Οι φίλοι του Παναθηναϊκού τη χρονιά που τελειώνει (αθλητικά) γιορτάζουν τα 100 χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου. Θα περίμενε κανείς κάτι καλό. Τελικά σήμερα οι στόχοι που απέμειναν είναι το νταμπλ στο μπάσκετ και η δεύτερη προνομιούχος θέση στο ποδόσφαιρο που σου δίνει κάποιες πιθανότητες να κάνεις κάτι στο Τσάμπιονς λιγκ τη νέα χρονιά. Οι αιτίες γιατί πάλι έχουμε μία από τα ίδια (και μιλάμε για το ποδόσφαιρο) έχουν γραφτεί και θα γραφτούν ακόμα πολλά. Η γνώμη μου είναι ή ακόλουθη: Και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ φέτος ο Παναθηναικός, μεταξύ άλλων, δεν είχε ΣΕΝΤΕΡ. Τελεία και παύλα. Κανείς αντικειμενικός φίλαθλος του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν δόθηκαν χρήματα για μεταγραφές. Εκεί όμως που πονούσε η ομάδα η έλλειψη ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή. Σέντερ φορ περιοχής στο ποδόσφαιρο και βαρύ σέντερ στο μπάσκετ δεν είχαμε γι' αυτό και ήταν δύσκολο το γκολ (με το σταγονόμετρο στο πρωτάθλημα), το πληρώσαμε και στο μπάσκετ με τον πρόωρο αποκλεισμό μας από τη συνέχεια. Ας είμαστε ρεαλιστές. Αν δεν φροντίσει η ΠΑΕ να βρει ανθρώπους που ξέρουν από ποδόσφαιρο και να πάερουν στις πλάτες τους το ποδοσφαιρικό τμήμα η ομάδα θα είναι μόνιμα δεύτερη. Τελεία και παύλα. Για τους αδερφούς Γιαννακόπουλους δεν έχω να πω τίποτα. Αυτοί έχουν αποδείξει ΕΜΠΡΑΚΤΑ ότι είναι πρόεδροι-οπαδοί και θα κάνουν το παν για να δυναμώσουν τον Παναθηναικό εκεί που πονάει. Εξάλλου κανένας Παναθηναικός δεν στενοχωριέται που δεν κατακτήσαμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το πρωτάθλημα Ευρώπης. Ας είμαστε λογικοί. Οι ευρωπαικές ομάδες συνέχεια ενισχύοντα. Ο συναγωνισμός είναι πολύ ψηλός και πανευρωπαικός. Στο ποδόσφαιρο αν δεν μπορείς να υπερβείς τον ένα και μοναδικό σου αντίπαλο καλό θα είναι να τα παρατάς μετά από 11 χρόνια (με ένα διάλειμμα). Κάτι δεν πάει καλά και δεν μπορείς να το διορθώσεις. Κάνω λάθος;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου