Θα μπορούσα να ανατρέξω στο λεξικό του Μπαμπινιώτη για να γράψω τον ορισμό του ανάξιου ή του βλάκα. Δεν θα το κάνω όμως διότι το κρίνω έντελώς περιττό. Κοιτάχτε γύρω σας και θα δείτε ανάξιους φελλούς να επιπλέουν και βλάκες να θεωρούν ότι είναι έξυπνοι. Πως γίνεται στον τόπο αυτό οι ανάξιοι και οι καταφανώς βλάκες να έχουν πιάσει τα πόστα της διοίκησης και να κρίνουν και να αξιολογούν ιεραρχικά κατώτερους άλλά σαφώς ικανότερους;;; Ο "μπάρμπας στην Κορώνη" είναι η μία δικαιολογία. Η άλλη είναι εμείς οι ίδιοι και η ωχαδερφική συμπεριφορά μας. Έχουμε τόσα προβλήματα που καθημερινά μας τρώνε το μεδούλι που δεν μπορούμε να σκεφτούμε τι κάνουμε για το γενικότερο καλό που τελικά δεν είναι τόσο γενικό αφού αφορά και εμάς. Ψηφίσοζυμε για πολιτικούς τους ίδιους και τους ίδιους επειδή τους συνηθίσαμε και επειδή αναγνωρίσαμε ότι έχουν δικαίωμα στη σύνταξη για το επάγγελμα που κάνουν. Κι αυτοί τι σκέφτονται;;; Έχει αναρωτηθεί κανείς γιατί τα παιδιά των πολιτικών κληρονομούν την βουλευτική έδρα του πατέρα τους;;; Με ποιά κριτήρια;;; ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ. Αυτοί καλά κάνουν και φροντίζουν την οικογένειά τους. ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ που ψηφίζουμε αυτούς που θέλουμε να βρίζουμε για να μπορούμε να εκτονωθούμε. Δεν εξηγείται αλλιώς. Εδώ αναπτύσσεται μια ολόκληρη ιδεολογία για την έννοια της συντεχνιακής κάστας. Τα παιδιά των πολιτικών γίνονται πολιτικοί. Τα παιδιά των δικαστών, δικαστές. Τα παιδιά των γιατρών, γιατροί κ.ο.κ. Και καλά στο ελεύθερο επάγγελμα δεν είναι ανησυχητικό το φαινόμενο. Στη διοικητική μηχανή όμως η κληρονομική, τρόπον τινά, διαδοχή αρχίζει και γίνεται επικίνδυνη. ΞΕΡΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΛΕΩ και το φαινόμενο έχει πάρει ενδημικό χαρακτήρα. Δεν έχει σημασία αν είσαι άξιος, αλλά ποιός είναι ο γονέας σου;;; Έτσι οι πόρτες κλείνουν για άλλους πραγματικά άξιους που απλώς δεν είχαν κληρονομική διαδοχή. Τα μάτια μας ανοιχτά να καταγγέλουμε τέτοια φαινόμενα και ΚΥΡΙΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ και αναπαράγουμε ΜΕ ΤΗΝ ΦΗΨΟ ΜΑΣ. Αν δεν κάνω λάθος την κληρονομική βασιλεία την καταργήσαμε. Ή κάνω λάθος;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου