφωνα, εξ άλλου, με την κρίση της Ε.Α., τα ως άνω νομικά και πραγματικά δεδομένα δεν προκύπτει ότι έχουν μεταβληθεί· μόνη δε η επίκληση από το Δήμο Κερατέας του περιεχομένου εγγράφου της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, στο οποίο αναφέρεται ότι ««έχουν αλλάξει τα επιστημονικά δεδομένα χρονολόγησης και εκτίμησης της θέσης», βασίζεται, όμως σε βιβλιογραφικές αναφορές του 1995, όπως αναφέρεται και στο από 21.12.2010 έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού προς το Δικαστήριο, στο οποίο βεβαιώνεται και ότι δεν έχουν προκύψει νέα αρχαιολογικά δεδομένα ως προς το επίμαχο έργο, δεν αρκεί για να πιθανολογηθεί κίνδυνος βλάβης του αρχαιολογικού χώρου ούτε πρόδηλη βασιμότητα του λόγου ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι μη νόμιμη διότι έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις για την προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος, ενόψει, μάλιστα, και του γεγονότος ότι πριν την έναρξη των εργασιών κατασκευής του έργου επιβάλλεται να διενεργηθεί αυτοψία από την αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία προκειμένου να διαπιστωθεί αν εντοπίζονται αρχαιότητες και, σε καταφατική περίπτωση, να πραγματοποιηθεί ανασκαφική έρευνα, σύμφωνα με ρητούς όρους, οι οποίοι περιλήφθηκαν στην αρχική Κ.Υ.Α. Κατόπιν των ανωτέρω και συνεκτιμώντας επιπροσθέτως ότι: α) δεν αποκλείεται η δημιουργία χώρων υγειονομικής ταφής σε έκταση δασικού χαρακτήρα, όπως η έκταση, στην οποία πρόκειται να κατασκευασθεί το επίμαχο έργο, β) ότι πρόκειται για έργο υποδομής, απαραίτητο για την προστασία της δημόσιας υγείας από κινδύνους που δημιουργούνται ιδίως από τη λειτουργία χώρων ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων (Χ.Α.Δ.Α.), δεδομένου, μάλιστα, ότι τέτοιος χώρος (Χ.Α.Δ.Α.) λειτουργεί σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το επίδικο έργο, και γ) ότι, σύμφωνα με προειδοποίηση, την οποία απέστειλε τον Οκτώβριο του 2010 ο Τομέας Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ύστερα από καταδικαστική απόφαση της Ελληνικής Δημοκρατίας από το ΔΕΚ λόγω της λειτουργίας Χ.Α.Δ.Α., τελευταία προθεσμία αποκατάστασης των Χ.Α.Δ.Α. είναι η 31η.12.2010, μετά την πάροδο της οποίας θα ακολουθήσει καταδικαστική απόφαση, εντός του 2011, που θα επιβάλει βαρύτατα πρόστιμα σε βάρος της Χώρας, η Ε.Α ήχθη στην κρίση ότι δεν συντρέχει λόγος αναστολής εκτέλεσης της προσβαλλόμενης πράξης.

Το κείμενο προέρχεται από την ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Η Ελλάδα στόχος σκοτεινών κύκλων - η περίεργη ιστορία με τη σημαία της Κρήτης στη διαφήμιση της Vodafone

Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται λέει μια παροιμία. Η χώρα μας είναι εδώ και ένα χρόνο στο μάτι του κυκλώνα και θα συνεχίσει στην κατάσταση αυτή για άγνωστο χρονικό διάστημα. Η εξωχώρια κυβέρνηση (τρόικα) του τόπου συνεχώς πειραματίζεται για τις αντιδράσεις του κόσμου με τα διάφορα μέτρα που διαρρέει ή λαμβάνει μέσω της υποτελούς εσωτερικής κυβέρνησης. Μέχρι στιγμής θα πρέπει να παραδεχτούμε όλοι ότι ο λαός μας, όσο και να υποφέρει, έχει δείξει μία αξιοθαύμαστη υπομονή. Δείχνει ότι αντέχει και παρακολουθεί τα τεκταινόμενα έχοντας μέσα στο μυαλό του την ελπίδα μήπως και γλυτώσει από το τσούρμο των διεφθαρμένων πολιτικών που μας έφεραν στον γκρεμό, οι οποίοι τώρα, φορώντας το μανδύα του σωτήρα, ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, αυτοδιαφημίζονται ως εξυγιαντές!!! Ακούει αυτή τη ρητορική της εξυγίανσης και της κάθαρσης και ΑΚΟΜΑ ελπίζει. Καθημερινά βέβαια η ελπίδα του αργοσβήνει με τα καμώματα της κυβένρησης της διαφάνειας και του opengov.  Η υπομονή έχει και όρια. Όρια λεπτά και δυσδιάκριτα για όσους άκριτα φορτώνουν το "γαϊδούρι". Υπάρχει μια λεπτή κόκκινη γραμμή, απροσδιόριστη, απ'  όπου στη συνέχεια το "γαϊδούρι" μεταμορφώνεται σε μαινόμενο ταύρο. Πόσο κοντά είμαστε είναι άγνωστο. Τόσο κοντά όσο και μακριά θα έλεγα. Εκείνο που μετά βεβαιότητας καταθέτω είναι ότι είμαστε σε αναβρασμό σαν κοινωνία. Και μιλάω με πάρα πολύ κόσμο. Δεν διαβάζω εφημερίδες για να πληροφορηθώ τα συμβαίνοντα στον κόσμο, ούτε αντλώ γνώση από τις πρωινές εκπομπές διαμαρτυρίας. ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΛΕΠΤΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ. Και μέσα σε όλα αυτά είχαμε και το θέμα με την διαφήμιση (;) της εταιρίας VODAFONE με την σημαία μιας "αυτόνομης" Κρήτης. Φυσικά τα κανάλια δεν είπαν λέξη. Πως να πουν άραγε για μια εταιρία που τους δίνει διαφήμιση και ζουν για να παίζουν τις ανοησίες τους. Μετά από δημοσιεύματα και κατακραυγή από τα blogs η σημαία έφυγε πίσω από τον ηθοποιό, αλλά το ερώτημα παραμένει..... ΓΙΑΤΙ  ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗΚΕ;; Μέτρησαν τα αντανακλαστικά του κόσμου;;;  Ήθελαν κάποιοι να δουν πόσο γρήγορα θα αντιδράσουμε και΄να μετρήσουν χρόνο αντίδρασης;; Το σίγουρο είναι πως ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΤΥΧΑΙΟ ΚΑΙ ΑΜΕΛΗΤΕΟ ΓΕΓΟΝΟΣ. Μέσα από "αθώες" διαφημίσεις τα οποιαδήποτε σκοτεινά συμφέροντα που εργάζονται στο παρασκήνιο κάνουν τη δουλειά τους. Η "σαλαμοποίηση" του Ελληνικού Κράτους δεν είναι πρωτόγνωρος στόχος κάποιων σκοτεινών κύκλων. Με την αφαίρεση της σημαίας στην διαφήμιση κερδήθηκε μια μάχη, αλλά συνάμα φαίνεται ότι τώρα που η χώρα είναι γονατισμένη οικονομικά κάποιοι εργάζονται εντατικότερα για να πετύχουν σκοτεινούς ανθελληνικούς στόχους. Δεν είμαι από τους πατριδοκάπηλους, αλλά δεν είμαι και από τους αφελείς που πιστεύουν ότι κάτι τέτοια περιστατικά έγιναν από τύχη. Επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά, όποιος πιστεύει στην τύχη και στην σύμπτωση στην πολιτική και στο οργανωμένο κεφάλαιο, τότε μάλλον είναι αιθεροβάμων για να θυμηθώ και μία λέξη του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου. Να αναμένουμε το επόμενο χτύπημα;;   

Τα εισιτήρια αυξήθηκαν τα ΜΜΜ είναι άφαντα

Ουρές χθες στα εκδοτήρια της Αθήνας από εργαζόμενους και συνταξιούχους για να πάρουν τις νέες αυξημένες μηνιαίες κάρτες για τα ΜΜΜ. Παρόλα αυτά οι απεργίες στις συγκοινωνίες ταλαιπωρούν τον φτωχό κόσμο, αφού βρίσκοντια σε κρεσέντο. Τα επεισόδια στις στάσεις των λεωφορείων και τρόλει είναι καθημερινά, αφού τα δρομολόγια, όταν τα μέσα κυκλοφορούν, είναι περιορισμένα και ο κόσμος στιβάζεται σαν σαρδέλες. ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;;; Το κύμα οργής αυξάνει και κανείς δεν νοιάζεται.... Μην υποτιμάτε τηνοργή του απλού κόσμου...