Η Αστυνομία έχει χάσει την πυξίδα της

Ο Δεκέμβριος του 2008 ήταν ένας μήνας τραγικός για την Ελληνική Αστυνομία. Μετά το θάνατο του μικρού Αλέξη Γρηγορόπουλου και την πυρπόλιση του κέντρου της Αθήνας επί μέρες ο κόσμος προβληματίστηκε έντονα για το πόσο πλέον μπορεί να θεωρεί ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, όπως την εννοεί ο πολίτης όλων των πολιτισμένων χωρών του κόσμου. Στο ερώτημα αυτό η απάντηση δεν είναι εύκολη.

Η Αστυνομία έχει κατηγορηθεί για πολλά τα τελευταία χρόνια. Σταχυολογώ ενδεικτικά μερικές χτυπητές αδυναμίες της:

- απασχολεί μεγάλο αριθμό της δύναμής της για να φυλάει επώνυμους και "επώνυμους" με αποτέλεσμα να αποδυναμώνονται τα τμήματα

- με τον κομματισμό και τον εξαρτημένο συνδικαλισμό που επικρατεί (δεν ξέρω κι εγώ πόσα σωματεία έχει πρωτοβαθμια ή δευτεροβάθμια η αστυνομία) υπάρχει ο απόλυτος διχασμός και το απόλυτο μπάχαλο στις τάξεις της αστυνομίας

- η αστυνόμευση στις συνοικίες έχει μηδενιστεί με αποτέλεσμα η διαρκώς αυξανόμενη εγκληματικότητα να λειτουργεί ανενόχλητη

- η επιλογή της ηγεσίας της αστυνομίας δεν γίνεται εκ των αρίστων αλλά εκ των κομματικά ημετέρων

- οι πειραματισμοί με τα τέως "πολυδύναμα" αστυνομικά τμήματα και την έλλειψη ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΥ προσωπικού κάνουν ακόμα πιό ανεπαρκείς τις προσφερόμενες υπηρεσίες από την αστυνομία

Στις αδυναμίες της αστυνομίας πρέπει να προστεθούν, ενδεικτικά και πάλι, και :

- η διαφθορά μεσαίων αλλά και υφηλόβαθμων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ.

- η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης από τους εκάστοτε υπουργούς δημόσιας τάξης για την επιβολή της τάξης στο κέντρο της Αθήνας και τον περιορισμό των περισσότερο γνωστών, παρά δήθεν αγνώστων που καταστρέφουν δημόσια περιουσία την οποία ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ καλούμεθα να ξαναφτιάξουμε

- η θολούρα που υπάρχει στην χρήση του όπλου από τους αστυνομικούς, και αν τελικά πρέπει να είναι οπλισμένοι ή όχι και πότε μπορούν, αν τελικά μπορούν, να κάνουν χρήση του όπλου τους εν ώρα υπηρεσίας

Όλα τα παράπάνω και άλλα τόσα ίσως, είναι ΓΝΩΣΤΑ στους αρμοδίους, κατά καιρούς, Υπουργούς και ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας.

Δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ότι όλοι οι κατά καιρούς υπουργοί και ηγεσία της αστυνομίας ήταν ανίκανοι.

Δεν μπορεί όλοι να γνωρίζουν τα προβλήματα και να τα αφήνουν να συσσωρεύονται εσαεί. Δεν μπορεί κάθε φορά, επ' ευκαιρία, ενός τραγικού περιστατικού να θυμόμαστε τις εξόφθαλμες αδυναμίες της αστυνομίας.

Σύμπτωση είναι ότι όλοι οι φυλασσόμενοι επώνυμοι "δήθεν στόχοι" είναι σε πλήρη ασφάλεια και χωρίς κανένα πρόβλημα, που σημαίνει ότι η αστυνομία κάνει καλά, όποτε θέλει, τη δουλειά της;;

Σύμπτωση είναι ότι η 17 Νοέμβρη εξαρθρώθηκε μετά την ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα και πριν της διεξαγωγή τους;;;

Σύμπτωση είναι ότ και ο ΕΛΑ εξαρθρώθηκε στο ίδιο με το παραπάνω χρονικό διάστημα;;;

Σύμπτωση είναι ότι τα εγκλήματα που αφήνεται η αστυνομία ανεπηρέαστη να κάνει τη δουλειά της χωρίς περιττή δημοσιότητα και διαρροές παράγει έργο και φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα;;

Σύμπτωση είναι που οι γνωστοί (και καθόλου) άγνωστοι στην αστυνομία παραμένουν επί χρόνια ελεύθεροι να βανδαλίζουν κατά το δοκούν το κέντρο της Αθήνας;;;

'Εχω πάψει προ πολλού να πιστεύω στις συμπτώσεις. Αποτελούν απλές δικαιολογίες για όσους δεν θέλουν να δουν πίσω απ΄ αυτές.

Η Αστυνομία είναι ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ αλλά ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΑΤΡΕΥΤΕΙ. Δεν μπορεί άλλα κράτη να έχουν αστυνομία που να είναι πραγματικός φύλακας του πολίτη και εδώ να είναι ο καλύτερος σύμμαχος, δια παραλείψεως, με την ανικανότητά της -πραγματικής ή ηθελημένης, του εγκλήματος.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ στη χώρα μας;

Υπάρχει πολιτική βούληση για αναδιάρθρωση και κυρίως εκπαίδευση της αστυνομίας;;

Μέχρι τώρα οι πολίτες έχουμε γίνει σάκκος του μποξ σε ανίκανους υπουργούς και ηγέτες της Αστυνομίας που κάνουν ό,τι μπορούν για να μας ενδυναμώσουν το αίσθημα της ανασφάλειας.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!

Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συμβεί αν ο ΠΟΛΙΤΗΣ χάσει εντελώς την εμπιστοσύνη του στην αστυνομία και θεωρήσει ότι κινδυνεύει και ότι πρέπει ο ίδιος να προστατέψει την περιουσία του και την οικογένειά του;;;

Μέχρι πότε όλα θα μένουν στην τύχη τους σ' αυτή τη χώρα;;
Θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι η χούντα τελείωσε, όπως και οι ταραγμένες πολιτικά εποχές πριν την χούντα. Ήδη πέρασαν 35 χρόνια Δημοκρατίας, με πολιτική ησυχία. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι και ο αστυφύλακας είναι εργαζόμενος με δικαιώματα και υποχρεώσεις. Δεν είναι αντίπαλός μας. Αν τον βλέπουμε όπως οι παππούδες μας, τότε τον βάζουμε απέναντί μας. Αν ψυχικά τον θεωρήσουμε εχθρό μας, τότε είναι δύσκολο να ζητήσουμε να μας βοηθήσει, όπως έχει καθήκον. Είναι ένας από μας επιφορτισμένος για την ασφάλειά μας. Ο αστυφύλακας είναι ο τελευταίος τροχός μιάς άμαξας που είναι μονίμως εκτροχιασμένη. Για να επανέλθει στην εκτέλεση του καθήκοντός του πρέπει να τον εμπνεύσει η ηγεσία του. Να βλέπει αξιωματικούς που μοχθούν για τον πολίτη κι όχι να κάνουν τα "στραβά μάτια". Ποιό "στραβομάτηδες" αστυνομικούς δεν πρέπει να έχει άλλη χώρα παγκοσμίως.

Ο καιρός δείχνει ότι είναι επιτακτική ανάγκη για την αναδιάρθρωση της αστυνομίας. Αν έχει μείνει τίποτα όρθιο στο σάπιο οικοδόμημά της πρέπει να στηριχτεί και να χτιστεί πάνω του μια νέα σύγχρονη αστυνομία αρωγός του πολίτη.

Αν κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά στις ανάγκες του κόσμου, ή σηκώσουμε τις πλάτες μνημονεύοντας την εθνική μας φράση "ωχ αδερφέ άσε να τα κάνουν οι άλλοι που θα έρθουν.....", τότε μας περιμένουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, για τις οποίες δεν χρειάζεται να είσαι Κασάνδρα για να τις δεις να έρχονται όλο και πιό γρήγορα.