Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

Απεργία 13-2-2008


Άντε να θυμηθούμε και πάλι την πολιτική ατζέντα. Υπάρχουν και προβλήματα στον τόπο αυτό που χρειάζονται λύσεις. Κορυφαίο είναι το ασφαλιστικό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την παροιμία πως ομελέτα δεν γίνεται αν δεν σπάσεις αυγά. Συνεπώς πρέπει να γίνουν και θυσίες από όλους τους εμπλεκόμενους. Δεν γίνεται αλλιώς. Δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι σε έναν αγώνα που θα εξασφαλίσει το μέλλον των ασφαλιστικών οργανισμών. Εκείνο που πρέπει να εξασφαλιστεί ΠΑΝΩ απ' όλα, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι να περιοριστεί με σκοπό να μηδενιστεί η εισφοροδιαφυγή. Δηλαδή δεν μπορεί ο εργοδότης που κάνει τις ασφαλιστικές κρατήσεις του εργαζόμενου να μην τις αποδίδει στα Ταμεία, αλλά να τις βάζει στην τσέπη. Αυτό πρέπει να γίνει κακούργημα πάνω από κάποιο ποσό. Αποτελεί ένα μεγάλο μέτρο ανακούφισης των Ταμείων. Δεν μπορεί ο κάθε επιχειρηματίας να παίζει με τα λεφτά των εργαζομένων, μέ ξένα λεφτά. Αυτό πρέπει να είναι ΠΑΓΙΟ ΑΙΤΗΜΑ όλων μας. Το γεγονός ότι θα αυξηθούν κάπως τα όρια ηλικίας θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Δεν είναι ανεδαφικό μέτρο, αν προσφέρει και κίνητρα για την επιπλέον απασχόληση, μετά από κάποια ηλικία. Πρέπει να προστατευτεί η μητρότητα και μάλιστα με αυστηρότερο πλαίσιο. Επιτέλους ή θέλουμε να στηρίξουμε την οικογένεια και να πολέμήσουμε την υπογεννητικότητα ή απλώς θα βγάζουμε ανέξοδες "κορώνες". Σίγουρο είναι πως θα ακολουθήσουν πολλές συζητήσεις. Θα επανέλθω αν ακούσουμε τα μέτρα της Κυβέρνησης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: