Περί του δήθεν νέου κόμματος

Τα παπαγαλάκια έχουν αρχίσει μία ιστορία με την ίδρυση νέου κόμματος, νέου πόλου, νέας εποχής κλπ, κλπ. Δε ξέρω ποιός είναι ο στόχος αυτής της φαντασίωσης την οποία κάποιοι την περνάνε ως ρεπορτάζ αναφέροντας απόρρητες συζητήσεις, μυστικές συγκεντρώσεις οικονομικών παραγόντων, επιχειρηματιών κλπ. Κατανοώ την έλλειψη της ειδησεογραφίας το καλοκαίρι, αλλά δεν μπορεί να έχεις μία εκπομπή την οποία λες δελτίο ειδήσεων για να λες τις φαντασιώσεις και να αυτοσυγχαίρεσαι με τους συμπαρουσιαστές σου. ΕΛΕΟΣ πιά. Οι επιχειρηματίες δεν έχουν κανένα λόγο να βγουν στο προσκήνιο, όταν μπορούν κάλλιστα να κάνουν την δουλειά τους από το παρασκήνιο. Μεγαλώσαμε και κοντεύουμε να γεράσουμε με το ότι ο Λαμπράκης ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Μπορεί κανείς να μου πει γιατί δεν τον αναφέρουν ποτέ ΝΑ ΗΓΕΙΤΑΙ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ;;; Τα παπαγαλάκια πιπιλίζουν συνεχώς το όνομα της Γιάννας Αγγελοποπούλου και, προσφάτως, του Βγενόπουλου, ως Μπερλουσκόνι της Ελλάδας. Αν ήσασταν στη θέση αυτών των δύο ανθρώπων που κάθε μέρα αναφέρονται ως συμμέτοχοι (;) στο νέο (δήθεν) κόμμα ΘΑ ΕΙΧΑΤΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΟΜΜΑ;;; Ας σοβαρευτούμε πιά. Καλό το παραμύθι, η εκτίμηση, η αρλουμπολογία, η υπερβολή (άντε να την συγχωρέσουμε λόγω καλοκαιριού) αλλά όχι και να λέμε ειδήσεις και αποκαλυπτικές πληροφορίες τις φαντασιώσεις μας και τις συζητήσεις της Βουλής του Ζαππείου. Οι οικονομικοί παράγοντες στην Ελλάδα, όπως έδειξε και η υπόθεση Siemens πρόσφατα, δεν έχουν κανένα λόγο να ανακατευτούν με την πολιτική. Μπορούν να χρησιμοποιούν τους πολιτικούς αλλά δεν θα γίνουν πολιτικοί. Ο καθείς εφ' ω ετάχθη που λέγαμε και παλαιότερα. Ας σταματήσει η συζήτηση αυτή. Όταν θε έρθουν οι εκλογές ο κόσμος θα συσπειρωθεί στα κόμματα. Τα κόμματα πρέπει να βρουν τη λύση στην απαξίωση που έχουν περιέλθει στην εκτίμηση του κόσμου. ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΜΠΟΡΟΥΝ. Το θέμα είναι πότε θα θελήσουν.