Ο κόσμος είναι λίγος και λιγομίλητος. Τα βλέμματα έχουν στοιχεία απορίας και φόβου. Η πολυκοσμία θεωρείται "επικίνδυνη". Τα χαμόγελα ή θα είναι αμήχανα ή θα είναι σφιχτά. Οι περαστικοί κουμπωμένοι και δεν είναι το κρύο υπεύθυνο. Θλίψη στα μάτια από τις νωπές φθορές. Το μάτι αναζητάει να ξεφύγει από τη μιζέρια και να ταξιδέψει στην χλιδή ονειρικά. Οι μέρες επιβάλλουν και υποθάλπουν τα όνειρα. Για να ονειρευτείς πρέπει να είσαι ήσυχος κι όχι να πετάγεσαι από την καφετέρια για να φύγεις όταν βλέπεις 20-30 ανθρώπους μαζεμένους να πλησιάζουν προς το μέρος σου. Θα πει κάποιος πως αυτό θα γινόταν. Ναι αλλά χωρίς νεκρό. Τώρα το κλίμα βάρυνε. Ένα μικρό παιδί δεν θα κάνει Χριστούγεννα. Κάποια άλλη οικογένεια δεν θα έχει τον πατέρα της. Πολλοί θα στερηθούν ένα μικρό δώρο ενόψει της αβεβαιότητας του Ιανουαρίου. Δυστυχώς τα Χριστούγεννα τα φετεινά θα είναι μουδιασμένα. Μουντά. Αλλά πρέπει ο καθένας από μας να φροντίσει να κρατήσει ένα χαμόγελο για τα παιδιά. Την ελπίδα μας για το αύριο. Δεν πρέπει να τους στερήσουμε το χαμόγελο. Θα είναι μεγάλο λάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου