Αυτή η γαλλική κωμωδία έχει περιεχόμενο. Δεν είναι κωμωδία καταστάσεων. Μολονότι έχει πολύ χιούμορ, το θέμα είναι πικρό. Η μητέρα που ψάχνει το παιδί της που είχε κάνει όταν ήταν ανήλικη, ενόσω γνωρίζει ότι της απομένει λίγος χρόνος ζωής ακόμα, και ένας "πληροφορικάριος" δημόσιας υπηρεσίας που, εκεί που περιμένει, να γίνει προϊστάμενος, παραγκωνίζεται για νεότερο του υπάλληλο και κάνει αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. Από εκεί και πέρα ακολουθεί μία κατάσταση σουρεάλ με πολλά κωμικά στοιχεία, όπου εμπλέκεται και ένας τυφλός αρχειοθέτης ο οποίος κλέβει την παράσταση. Η ταινία δείχνει την απομάκρυνση που δημιουργεί στις ανθρώπινες σχέσεις η ζωή που ζούμε μέσω των κοινωνικών δικτύων, χωρίς ο σύγχρονος άνθρωπος να μπορεί να αντιμετωπίσει μία ζωντανή συνάντηση ούτε με την κοπέλα που είναι ερωτευμένος. Από εκεί και ο τίτλος της ταινίας. Το τέλος πικρό. Πρόκειται για μια ταινία διεισδυτική με σαφείς αιχμές για πολλά κοινωνικά φαινόμενα της Γαλλίας. Δείτε την ανεπιφύλακτα και ίσως σας κάνει να σκεφτείτε κάτι. Η ζωή δεν είναι like. Είναι άγγιγμα σώματος και ψυχής. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Αλμπέρ Ντιποντέλ και παίζουν οι Βιρτζινί Εφιρά, Αλμπέρ Ντιποντέλ, Νικολά Μαριέ, (ο τυφλός αρχειοθέτης που κέρδισε βραβείο Σεζάρ) Ζακί Μπερογέ.
