Μπήκαμε στην καρδιά των προβλημάτων. Στη μητέρα όλων των μαχών. Ήταν γνωστό πως όποια κυβέρνηση προέκυπτε από τις τελευταίες εκλογές θα έπρεπε να καταπιαστεί με το μεγάλο θέμα του ασφαλιστικού. Άλλοι το λένε "καυτή πατάτα". Νομίζω πως όποια κυβέρνηση σέβεται τον εαυτό της και θέλει να λέει (άσχετα αν το πιστεύει κιόλας) ότι θα επιλύσει τα προβλήματα του κόσμου σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνει πίσω στις λεγόμενες "καυτές πατάτες" και να συσωρρεύει τα προβλήματα ... στο μέλλον. Δεν έχω διαβάσει το νομοσχέδιο και δεν ξέρω τι θα ψηφιστεί τελικά στη Βουλή. Θα πρέπει όμως να συμφωνήσουμε όλοι στο αυτονόητο : ότι το ασφαλιστικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ΥΠΑΡΚΤΟ και μας αφορά ΟΛΟΥΣ. Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο είναι αυτό που λέει ο λαός : δεν φτιάχνεις ομελέττα αν δεν σπάσεις αυγά. Με βάση αυτά τα δύο δεδομένα πρέπει να σταθούμε απέναντι στο νέο νομοσχέδιο. Σίγουρα κάποιοι θα βλαφτούν. Δεν γίνεται αλλιώς. Η κάθε κυβέρνηση θα πρέπει να σταθμήσει τα ΥΠΕΡ και τα ΚΑΤΑ και πρέπει να βοηθήσει τους λεγόμενους αδύνατους. Αυτό σημαίνει κοινωνικό κράτος για το οποίο όλοι κόπτονται. Πολύ λίγο με ενδιαφέρει αν η κυβέρνηση είναι της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ ή του ΚΚΕ. Ας κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και ας τα μετρήσουμε όλα στις αντιδράσεις μας. Ή μας ενδιαφέρει το απώτερο μέλλον ή θέλουμε να διαιωνίσουμε το πρόβλημα. Πιστεύει κανείς ότι είναι αρεστό στην κάθε κυβέρνηση να παίρνει μέτρα δυσάρεστα. Θα μου πει κανείς και τι πρέπει να γίνεται όταν έχουμε κακοδιαχείριση στις περιουσίες των Ταμείων. Εκεί πρέπει να είμαστε αμείλικτοι και όσοι διαχειρίζονται τα χρήματά μας, σε περίπτωση παρανομίας, θα πρέπει ο πέλεκυς να είναι βαρύς. Ας δούμε που θα κατασταλάξει το νομοσχέδιο και θα επανέλθουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου