Για να γελάσουμε και λίγο

Η δήλωση ατυχήματος που ακολουθεί είναι πραγματική και υποβλήθηκε από τον τραυματισμένο στο Τζάννειο Νοσοκομείο Πειραια. Τηρείται επακριβώς η σύνταξη και η ορθογραφία του πρωτοτύπου :
"ΔΗΛΩΣΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ

Είμαι ένας επαγγελματίας οικοδώμος. Τη μέρα του ατυχήματος δούλευα στη σκεπή μιας εξαόροφης οικοδομής. Όταν τέλεψα τη δουλειά μου, είδα ότι μου περσέψανε κοντά στα 250 κιλά τούβλα, πάνω- κάτω. Αντί όμως να τα κατεβάσω από τη σκεπή με τα χέρια και από τη σκάλα και να με σαπίσει το ανεβοκατέβασμα, είπα να τα βάλω σένα βαρέλι και να τα κατεβάσω με την τροχαλία που είχε πει ο μάστορας να βάλουμε από τα πριν στη σκεπή. Σπρώχνω λοιπόν το βαρέλι στο κενό και το γεμάω με τα 250 κιλά τούβλα πάνω-κάτω και κατεβαίνω στο δρόμο. Λύνω το σκοινί που κράταγε το βαρέλι και το κρατάω γερά για να κατεβάσω τα τούβλα σιγά-σιγά μη σπάσουνε και τα πληρώσω από την τσέπη μου.

Όπως έγραψα και πιό πριν στο χαρτί που μου δώκατε ζυγίζω 55 κιλά αλλά είμαι γερός και τα χέρια μου σφίγγουνε σα τανάλιες, τόσα χρόνια στις οικοδομές. Αλλά παρόλαφτά μόλις έλυσα το σκοινί ξαφνιάστηκα απόνα δυνατό τράνταγμα τάχασα και κόλησε το μυαλό μου και ξέχασα να αμολύσω το σκοινί. Όπως καταλαβαίνετε ακόμα και άμα δεν έχετε δουλέψει σε οικοδομές απογιώθηκα προς τα πάνω και άρχισα να ανεβαίνω γρίηγορα παράλληλα με την οικοδομή.

Στο τρίτο πάτωμα πάνω-κάτω τρακάρησα με το βαρέλι με τα τούβλα που κατέβαινε πιό γρήγορα απόσο εγώ ανέβαινα.

Αυτός ο τράκος εξηγάει τα κατάγματα του κρανίου μου και στην ομοπλάτη μου.

Αφού τράκαρα με το βαρέλι που κατέβαινε συνέχιζα να ανεβαίνω αλλά πιό σιγά και έφτασα μέχρι πάνω στην κορφή της οικοδομής και τα δάχτυλα του δεξιού μου του χεριού που είχα πιάσει το σκοινί χωθήκανε μέσα στην τροχαλία.

Δεν λέω μουρλάθηκα από τον πόνο αλλά είχα καταλάβει τι είχε γίνει και παρά που πόναγα δεν άφησα το σκοινί μη τυχόν και γκρεμιστώ από εκεί ψηλά.

Εκείνη όμως τη στιγμή που κατάλαβα τι είχε γίνει το βαρέλι συγκρούστηκε με το πεζοδρόμιο κάτω στο δρόμο που είχε φτάσει και του φεύγει ο πάτος. Χύνονται στο δρόμο τα τούβλα και το βαρέλι που άδειασε δεν ζύγιζε πάνω από 25 κιλά με τίποτα.

Όπως καταλαβάινετε ακόμα και άμα δεν έχετε δουλέψει σε οικοδομές εγώ που δεν είχα αφήσει ακόμη καθόλου του σκοινί άρχισα να κατεβαίνω τώρα γρήγορα προς τα κάτω αλλά πράλληλα με την οικοδομή.

Στο τρίτο πάτωμα πάνω-κάτω ξανατρακέρνω με το βαρέλι που ανέβαινε γρήγορα. Αυτός ο δεύτερος τράκος εξηγάει τα κατάγματα στους αστραγάλους και όλα τα χτυπήματα που έχω στα πόδια.

Βέβαια ο δεύτερος τράκος είχε και ένα καλό αφού με φρενάρησε λίγο και έτσι δεν έπεσα με φόρα πάνω στο σωρό με τα τούβλα που είχανε χυθεί στο πεζοδρόμιο και να πάθαινα καμιά ζημιά.

Με λύπη μου σας πληροφορώ ότι μετά ξαπλωμένος κατάχαμα πάνω στα τούβλα και ακουνητοποιημένος από τον πόνο κοιτώντας το άδειο βαρέλι έξι πατώματα πάνω από το κεφάλι μου λιποθυμάω και αμολάω το σκοινί.

Μετά δεν θυμάμαι τίποτα μέχρι που είδα τον κύριο γιατρό."

ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΣΧΟΛΙΑ