Πόση ευτυχία μπορεί να διαχειριστεί κάποιος στην καθημερινή ρουτινιάρικη ζωή μας όπου τα πάντα είναι προγραμματισμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια; Αφελές το ερώτημα θα πει κάποιος. Όση ευτυχία και να έχουμε πάλι δεν θα μας φτάνει. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Δεν μπορεί ο καθημερινός άνθρωπος-ρομποτ που τρέχει να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του να αντέξει σε μεγάλη δόση ευτυχίας. Απορρυθμίζεται. Αποσυντονίζεται.
Μιά σταγόνα αρκεί. Σαν το ακριβό άρωμα. Φανταστείτε να βάζαμε ολο το μπουκάλι με το άρωμα. Δεν θα αντέχαμε τον εαυτό μας ούτε και οι ίδιοι.
Μια σταγόνα αρκεί. Για να μας θυμίζει ότι είμαστε και άνθρωποι με συναισθήματα και καρδιά. Ότι μπορούμε να αγγίξουμε τον συνάνθρωπο, να νιώσουμε την αξία της προσφοράς και της αντιπροσφοράς. Να ξεφύγουμε από την ρουτίνα μας.
Μια σταγόνα αρκεί. Θα μας ανεβάσει την ψυχολογία. Θα μας τονώσει την αυτοπεποίθηση. Θα μας ενδυναμώσει την ελπίδα ότι η αυριανή μέρα που ξημερώνει μπορεί να είναι αυτή που θα μας αλλάξει τη ζωή προς το καλύτερο. Μη ζητάμε λοιπόν το απόλυτο.
Μια σταγόνα αρκεί. Σαν βάλσαμο καταπραϋντικό. Σαν άστρο λαμπρό στην καταχνιά. Σαν όνειρο θερινής νύχτας.
Μια σταγόνα αρκεί. Αρκεί να είμαστε τυχεροί να μας βρει η μία και μοναδική σταγόνα που πέφτει κάθε λεπτό πάνω στη γη. Που θα πάει σήμερα είναι η μέρα μου. Αύριο μπορεί να είναι η δική σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου