Περί της δήθεν ισονομίας πολιτικών και κοινών θνητών

Αντιγράφω ένα απόσπασμα από το άρθρο του καθηγητή κ. Π. Ελευθεριάδη από το Βήμα της Κυριακής (22-6-2008)

"Στην πραγματικότητα οι πολιτικοί μας δεν πιστεύουν στο κράτος δικαίου, δηλαδή στην αρχή ότι όλοι είμαστε ίσοι ενώπιον του νόμου. Εσύ, αγαπητέ αναγνώστη, κι εγώ είμαστε κατώτεροί τους και όχι μόνον πληρώνουμε για τις ανέσεις των πολιτικών μας, αλλά υπαγόμαστε κιόλας στο κυνηγητό της εφορίας και των άλλων υπηρεσιών που τσαλαπατάνε τους μικρούς διότι τρώνε καρπαζιές από τους μεγάλους. Ετσι λοιπόν έχουμε το φαινόμενο ένας διαχειριστής ΕΠΕ ή διευθύνων σύμβουλος ΑΕ να είναι υπόλογος στη Δικαιοσύνη για την παραμικρή παράλειψη προσαρμογής στη θολούρα της φορολογικής ή ασφαλιστικής νομοθεσίας, με δρακόντειες ποινές για παραβάσεις εξ αμελείας, ενώ οι πολιτικοί μας, οι οποίοι διαχειρίζονται τεράστια χρηματικά ποσά που δεν τους ανήκουν, προστατεύονται από τη βουλευτική ασυλία και τον περίφημο «νόμο περί (δήθεν) ευθύνης υπουργών». Μάλιστα η αμοιβαία ασυλία που παρέχουν οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων στους εαυτούς τους έχει πλέον και καθιερωμένη πολιτική φιλοσοφία. Δεν θέλουμε, συμφωνούν πολλοί πολιτικοί μας, να «ποινικοποιήσουμε» την πολιτική ζωή του τόπου.
Η περίπτωση της Siemens μας θυμίζει πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Εκεί το κράτος δικαίου δεν είναι μόνον φτηνό σύνθημα. Η Δικαιοσύνη εκεί μπορεί και ερευνά τους πάντες. Εκεί η «ποινικοποίηση» της πολιτικής ζωής, δηλαδή η σοβαρή λογοδοσία, είναι αρετή και είναι αναγκαίο στοιχείο της δημοκρατίας. Οσο πιο πολλή «ποινικοποίηση» τόσο καλύτερα για την υπόληψη της πολιτικής.
Στη Βρετανία, για παράδειγμα, δεν υπάρχει ούτε βουλευτική ασυλία, ούτε νόμος περί ευθύνης υπουργών. Ολοι υπόκεινται στη Δικαιοσύνη εξίσου (και γι' αυτό οι πολιτικοί χρηματοδοτούν γενναιόδωρα και προστατεύουν την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, ώστε να έχουν σοβαρούς και ικανούς δικαστές, που φυσικά τελικά ωφελούν και τους απλούς πολίτες). Η παραμικρή εικασία οδηγεί σε δικαστική ή διοικητική έρευνα και, αν προκύψουν ενδείξεις, σε άσκηση ποινικής δίωξης. Πρόσφατα ο ίδιος ο εν ενεργεία τότε πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ ερευνήθηκε δικαστικά για ενδεχόμενες παράνομες χρηματοδοτήσεις του Εργατικού Κόμματος. Επαναλαμβάνω ότι ο ίδιος ο Μπλερ και στενοί συνεργάτες του κατέθεσαν στην αστυνομία, όταν ήταν εν ενεργεία πρωθυπουργός. Κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε για την τάχα «ποινικοποίηση» της πολιτικής. Ολα τα κόμματα καλωσόρισαν τη σοβαρή έρευνα, ώστε να προστατευθεί η υπόληψη όλων των πολιτικών. Ολα τα κόμματα θέλουν να εξαφανίσουν την παραμικρή υποψία για αμοιβαία ασυλία. "

Τα ίδια έγραψα χθες για το ίδιο θέμα. Συμφωνώ απόλυτα και προσυπογράφω το πολύ ενδιαφέρον αυτό άρθρο ενός Έλληνα που διδάσκει στην Οξφόρδη. Μήπως θα πρέπει να αφυπνιστούν κάποιοι επιτέλους στην Ελλάδα και να ξαναδιαβάσουν τα πρώτα άρθρα του Συντάγματος, μήπως και θυμηθούν τι ορκίζονται ότι θα τηρήσουν στην αρχή της ανάληψης των καθηκόντων τους. Με την διαρκή αυτή παραβίαση του Συντάγματος ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΟΡΚΟΙ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ ΚΟΛΑΣΙΜΟΙ για ψευδορκία και παραβίαση του Συντάγματος. Είμαστε όλοι ίσοι στη χώρα αυτή ή οι πολιτικοί είναι "πιό...ίσοι από τους υπολοίπους κοινούς θνητούς";;;; ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΕΙ ΕΥΘΕΩΣ....ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ από τους λαλίστατους πολιτικούς των καναλιών;;;;