Είναι πιά γεγονός ότι ο Ομπάμα θα δώσει με πολλές πιθανότητες τη μάχη για να γίνει πλανητάρχης. Ένας γερουσιαστής 4 μόλις ετών έφτασε εδώ που έφτασε και με τι αντίπαλο. Ένα ολόκληρο σύστημα. Την Χίλαρι Κλίντον, με την οποία στην αρχή της κούρσας για το χρίσμα οι πιθανότητες επιτυχίας του Ομπάμα ήταν σχεδόν μηδαμινές. Τελικά δεν πρέπει να υποτιμούμε τον αμερικανικό λαό. Όλοι μας μεγαλώσαμε με την φράση ¨αμερικανάκι¨ να είναι συνώνυμο του αφελούς και του αθώου. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ τελικά. Ο μέσος αμερικανός αντέδρασε στο γεγονός της οικογενειοκρατίας. Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι δεν μπορούσε ο μέσος αμερικανός ψηφοφόρος να δεχτεί να τον κυβερνάνε την τελευταία τριακονταετία δύο οικογένειες (Μπους -πατέρας και γιός- και ζεύγος Κλίντον) και αντέδρασε ήρεμα και δημοκρατικά, ποντάροντας στο νέο και την ανατροπή. Ο Ομπάμα είναι ψήφος αλλαγής. Η αντίπαλος ήταν και δημοφιλής και συμπαθής όπως και ο σύζυγός της ο οποίος θεωρείται πολύ επιτυχημένος Πρόεδρος για τους αμερικανούς. Η δε περιπέτειά του με την Λεβίνσκι τον έκανε και πιό ανθρώπινο, όπως και τη Χίλαρι πιό συμπαθή. Παρόλ' αυτά το σύστημα ηττήθηκε. Μην αρχίσουμε και πάλι ότι στις ΗΠΑ κάνουν κουμάντο τα καρτελ και τα συμφέροντα κλπ κλπ, διότι με την ήττα της Χίλαρι αυτά πρέπει να τα λέμε με περισσότερη περίσκεψη. Θα δούμε τι θα γίνει τελικά. Μπορεί να βγει ο Μακέην. Πάντως το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι τα "αμερικανακια" έχουν δημοκρατικά αντανακλαστικά. ΕΜΕΙΣ;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου