Στην Κυριακάτικη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (24-2-2008) δημοσιεύτηκε ένα πολύ σημαντικό άρθρο το οποίο αντιγράφω :
"Κέντρα εξυπηρέτησης εκδοτών - επιχειρηματιών
Tου Aλεξη Παπαχελα
Τα ΚΕΠ (Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών) τα γνωρίζουμε όλοι. Αυτά που λίγοι γνωρίζουν ή φαντάζονται καν είναι τα ΚΕΕΕ, τα οποία λειτουργούν πραγματικά άψογα στα γραφεία ορισμένων υπουργών. Τι είναι τα ΚΕΕΕ; Κέντρα Εξυπηρέτησης Εκδοτών - Επιχειρηματιών. Οι υπηρεσίες που παρέχουν καλύπτουν μια μεγάλη γκάμα. Αν μια εφημερίδα δεν πληρώνει τον ΟΤΕ, για παράδειγμα, το αρμόδιο ΚΕΕΕ θα τηλεφωνήσει στον πρόεδρο της εταιρείας και θα τον «παρακαλέσει» να κάνει τα στραβά μάτια «γιατί τώρα δεν είναι ανάγκη να τσακωθούμε και με αυτόν, βρε παιδί μου...». Αν κάποιος «εκδότης» δεν πληρώνει τη δόση του δανείου του, άλλο αρμόδιο ΚΕΕΕ τηλεφωνεί σε τράπεζα και εκλιπαρεί για λίγο τράτο. Και βεβαίως όταν τα πράγματα ...χοντραίνουν κάποιο ΚΕΕΕ κρούει αμέσως τον κώδωνα του κινδύνου, υπενθυμίζοντας πως «δεν είναι ανάγκη να ανοίξουμε και άλλα μέτωπα».
Χάρη στα ΚΕΕΕ έχει συντηρηθεί ένα πλέγμα ανομίας, το οποίο καλύπτει πολλούς χώρους, από την υγεία και το real estate έως τα ΜΜΕ. Τα εν λόγω κέντρα λειτουργούν συνήθως εν αγνοία του Μεγάρου Μαξίμου καθώς κινούνται σε υπουργικό επίπεδο, εκεί όπου λαμβάνονται «μικρές» αποφάσεις που σημαίνουν πολλά, όμως, για κάποια συμφέροντα.
Αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να απαγορεύσουμε τις σχέσεις πολιτικών και επιχειρηματιών ή εκδοτών. Κάθε άλλο. Μόνο μέσα στη νεοελληνική υπερβολή φτάσαμε στο σημείο να δαιμονοποιούμε ακόμη και τις συναντήσεις των πολιτικών, οι οποίοι πρέπει να μιλάνε με όλους και να συναντιούνται με όλους. Ο υπουργός πρέπει να εξυπηρετεί όταν ο επιχειρηματίας συναντά ανορθόδοξα εμπόδια στη δουλειά, λόγω υπερβολικής γραφειοκρατίας ή κάποιου ανεφάρμοστου νόμου. Ο υπουργός πρέπει ακόμη να βοηθά τον Ελληνα επιχειρηματία στις δραστηριότητές του στο εξωτερικό, όπως κάνει κάθε Ευρωπαίος κυβερνητικός αξιωματούχος.
Από την ώρα, όμως, που ένας υπουργός αποφασίζει να συγκαλύψει μια παρανομία, να σταματήσει έναν έλεγχο ή να παράσχει οδηγίες για το κουκούλωμα μιας υπόθεσης τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά. Στις πολιτισμένες χώρες αν κάποιος υπάλληλος καταγγείλει μια τέτοια παρέμβαση με στοιχεία, η παραίτηση ή απομάκρυνση ενός υπουργού είναι αυτονόητη. Στην Ελλάδα δεν έχουν, όμως, ακόμη βρεθεί κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι να πιστέψουν ότι το κράτος που εκπροσωπούν είναι σημαντικότερο από τον εκάστοτε πολιτικό τους προϊστάμενο. Και δυστυχώς έχουν βρεθεί πολλοί πολιτικοί, οι οποίοι είτε δεν έχουν καταλάβει την πραγματική τους δύναμη είτε είναι όμηροι ενός φαύλου κύκλου εξυπηρετήσεων, δημοσίων σχέσεων, επικοινωνιακών ανταλλαγμάτων και εκβιασμών που μας έφερε εδώ που είμαστε σήμερα...
"Κέντρα εξυπηρέτησης εκδοτών - επιχειρηματιών
Tου Aλεξη Παπαχελα
Τα ΚΕΠ (Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών) τα γνωρίζουμε όλοι. Αυτά που λίγοι γνωρίζουν ή φαντάζονται καν είναι τα ΚΕΕΕ, τα οποία λειτουργούν πραγματικά άψογα στα γραφεία ορισμένων υπουργών. Τι είναι τα ΚΕΕΕ; Κέντρα Εξυπηρέτησης Εκδοτών - Επιχειρηματιών. Οι υπηρεσίες που παρέχουν καλύπτουν μια μεγάλη γκάμα. Αν μια εφημερίδα δεν πληρώνει τον ΟΤΕ, για παράδειγμα, το αρμόδιο ΚΕΕΕ θα τηλεφωνήσει στον πρόεδρο της εταιρείας και θα τον «παρακαλέσει» να κάνει τα στραβά μάτια «γιατί τώρα δεν είναι ανάγκη να τσακωθούμε και με αυτόν, βρε παιδί μου...». Αν κάποιος «εκδότης» δεν πληρώνει τη δόση του δανείου του, άλλο αρμόδιο ΚΕΕΕ τηλεφωνεί σε τράπεζα και εκλιπαρεί για λίγο τράτο. Και βεβαίως όταν τα πράγματα ...χοντραίνουν κάποιο ΚΕΕΕ κρούει αμέσως τον κώδωνα του κινδύνου, υπενθυμίζοντας πως «δεν είναι ανάγκη να ανοίξουμε και άλλα μέτωπα».
Χάρη στα ΚΕΕΕ έχει συντηρηθεί ένα πλέγμα ανομίας, το οποίο καλύπτει πολλούς χώρους, από την υγεία και το real estate έως τα ΜΜΕ. Τα εν λόγω κέντρα λειτουργούν συνήθως εν αγνοία του Μεγάρου Μαξίμου καθώς κινούνται σε υπουργικό επίπεδο, εκεί όπου λαμβάνονται «μικρές» αποφάσεις που σημαίνουν πολλά, όμως, για κάποια συμφέροντα.
Αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να απαγορεύσουμε τις σχέσεις πολιτικών και επιχειρηματιών ή εκδοτών. Κάθε άλλο. Μόνο μέσα στη νεοελληνική υπερβολή φτάσαμε στο σημείο να δαιμονοποιούμε ακόμη και τις συναντήσεις των πολιτικών, οι οποίοι πρέπει να μιλάνε με όλους και να συναντιούνται με όλους. Ο υπουργός πρέπει να εξυπηρετεί όταν ο επιχειρηματίας συναντά ανορθόδοξα εμπόδια στη δουλειά, λόγω υπερβολικής γραφειοκρατίας ή κάποιου ανεφάρμοστου νόμου. Ο υπουργός πρέπει ακόμη να βοηθά τον Ελληνα επιχειρηματία στις δραστηριότητές του στο εξωτερικό, όπως κάνει κάθε Ευρωπαίος κυβερνητικός αξιωματούχος.
Από την ώρα, όμως, που ένας υπουργός αποφασίζει να συγκαλύψει μια παρανομία, να σταματήσει έναν έλεγχο ή να παράσχει οδηγίες για το κουκούλωμα μιας υπόθεσης τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά. Στις πολιτισμένες χώρες αν κάποιος υπάλληλος καταγγείλει μια τέτοια παρέμβαση με στοιχεία, η παραίτηση ή απομάκρυνση ενός υπουργού είναι αυτονόητη. Στην Ελλάδα δεν έχουν, όμως, ακόμη βρεθεί κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι να πιστέψουν ότι το κράτος που εκπροσωπούν είναι σημαντικότερο από τον εκάστοτε πολιτικό τους προϊστάμενο. Και δυστυχώς έχουν βρεθεί πολλοί πολιτικοί, οι οποίοι είτε δεν έχουν καταλάβει την πραγματική τους δύναμη είτε είναι όμηροι ενός φαύλου κύκλου εξυπηρετήσεων, δημοσίων σχέσεων, επικοινωνιακών ανταλλαγμάτων και εκβιασμών που μας έφερε εδώ που είμαστε σήμερα...
Κάποιος τόλμησε και είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Μήπως πρέπει η Δικαιοσύνη να επέμβη, εκτός αν είναι θεσμοθετημένα όργανα τα ΚΕΕΕ και δεν το πήραμε χαμπάρι.
Να περιμένω αντιδράσεις;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου