Στη χώρα αυτή έχουμε μάθει όταν κάποιος μας δείχνει κάτι εμείς να κοιτάμε το δάχτυλο. Η εφημερίδα το ΒΗΜΑ είχε μία σπουδαία δημοσιογραφική επιτυχία. Και εκείνοι, οι λίγοι ευτυχώς, που λένε ότι δεν έπρεπε να τη δημοσιεύσει για λόγους γενικότερου συμφέροντος ξεχνάνε το ρόλο του τύπου. Θυμίζω στους παλαιότερους την εξαιρετική εφημερίδα ΠΟΝΤΙΚΙ του Παπαϊωάννου που είχε δημοσιεύσει την συμφωνία για τις βάσεις επί ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου. (Θα μου πει κανείς ότι η εφημερίδα Ποντίκι κυκλοφορεί ακόμη. Ναι αλλά δεν έχει, εκτός του τίτλου, καμία σχέση με το ΠΟΝΤΙΚΙ του Παπαϊωάννου). Το πρόβλημα το έχει το Υπουργείο Εξωτερικών και προσωπικά η κ. Μπακογιάννη. Είπε ότι αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη της διαρροής!!!. Ποιός θα μας το μεταφράσει αυτό σε απλά ελληνικά;;; Θα παραιτηθεί;;;. Διότι όποιος αναλαμβάνει παντός είδους ευθύνες για ατοπήματα έχει και συνέπειες, ή κάνω λάθος;;; Εκτός και αν η λεκτική αναφορά σε ανάληψη της πολιτικής ευθύνης, λειτουργεί σαν συγχωροχάρτι σε εξομολόγηση. Περιμένουμε να δούμε να ανακοινώσει την παραίτησή της. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να ομολογήσει, με την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης, ότι αφού ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΕΝΑ ΕΓΓΡΑΦΟ (που χορηγούσε μόνο προς ανάγνωση στους πολιτικούς αρχηγούς και το κράταγε στα χέρια της), θα πρέπει να σταματήσει να εμφανίζεται σαν εν δυνάμει πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην Ελλάδα. Αλλά εδώ που ζούμε η μνήμη είναι πάρα πολύ ασθενής και επιλεκτική. Και με θλίβει που στα παράθυρα μας παρομοιάζουν με την Ουγκάντα. Τι μας φταίει η Ουγκάντα και ποιός έχει στοιχεία ότι εκεί γίνονται χειρότερα;;;
2 σχόλια:
Ε, καλά τώρα... Είπε η κα Μπακογιάννη ότι αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη κι εσύ το ερμήνευσες κυριολεκτικώς, αγνοώντας την διπλωματική του ερμηνεία. Μια κουβέντα είπε τώρα η κοπέλα γιατί κάτι έπρεπε να πει προκειμένου να σταματήσει χωρίς περαιτέρω συνέπειες το κατά τα άλλα εξαιρετικά σοβαρό θέμα, που αναμφίβολα θέτει την αξιοπιστία της ελληνικής διπλωματίας σε αμφισβήτηση. Τα λόγια έχουν άλλωστε αξία αν προέρχονται από ανθρώπους οι οποίοι διαθέτουν έστω και ένα (αριθμός 1) ίσο παΐδι, πράγμα που δεν μπορεί να ισχύει για ένα πολιτικό πρόσωπο με περιορισμένες δυνατότητες ελλιγμών και πρωτοβουλιών.
Άσχετα από αυτό όμως, τα νέα που μαθαίνουμε είναι μάλλον ανησυχητικά για το εγγύς μέλλον, εφόσον κάποιοι υποκινούμενοι από την αμερικανική intelligence επιχειρούν να βάλουν φωτιά στην ανέκαθεν πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, δηλ. τα Βαλκάνια, υποκινώντας τις όποιες μειονότητες μπορούν να ποδηγετήσουν, ενώ ξέρουμε πως σχεδόν όλοι είναι ποδηγετήσιμοι, υπό την προϋπόθεση ότι πληρώνονται καλά.
Ακόμα ανησυχητικότερο είναι το γεγονός ότι σε αυτήν την δύσκολη ιστορική συγκυρία η Ελλάδα βρίσκεται ουσιαστικά χωρίς κυβέρνηση και με ΜΜΕ που άγουν την κοινή γνώμη, όχι από απλή βλακεία νομίζω, σε θέματα απολύτως ήσσονος σημασίας.
Οι καιροί που έρχονται θα δοκιμάσουν και πάλι τη χώρα μας, που περί άλλα τυρβάζει την ώρα που ο εχθρός βρίσκεται εντός πάνοπλος και δρα προπαγανδίζοντας το πρόβλημα της Τσαμουριάς, όχι απλώς ανενόχλητος αλλά υποστηριζόμενος επιπλέον από τους ντόπιους ανεγκέφαλους λαλάκηδες, εκπροσώπους του πολιτικού κρετινισμού.
Ελπίζω μόνο να μην πληρώσουμε πανάκριβα αυτή την αντιπαράθεση των ΗΠΑ με την Ε.Ε., όπως πληρώσαμε την συμπόρευσή μας με την Αγγλία στον Β' Π.Π., έτσι όπως λειτουργούμε ως «άβουλοι και μοιραίοι» καψοκαλύβες.
Έχεις απόλυτο δίκιο τι να περιμένει κανείς από μικροπολιτικούς. Δυστυχώς "επτωχεύσαμεν" από πολιτικούς στη χώρα τούτη και δεν φαίνεται κάτι ελπιδοφόρο στο μέλλον.
Δημοσίευση σχολίου