Πρόκειται για απλές φράσεις της λαϊκής σοφίας τις οποίες καμία φορά τις ακούμε, νομίζουμε ότι τις καταλαβαίνουμε, αλλά όταν είναι να τις εφαρμόσουμε, τότε διαπιστώνουμε πως τα λόγια είναι εύκολα, η πράξη (όπως πάντα) δύσκολη. Η αέναη κίνηση της ζωής είναι σύνολο πράξεων ή παραλείψεων πράξεων. Και η παράλειψη είναι "δράση" υπό την έννοια ότι ήξερες ότι έπρεπες να ενεργήσεις και δεν τον έκανες. Στο σταυροδρόμι μιάς απόφασης, δύσκολης, φαίνεται η αποφασιστικότητα και η θέληση να κινήσουμε μπροστά. Σίγουρα δεν είναι όλες μας οι πράξεις (ή οι παραλείψεις) πετυχημένες. Αλλά από το να κοιτάμε άπραγοι και άβουλοι τη ζωή και ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ να φεύγει, καλύτερα είναι να κινούμεθα έστω και με λαθεμένη πράξη. Στο κάτω-κάτω έχουμε δικαίωμα και στο λάθος. Μακάρι να ξέραμε εκ των προτέρων ότι μια πράξη μας θα είχε ΜΟΝΟ θετικά αποτελέσματα ή ΜΟΝΟ αρνητικά αποτελέσματα. Τότε θα ήμασταν θεοί. Αλλά, φευ, (ή ευτυχώς) δεν είμαστε. Σκεφτείτε τι ανιαρή θα ήταν η ζωή μας αν ξέραμε ότι από κάθε κίνησή μας θα είχαμε μόνο να κερδίσουμε. ΚΑΝΕΝΑ ΡΙΣΚΟ, καμία ταλάντευση, κανένα ζύγισμα σκέψης, αν ήμασταν προγραμματισμένοι να πράττουμε πάντα το σωστό. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ. Πρέπει να ρισκάρουμε. Η ιστορία διδάσκει ότι πρέπει να επιλέγουμε και να προχωράμε. Από την επιλογή του Ηρακλή με τον δρόμο της Αρετής και της Κακίας, από την επιλογή της Εύας με το μήλο, όλοι οι μύθοι και όλες οι τραγωδίες και τα δράματα (με την έννοια της δράσης) είνια συνυφασμένα με την ΠΡΑΞΗ κι όχι με την απραξία. Λάθη δεν κάνουν μόνο οι πεθαμένοι. Επομένως.... ας πούμε ο κύβος ερρίφθη για άλλη μιά φορά και ό,τι είναι να γίνει, ας γίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου