Παναθηναικός. Μία από τα ίδια

Ανεξάρτητα από τη νίκη πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Η ομάδα είναι για λύπηση. Από τύχη δεν χάσαμε από τον Πανιώνιο. Στο πρώτο ημίχρονο ήταν ομάδα Β Εθνικής κατηγορίας. Καμία τύχη αν συνεχίσει έτσι. Ποιός είναι ο λόγος που πρέπει να εμφανιζόμαστε έτσι δεν μπορώ να το καταλάβω. Φυσικά και η ήττα είναι μέσα στο ποδόσφαιρο. Εδώ κολοσσοί όπως η Μπαρτσελόνα χάνουν. Εκείνο που θέλει ο φίλαθλος είναι να βλέπει τους παίχτες να παίζουν και ας χάσουμε. Στο πρώτο ημίχρονο η λέξη τραγική δεν αντικατοπτρίζει την αλήθεια. Ευτυχώς που ο Πανιώνιος έχασε το ένα πέναλτυ. Γιατί με το 2-0 θα είχαμε την τύχη του Ολυμπιακού. Ο κόσμος έχει πάψει να πηγαίνει στο γήπεδο. Αυτό φαίνεται δεν ενδιαφέρει την ΠΑΕ η οποία προφανώς έχει εξασφαλίσει τους αναγκαίους πόρους για να φυτοζωεί από το στοίχημα και τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Βοήθεια δεν δέχεται από άλλους, επομένως η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει. Μόνο από τύχη θα πάρουμε τη δεύτερη θέση. Κατά τ' άλλα ειδικά φέτος δεν έχει εξασφαλιστεί και η θέση στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Μολονότι πραγματικά αγαπάω την ομάδα, τον τελευταίο καιρό μου προξενεί απέχθεια και το λέω μετά λόγου γνώσεως. Είναι κρίμα πως κατάντησε έτσι αυτή η ομάδα. Συγχαρητήρια κύριοι της ΠΑΕ. Ιδού η κατάντια μας.

Το ΔΟΛ ξανά με το Γιώργο και ... οι κάλτσες του Αλαβάνου

Νέα κωλοτούμπα των εφημερίδων του ΔΟΛ. Αυτή τη φορά ο Γιώργος είναι στα πάνω του. Μειώθηκε αισθητά η προβολή του Βενιζέλου. Έπαψε και η καταγγελία του Γιώργου για διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Έτσι όλα επανήλθαν στην φυσική τους κατάσταση. Για να μην θεωρηθεί ότι υπονομεύεται ο Γιώργος. ΠΡΟΣΕΞΕ Γιώργο. Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας όπως λέγανε και οι Αρχαίοι. Τώρα θέλει την προσοχή να ανακοπεί το αρνητικό κλίμα και να πάρεις και πάλι την ανιούσα. Ο Τσίπρας είναι αναλώσιμος και πολύ εύκολα θα ενσωματωθεί στο σύστημα. Πολύ συζήτηση έγινε για τις κάλτσες του Αλαβάνου που εμφανίστηκε χωρίς να τις φοράει κατά την επίσκεψη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τα ΜΜΕ εστίασαν εκεί κι όχι στο περιεχόμενο της συζήτησης. Άρχισε το "ψαλλίδισμα" του Συνασπισμού. Μήπως ξεπέρασε τα οριοθετημένα και προσδοκόμενα μέτρα;;; Έρχονται νέες δημοσκοπήσεις για να επιβεβαιώσουν του λόγου το αληθές. Πάντως η ομιλία του Αλαβάνου στο κλείσιμο της συζήτησης για την πρόταση μομφής ήταν εξαιρετική στο μεγαλύτερο μέρος της (εξαιρέσει κάποιων απαραίτητων λαϊκισμών) και εμπεριστατωμένη. Είπαμε και μετά τις πρόσφατες εκλογές ότι στην τετραετία (;) αυτή δεν θα πλήξουμε. Και αυτό αποδεικνύεται κάθε μέρα.

Περί μοναξιάς ο λόγος

Όταν η σιωπή σου είναι ο μόνος ήχος

όταν η σκιά σου είναι η μόνη σου συντροφιά

όταν το φως και το σκοτάδι σου μοιάζουν ίδια

όταν ο ήχος του ρολογιού σου σε τρομάζει

όταν το τηλέφωνο είναι βαρύ κια ασήκωτο πάνω στο χέρι σου

φύγε μπροστά και μην κοιτάξεις πίσω σου

η μοναξιά παραμονεύει.

Ο εργατολόγος στη φυλακή

Ποιός να το πίστευε ότι η υπόθεση Ζαχόπουλου θα οδηγούσε έναν δικηγόρο διάσημο από τηλεοράσεως να οδηγείται στη φυλακή προφυλακισμένος για τις ερωτοδουλειές του πρώην Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού. Δεν είναι και συνηθισμένο πράγμα. Μάλλον εξαιρετικά ασυνήθιστο θα έλεγα. Άντε ο επόμενος να είναι πολιτικός. Εκτός και αν αυτοί έχουν τον τρόπο τους να είναι έξω ό,τι κι αν κάνουν (ασυλία το είπαμε;;). Ποιός έχει σειρά τώρα;;; Το ηθικό δίδαγμα από την ιστορία αυτή είναι πως όταν ανεβαίνεις απότομα πολύ ψηλά χάνεις την επαφή με το έδαφος και η προσγείωση είναι πάντα ανώμαλη, διότι δεν βλέπεις που πας.

ΚΚΕ : προσφυγή στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ

Μετά την κίνηση εντυπωσιασμού του Αλαβάνου για τη διενέργεια δημοψηφίσματος το οποίο έφερε αμηχανία στο ΠΑΣΟΚ για το ποιός ασκεί το θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σήμερα είχαμε την πρόταση δυσπιστίας του ΠΑΣΟΚ. Ετσι η πρόταση του ΠΑΣΟΚ θα προηγηθεί της συζήτησης για το δημοψήφισμα που κατέθεσε ο Συνασπισμός. Ξεκίνησε λοιπον ένα τριήμερο συζητήσεων και σποραδικών χειροκροτημάτων εντυπωσιασμού στη Βουλή, για ένα και μόνο λόγο : Να γίνει σαφές ότι το ΠΑΣΟΚ "έχει τον πρώτο αντιπολιτευτικό ρόλο" και να μην αποτελεί ουρά των άλλων κομμάτων και κυρίως του Συνασπισμού. Αυτό το παιχνίδι των εσωκομματικών εντυπώσεων για άγρα πελατείας (εμείς είμαστε τα κουκιά- οι πελάτες) αφήνει παγερά αδιάφορο τον απλό κόσμο ο οποίος έχει περισσότερο νου από όσο του αναγνωρίζουν οι πολιτικοί ταγοί. Ποσώς μας ενδιαφέρει ποιός αντιπολιτεύεται και πόσο την κυβέρνηση. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ θέλουμε να ακούσουμε. Όχι θεατρινισμούς και διαγκωνισμούς των πολιτικών αρχηγών για την πρωτοκαθεδρία της αντιπολίτευσης. Το επιχείρημα ότι με τη συζήτηση θα υπάρξει μεγαλύτερη ενημέρωση είναι ψευδές διότι ο κόσμος ενημερώνεται από τα ΜΜΕ και τις εφημερίδες. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ότι η εν λόγω πρόταση έγινε για ουσιαστικό λόγο. Αντίθετα έγινε σε χρόνο ΑΣΤΟΧΟ διότι αυτήν την εποχή, απο μέρα σε μέρα κρίνεται και το θέμα των Σκοπίων. Δεν είναι ιδιαίτερα κολακευτικό να ακούγεται ότι η κυβέρνηση της Ελλάδας αντιμετωπίζει πρόταση δυσπιστίας στο εσωτερικό. Αλλά ποιός να σκεφτεί τέτοιες λεπτομέρειες όταν διακυβεύονται τα "κουκιά" και παραμονεύει ....... ο Τσίπρας. Αυτό που μένει για να ολοκληρωθεί πλήρως το πολιτικό παιχνίδι είναι να προσφύγει και το ΚΚΕ ......... στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, υπερβαίνοντας την Ευρωπαική Ένωση για την οποία δεν τρέφει τα καλύτερα των συναισθημάτων. Την προσφυγή αυτή, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες μας γλυκοκοιτάζει ο ΛΑ.Ο.Σ......

Ένα ατύχημα του Αρχιεπίσκοπου....και ο ατσαλάκωτος υπουργός

Χρειάστηκε ένα στραμπούλιγμα του Αρχιεπισκόπου στην Καλαμάτα για να διαπιστωθεί η απερισκεψία και η ανοργανωσιά της παροχής υγείας στη χώρα μας. Αναρωτιέμαι αυτό που ήρθε στο μυαλό όλων μας ακούγοντας την είδηση και τις προεκτάσεις της. Αν αυτό συνέβη στον Αρχιεπίσκοπο, σε μας τους κοινούς θνητούς τι επιφυλάσει η μοίρα;;; Ο ατσαλάκωτος Υπουργός Υγείας, έχει πάει σε νοσοκομείο σε μέρα εφημερίας για να δει πως παρέχεται η υγεία στην Ελλάδα;;; Σε οποιοδήποτε νοσοκομείο, απροειδοποίητα, χωρίς λιμουζίνες και φρουρές να ανοίγουν δρόμο. Να πάει στις ουρές των εξωτερικών ιατρείων για να αφουγκραστεί τον πόνο του κόσμου. ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΔΙΕΥΘΥΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ;;;; Αν πείθεσαι με ό,τι σου λένε οι δικοί σου για να μην σε δυσαρεστήσουν τότε ζεις αποστειρωμένος σε άλλη - εικονική- πραγματικότητα. Καλοί είναι οι θεσμικοί νόμοι, οι μεταρρυθμίσεις, τα μεγάλα λόγια και οι σαχλαμάρες από τηλεοράσεως με τους δικούς μας δημοσιογράφους να πιέζουν με "στημένες" ή ανώδυνες (ευγενικές) ερωτήσεις, αλλά η πραγματικότητα είναι στα νοσοκομεία. Πήγε να δει ο ατσαλάκωτος υπουργός τα ράντζα που καταργήθηκαν;;; Τις ελλείψεις σε προσωπικό τις γνωρίζει φαντάζομαι. Το γεγονός ότι για να δεις νοσηλευτή πρέπει να έχεις ραντεβού στο θάλαμο το γνωρίζει;;;;; Ας πάψει ο στρουθοκαμηλισμός πιά. Δεν ελπίζουμε σε καμία βελτίωση. Θα φύγει και ο ατσαλάκωτος και θα συνεχίσει ο επόμενος.....

Ας είναι καλά ο Αρχιεπίσκοπος που, άθελά του, προβλημάτισε για λίγο βέβαια, τον κ. ατσαλάκωτο, ο οποίος αμέσως επελήφθη και διέταξε ΕΔΕ!!!! Δεν ντρεπόμαστε πιά καθόλου στον τόπο αυτό;;;;

Περαστικά Αρχιεπίσκοπε..... Καλόν ύπνο κ. ατσαλάκωτε......

Παναθηναικός ποδόσφαιρο - μπάσκετ ίδιες ελλείψεις

Οι φίλοι του Παναθηναϊκού τη χρονιά που τελειώνει (αθλητικά) γιορτάζουν τα 100 χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου. Θα περίμενε κανείς κάτι καλό. Τελικά σήμερα οι στόχοι που απέμειναν είναι το νταμπλ στο μπάσκετ και η δεύτερη προνομιούχος θέση στο ποδόσφαιρο που σου δίνει κάποιες πιθανότητες να κάνεις κάτι στο Τσάμπιονς λιγκ τη νέα χρονιά. Οι αιτίες γιατί πάλι έχουμε μία από τα ίδια (και μιλάμε για το ποδόσφαιρο) έχουν γραφτεί και θα γραφτούν ακόμα πολλά. Η γνώμη μου είναι ή ακόλουθη: Και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ φέτος ο Παναθηναικός, μεταξύ άλλων, δεν είχε ΣΕΝΤΕΡ. Τελεία και παύλα. Κανείς αντικειμενικός φίλαθλος του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν δόθηκαν χρήματα για μεταγραφές. Εκεί όμως που πονούσε η ομάδα η έλλειψη ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή. Σέντερ φορ περιοχής στο ποδόσφαιρο και βαρύ σέντερ στο μπάσκετ δεν είχαμε γι' αυτό και ήταν δύσκολο το γκολ (με το σταγονόμετρο στο πρωτάθλημα), το πληρώσαμε και στο μπάσκετ με τον πρόωρο αποκλεισμό μας από τη συνέχεια. Ας είμαστε ρεαλιστές. Αν δεν φροντίσει η ΠΑΕ να βρει ανθρώπους που ξέρουν από ποδόσφαιρο και να πάερουν στις πλάτες τους το ποδοσφαιρικό τμήμα η ομάδα θα είναι μόνιμα δεύτερη. Τελεία και παύλα. Για τους αδερφούς Γιαννακόπουλους δεν έχω να πω τίποτα. Αυτοί έχουν αποδείξει ΕΜΠΡΑΚΤΑ ότι είναι πρόεδροι-οπαδοί και θα κάνουν το παν για να δυναμώσουν τον Παναθηναικό εκεί που πονάει. Εξάλλου κανένας Παναθηναικός δεν στενοχωριέται που δεν κατακτήσαμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το πρωτάθλημα Ευρώπης. Ας είμαστε λογικοί. Οι ευρωπαικές ομάδες συνέχεια ενισχύοντα. Ο συναγωνισμός είναι πολύ ψηλός και πανευρωπαικός. Στο ποδόσφαιρο αν δεν μπορείς να υπερβείς τον ένα και μοναδικό σου αντίπαλο καλό θα είναι να τα παρατάς μετά από 11 χρόνια (με ένα διάλειμμα). Κάτι δεν πάει καλά και δεν μπορείς να το διορθώσεις. Κάνω λάθος;;;

Δημοσκόπηση Εκλογών - πολιτκό κόστος

Όλες οι κυβερνήσεις κρίνονται από τα έργα τους και επιβραβεύονται ή απομακρύνονται από τον λαό. Η έννοια του πολιτικού κόστους ως καθοριστικού παράγοντα για την παραγωγή πολιτικής στην Ελλάδα είναι θέμα μείζονος σημασίας. Υπάρχει κάποια πράξη ή παράλειψη στη ζωή του πιό απλού ανθρώπου που να μην έχει συνέπειες (κόστος). Τι σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν αγγίζει θέματα που έχουν πολιτικό κόστος;; Γιατί εκλέγουμε κυβέρνηση, για να κάνουμε τη Βουλή πασαρέλλα και να βλέπουμε ποιός βγήκε και τι φοράει;;; ΦΥΣΙΚΑ και πρέπει όλες οι κυβερνήσει που έχουν την ελάχιστη πολιτική υπόληψη, να παίρνουν αποφάσεις. Εξυπακούεται επίσης ότι οι κάθε είδους αποφάσεις ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ, με την έννοια ότι από αυτές θα κριθεί η κυβέρνηση. Αλίμονο αν οι κυβερνήσεις έβγαιναν και δεν έκαναν τίποτα μήπως και δυσαρεστήσουν τους ψηφοφόρους. Προτιμώ μία κυβέρνηση που παίρνει αποφάσεις (ακόμα και λαθεμένες) από εκείνη που χαϊδεύει αυτιά για να μην δυσαρεστήσει τον κόσμο. Κάθε πολιτικός που επιθυμεί να αφήσει το στίγμα του κρίνεται από τις πράξεις τους και από τις παραλείψεις του. Η ιστορία είναι αμείλικτη στους διαχειριστές, τους "λάθρα βιώσαντες". Σε λίγες μέρες θα βγουν νέες δημοσκοπήσεις μετά και τον ορυμαγδό του ασφαλιστικού. Καλό είναι να δούμε τι λέει ο λαός. Έτσι σαν δείγμα. Ιδωμεν.....

Τα κεφάλια μέσα....

Οι απεργίες κόπασαν. Το ασφαλιστικό ψηφίστηκε εν πλήρη σιγή..... Τα ΜΜΕ απήργησαν και έτσι κανείς δεν ξέρει τι έγινε. Θα το μάθουμε εκ των υστέρων και μετά από χρόνια, όταν θα εφαρμόζεται. Έτσι γίνεται πάντα στο Ελλαδιστάν τα πάντα τα μαθαίνεις στην πράξη, στο πετσί σου. Και με΄σα στον ορυμαγδό σήμερα το ΠΑΣΟΚ ψηφίζει για νέο (!!!) πολιτικό συμβούλιο και νέο Γραμματέα. Όπως μου είπε κι ένας ταξιτζής "εδώ ο κόσμος καίγεται και το ΠΑΣΟΚ στον κοσμο του". Θεσμικά και συντεταγμένα. Οι πληροφορίες που έρχονται από την αγορά είναι ότι πλέον ακόμα και τα στεγαστικά δάνεια των δημοσίων υπαλλήλων περνάνε από κόσκινο πριν εγκριθούν, ενώ έχουν αρχίσει οι Τράπεζες να λένε και "όχι". Φτάσαμε (ή μήπως ξεπεράσαμε) το "μη περαιτέρω";;;;

Ο κόσμος βογκάει και συνεχίζει βλοσυρός να εργάζεται και να παρακαλάει μέσα του ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΗΣ για να δουλεύει. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.

Ο αγώνας (επιβίωσης) συνεχίζεται.....

Η αγωνία του κόσμου και ο Γιώργος Τράγκας

Μου έκανε εντύπωση η φοβερή ατάκα του Γιώργου Τράγκα στο χθεσινό βραδινό δελτίο του Alter, όπου μιλώντας για το ασφαλιστικό είπε ότι δεν νομιμοποιείται να μιλάει γι' αυτό γιατί ο ίδιος είναι συνταξιούχος και πλούσιος!!! Είναι μία δήλωση αυτοκριτική και σπάνια στιγμή ειλικρίνειας για λεγόμενο μεγαλοδημοσιογράφο ο οποίος ομολόγησε ότι δεν μπορεί να εκφράσει εμάς, τους εν ενεργεία εργαζόμενους και μη πλούσιους. Μακάρι να ομολογούσαν το ίδιο και οι λοιποί γενικοξερόλες των καναλιών, μόνιμοι ή περιφερόμενοι (δήθεν) παντογνώστες που "εκφράζουν" (αν είναι ποτέ δυνατόν) την κοινή γνώμη, δηλαδή εμάς. Μπορεί η ατάκα του Γ. Τράγκα να λέχθηκε "εν αμύνη", δηλαδή να μην ήθελε να εμπλακεί βαθειά σε μία αντικυβερνητική λογική μπαίνοντας σε συζήτηση για το ασφαλιστικό, αλλά είναι στη σωστή κατεύθυνση, ούτως ή άλλως. Ο κόσμος πρέπει να σταματήσει να βλέπει σαν "παντογνώστες" τους δημοσιογράφους οι οποίοι το μόνο που τους ενδιαφέρουν είναι τα νούμερα της AGB και η εκμετάλλευση του παλμού του κοσμάκη. Το αν το νομοσχέδιο αυτό είναι ή όχι στη σωστή κατεύθυνση (αρνητικό ή θετικό) θα το κρίνει η ιστορία. Φυσικά ο κυρίαρχος λαός μπορεί να το καταργήσει στην πράξη με την επόμενη κυβέρνηση, που αν είναι το ΠΑΣΟΚ (μόνο ή συνεργαζόμενο), θα το καταργήσει όπως δεσμεύτηκε εντός Βουλής, αλλά και εκτός αυτής, στους δρόμους. Συνεπώς πολύ κακό για το τίποτα.

ΑΛΛΑ ΜΗΠΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ και γενικότερα κάθε (αερολογούσας ανεύθυνα, όπως παλαιότερα η ΝΔ) αντιπολίτευσης και είναι συνέχεια στους δρόμους;;;

Πρώτο Θέμα και Πήγασος μαζί.

Με μιά ανακοίνωση βγήκε η εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ και μας εξήγησε γιατί έπρεπε να πουληθεί στο συγκρότημα του κ. Μπόμπολα. Μεταξύ άλλων η ανακοίνωση τονίζει ότι : "Με μοναδικό κριτήριο την ενίσχυση της ανεξαρτησίας της και την ενδυνάμωσή της προχωρά σε συνεργασία με την «Πήγασος εκδοτική». Την πλέον ανεξάρτητη οικονομικά και πολιτικά εκδοτική επιχείρηση της χώρας, που ανήκει στην οικογένεια Μπόμπολα. Η «Πήγασος Εκδοτική» πρόκειται να αποκτήσει τελικώς το 70% της εφημερίδος. Χάρη σ’ αυτή τη συνεργασία κατέστη δυνατή η εταιρική αποχώρηση του Μ. Τριανταφυλλόπουλου με την εξαγορά των μετοχών του."

ΕΙΝΑΙ κανείς που αμφιβάλλει για την αλήθεια του περιεχομένου της ανακοίνωσης περί ενίσχυσης της ανεξαρτησίας της εφημερίδας, περί του ότι φταίει ο Μάκης που έπρεπε να αποχωρήσει κλπ κλπ.

ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ να αμφισβητηθούν οι ΓΙΓΑΝΤΕΣ της δημοσιογραφίας. Ο,ΤΙ ΛΕΝΕ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ. Έχουν τίποτα να κρύψουν;;;

Εν τη ενώσει η ισχύς δεν λέγανε οι αρχαίοι. Έτσι και τώρα.

Πάμε γι΄άλλα μεγαλεία. Για νές αποκαλύψεις και συγκλονιστικά ρεπορταζ.

ΖΗΤΩ Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ των δημοσιογράφων.

ΖΗΤΩ το ΕΘΝΟΣ. (Όχι και τόσο άσχετο όσο φαίνεται)

Απεργία δικηγόρων

Για να καταλάβω η απεργία των δικηγόρων γίνεται για να αποκτήσουν όριο ηλικίας εκέι που βγαίνουν στην σύνταξη μετά θάνατον;;;; Όποιος πάει στα Δικαστήρια βλέπει ηλικιωμένους ανθρώπους άνω των 7ο ετών να δικηγορούν. ΑΥΤΟΙ ΓΙΑΤΙ ΑΠΕΡΓΟΥΝ;;;; Αφού δεν έχουν λόγο. Έχουν αποφασίει να πάρει την σύνταξή τους η χήρα τους. Είναι μερικά πράγματα ακατανόητα και ανεξήγητα. Να ήταν τα μόνα καλά θα ήταν.....

ΣΥΝΕΔΡΙΟ τέλος, τα κεφάλια μέσα

Το ΠΑΣΟΚ τελίωσε με το συνέδριό του που απασχόλγσε τους 7.000 συνεδρους και τους γύρω δρόμους. Τώρα τα κεφάλια μέσα. Τη Δευτέρα αρχίζει η συζήτηση του ασφσλιστικού στην Ολομέλεια της Βουλής και η εβδομάδα είναι γεμάτη από απεργίες. Ο κόσμος περιμένει ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, διότι από στείρα άρνηση ΒΑΡΕΘΗΚΕ. Το ΠΑΣΟΚ λέει να αποσυρθεί εδώ και τώρα το νομοσχέδιο-έκτρωμα. ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ όμως;;;; Αυτό το βάρος ποιός θα το πάρει. ΣΥΓΚΕΡΙΜΕΝΑ πράγματα, όχι ρουκέτες όπως τη "σύνταξη της νοικοκυράς" που ακούστηκε και πάλι από στο συνέδριο του Κινήματος. ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ με το ασφαλιστικό και ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. Δεν με νοιάζει αυτή τη στιγμή ποιός φταίει που έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Αν φταίνε οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ ή η κακιά μας η μοίρα. Εκείνο που νοιάζει τον κόσμο είναι ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ το άλλο κόμμα εξουσίας, αυτό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όλοι περιμένουμε να δούμε τι θα προτείνει το ΠΑΣΟΚ.

Στο Μπόμπολα το Πρώτο Θέμα

Τι θα λέει άραγε στην πρώτη σελίδα η εφημερίδα το Πρώτο Θέμα;; Εμείς είμαστε το Πρώτο Θέμα και είμαστε όλοι εδώ, όπως έλεγε μέχρι σήμερα;;;; Η εφημερίδα πουλήθηκε. Έγινε η αρπαχτή και ήταν γερή η μπάζα (είναι πολλά τα λεφτά Άρη - νάσαι καλά κ. Καλογήρου). Στην Ελλάδα είναι απλά τα πράγματα. Κάνεις τον "λαϊκό αγωνιστή" για τρία χρόνια, σε πιστεύει ο χαζός ο έλληνας που πάντα ψάχνει " συναγωνιστές για αγώνες" και βαβούρα. Του πουλάς αποκαλύψεις, καταγγελίες με ψεύτικα ονόματα δημοσιογράφων, όπως κατήγγειλε ο Μάκης και αφού πιάσεις τον σφυγμό του, ούτως ή άλλως, θύματος έλληνα-αναγνώστη, μετά ξεπουλάς την πραμάτεια σου σε εκείνους που "έβριζες ως διαπλεκόμενους".

Απλά πράγματα. Δια της μεθόδου αυτής βάζεις στην τσέπη πολλά εκατομμύρια ευρώ και μένεις ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα σου για να κοροιδέψεις λίγο ακόμα τους αφελείς με κανένα νέο παραμύθι-άρθρο-γνώμη (όπως και να το πεις είναι το ίδιο) και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ο Θέμος θα κλείσει τις υποθέσεις του τις δικαστικές και χρειάζεται χρήματα έτσι θα αυξήσει και πόθεν έσχες του, ο Μάκης θα βγάλει διαδικτυακή εφημερίδα και μετά από ένα χρόνο άλλη "μαχητική εφημερίδα" για ξεπούλημα και η ζωή συνεχίζεται.

Α είναι και ο τρίτος της παρέας ο αφανής κ. Καραμήτσος, ο οποίος από υπάλληλος του κ. Μπόμπολα, γίνεται συνεταίρος-υπάλληλος του κ. Μπόμπολα. Εϊναι μία αναβάθμιση και αυτή.

Ξυπνάτε ωρέ Έλληνες. ΜΗΝ ΤΣΙΜΠΑΤΕ στους αγωνιστές. Γι΄αυτούς ισχύει το ρηθέν παρά του διαχρονικού προφήτη: "Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι πέρί ...πάρτης μας"

Εμπρός για νέους αγνώνες και λοιπά μπαρμπούτσαλα....

Ο αγώνας συνεχίζεται με το Θέμο και το Μάκη και τα άλλα παιδιά......

Το ανέκδοτο

Η δασκάλα παρουσιάζει στους μαθητές ενός αμερικανικού κολεγίου έναν καινούργιο συμμαθητή τους τον ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι. Το μάθημα αρχίζει με ερωτήσεις αμερικάνικης ιστορίας.

"Για να δούμε πόσο καλοί είστε" λέει η δασκάλα .

"Ποιός είπε : Δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο;" Κανείς δεν σηκώνει το χέρι του εκτός από τον καινούργιο "Ο Πάτρικ Χένρυ, στο 1975, στη Φιλαδέλφεια¨, απαντά.

"Μπράβο Σουζούκι. Και ποιός είπε : Κυβέρνηση του λαού από το λαό και για το λαό", ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα. "Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863, στο Γκέτισμπουργκ", απαντά και πάλι ο Σουζούκι.

Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει : "Ντροπή! Ο γιαπωνέζος Σουζούκι ξέρει την αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας!". Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια ψιλή φωνή από τα πίσω θρανία: "Ρε δεν πάτε να πηδηχτείτε όλοι, μαλάκες Γιαπωνέζοι!".

"Ποιός το είπε αυτό;" φωνάζει η δασκάλα. Ο Σουζούκι χωρίς να περιμένει λέει: "Ο στρατηγός ΜακΑρθουρ, στο 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι Ιακόκα, το 1982, στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς".

Η τάξη σιωπά. "Θέλω να ξεράσω", ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή.

"Ποιός το είπε αυτό;" ξαναρωτάει αυστηρά η δασκάλα. Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι: "Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος στον πρωθυπουργό Τανάκα, το 1991, κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο".

Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει : "Ρε, δεν μας παίρνεις καμιά πίπα;"! Και ο Σουζούκι ψύχραιμα: "Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λεβίνσκι, το 1997, στο οβαλ γραφείο του Λευκού Οίκου".

Δυό τρεις μαθητές ουρλιάζουν : "Αϊ γαμήσου, ρε μαλακισμένο Σουζούκι". Ατάραχος ο Γιαπωνέζος : "Βαλεντίνο Ρόσι, Παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσικλετας, Ράλι Νότιας Αφρικής, το 2002".

Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές πετούν καρέκελς, η δασκάλα έχει λιποθυμήσει και ξαφνικά μπαίνει ο διευθυντής: "Ε, μα την Παναγία, δεν έχω ξαναδεί τε΄τοιο μπουρδέλο" Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι: " Ο Κώστας Καραμ,ανλής, πρωθυπουργός της Ελλάδας, στο 2004, στο πρώτο υπουργικό συβούλιο της κυβέρνησής του!"

Για να γελάσουμε και λίγο

Η δήλωση ατυχήματος που ακολουθεί είναι πραγματική και υποβλήθηκε από τον τραυματισμένο στο Τζάννειο Νοσοκομείο Πειραια. Τηρείται επακριβώς η σύνταξη και η ορθογραφία του πρωτοτύπου :
"ΔΗΛΩΣΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ

Είμαι ένας επαγγελματίας οικοδώμος. Τη μέρα του ατυχήματος δούλευα στη σκεπή μιας εξαόροφης οικοδομής. Όταν τέλεψα τη δουλειά μου, είδα ότι μου περσέψανε κοντά στα 250 κιλά τούβλα, πάνω- κάτω. Αντί όμως να τα κατεβάσω από τη σκεπή με τα χέρια και από τη σκάλα και να με σαπίσει το ανεβοκατέβασμα, είπα να τα βάλω σένα βαρέλι και να τα κατεβάσω με την τροχαλία που είχε πει ο μάστορας να βάλουμε από τα πριν στη σκεπή. Σπρώχνω λοιπόν το βαρέλι στο κενό και το γεμάω με τα 250 κιλά τούβλα πάνω-κάτω και κατεβαίνω στο δρόμο. Λύνω το σκοινί που κράταγε το βαρέλι και το κρατάω γερά για να κατεβάσω τα τούβλα σιγά-σιγά μη σπάσουνε και τα πληρώσω από την τσέπη μου.

Όπως έγραψα και πιό πριν στο χαρτί που μου δώκατε ζυγίζω 55 κιλά αλλά είμαι γερός και τα χέρια μου σφίγγουνε σα τανάλιες, τόσα χρόνια στις οικοδομές. Αλλά παρόλαφτά μόλις έλυσα το σκοινί ξαφνιάστηκα απόνα δυνατό τράνταγμα τάχασα και κόλησε το μυαλό μου και ξέχασα να αμολύσω το σκοινί. Όπως καταλαβαίνετε ακόμα και άμα δεν έχετε δουλέψει σε οικοδομές απογιώθηκα προς τα πάνω και άρχισα να ανεβαίνω γρίηγορα παράλληλα με την οικοδομή.

Στο τρίτο πάτωμα πάνω-κάτω τρακάρησα με το βαρέλι με τα τούβλα που κατέβαινε πιό γρήγορα απόσο εγώ ανέβαινα.

Αυτός ο τράκος εξηγάει τα κατάγματα του κρανίου μου και στην ομοπλάτη μου.

Αφού τράκαρα με το βαρέλι που κατέβαινε συνέχιζα να ανεβαίνω αλλά πιό σιγά και έφτασα μέχρι πάνω στην κορφή της οικοδομής και τα δάχτυλα του δεξιού μου του χεριού που είχα πιάσει το σκοινί χωθήκανε μέσα στην τροχαλία.

Δεν λέω μουρλάθηκα από τον πόνο αλλά είχα καταλάβει τι είχε γίνει και παρά που πόναγα δεν άφησα το σκοινί μη τυχόν και γκρεμιστώ από εκεί ψηλά.

Εκείνη όμως τη στιγμή που κατάλαβα τι είχε γίνει το βαρέλι συγκρούστηκε με το πεζοδρόμιο κάτω στο δρόμο που είχε φτάσει και του φεύγει ο πάτος. Χύνονται στο δρόμο τα τούβλα και το βαρέλι που άδειασε δεν ζύγιζε πάνω από 25 κιλά με τίποτα.

Όπως καταλαβάινετε ακόμα και άμα δεν έχετε δουλέψει σε οικοδομές εγώ που δεν είχα αφήσει ακόμη καθόλου του σκοινί άρχισα να κατεβαίνω τώρα γρήγορα προς τα κάτω αλλά πράλληλα με την οικοδομή.

Στο τρίτο πάτωμα πάνω-κάτω ξανατρακέρνω με το βαρέλι που ανέβαινε γρήγορα. Αυτός ο δεύτερος τράκος εξηγάει τα κατάγματα στους αστραγάλους και όλα τα χτυπήματα που έχω στα πόδια.

Βέβαια ο δεύτερος τράκος είχε και ένα καλό αφού με φρενάρησε λίγο και έτσι δεν έπεσα με φόρα πάνω στο σωρό με τα τούβλα που είχανε χυθεί στο πεζοδρόμιο και να πάθαινα καμιά ζημιά.

Με λύπη μου σας πληροφορώ ότι μετά ξαπλωμένος κατάχαμα πάνω στα τούβλα και ακουνητοποιημένος από τον πόνο κοιτώντας το άδειο βαρέλι έξι πατώματα πάνω από το κεφάλι μου λιποθυμάω και αμολάω το σκοινί.

Μετά δεν θυμάμαι τίποτα μέχρι που είδα τον κύριο γιατρό."

ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΣΧΟΛΙΑ

Το ΠΑΣΟΚ στα κουκιά του και το ασφαλιστικό στο φόρτε του

Πιό κατάλληλη ευκαιρία να ψηφίσει η κυβέρνηση του ασφαλιστικό δεν υπήρχε. Όταν στο ΠΑΣΟΚ θα σχολούνται με τους συσχετισμούς των δυνάμεων ενός, ούτως ή άλλως άχρηστου και άκαιρου συνεδρίου του κόμματος, η κυβέρνηση θα ψηφίζει το ασφαλιστικό. Οι εργαζόμενοι στους δρόμους θα φωνάζουν και θα απεργούν και το ΠΑΣΟΚ θα μετράει πόσους πήρε ο Γιώργος και πόσους ο Βενιζέλος και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Περισσότερο ενδιαφέρον από όλες τις εργασίες του συνεδρίου έχει η υποδοχή του Τσίπρα από τους σκληροπυνηνικούς του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο χαιρετισμός που θα απευθύνει στην μελλοντική (;;) εκλογική του πελατεία, παρά το ίδιο το Συνέδριο. Πάλι την χαμένη ταυτότητα θα ψάχνει το ΠΑΣΟΚ και θα στρουθοκαμηλίζει, ενώ τα προβλήματα του κόσμου τρέχουν. Η δεύτερη τετραετία στην αντιπολίτευση τους έχει αποσυντονίσει εντελώς. Τέλος πάντων ας κάνουν αυτό που θέλουν και ας αφήσουν τον κόσμο να λύσει τα προβλήματά του μόνος του. Οι ρομαντικοί που πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ θα αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του σαν νέος Φοίνικας και ότι θα πρωταγωνιστήσει και πάλι στις εξελίξεις όλο και λιγοστεύουν. Είναι δυνατόν να χτίσει κάτι νέο με υλικά κατεδαφίσεως;;; Καλή επιτυχίοα στο συνέδριο και σ΄άλλα με υγεία σύντροφοι.

Βόλτα στον Βρώμικο (Εθνικό) Κήπο

Χθες Καθαρά Δευτέρα είπαμε να πάμε μία βόλτα στον Εθνικό Κήπο και να τηρήσουμε την παράδοση με επίσκεψη στο Ζάππειο και την Πλάκα. Μόλις περάσαμε το κατόφλι του Εθνικού Κήπου από την Λεωφ. Αμαλίας και διαβήκαμε το πρώτο κηπάριο με τα μαραμένα λουλούδια και τους φοίνικες, μας έπιασε κατάθλιψη. Η βρώμα ήταν ανυπόφορη οπτικά. Οι λιμνούλες γεμάτες σκουπίδια λες και είχαν να καθαριστούν από της κατασκευής τους. Τα παρτέρια γεμάτα με κάθε λογής σκουπίδια. Οι διάδρομοι περιπάτου κι αυτοί ήταν γεμάτοι από πλαστικά και μεταλλικά μπουκαλάκια και σακκούλες παντός τύπου. Αναρωτιέται κανείς τι θα γινόταν αν είχαμε παραπάνω πράσινες οάσεις στην τσιμεντούπολη. Ο Εθνικός κήπος και το Πεδίο του Άρεως έπρεπε να ήταν τα στολίδια της Αθήνας. Και έχουν καταντήσει σκουπιδότοποι. ΚΡΙΜΑ γιατί είμαι Αθηναίος από πάππου προς πάππον και έχω περπατήσει ατέλειωτες ώρες στον Εθνικό Κήπο. Τέτοια κατάντια δεν είχα συναντήσει ξανά. Δεν ξέρω ποιός είναι ο υπεύθυνος. Ο Δήμος, η Νομαρχία, η Υπερνομαρχία... Δόξα το θεό από θεσμικούς φορείς είμαστε πλήρεις ΑΠΟ ΕΡΓΟ ΠΑΣΧΟΥΜΕ.

Οδεύουμε προς συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ

Τα μηνύματα των καιρών και οι μικρές φωνές μέσα στα κόμματα από προβεβλημένα στελέχη φαίνεται να οδηγούν σε μονόδρομο συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το σύστημα ήδη έχει προετοιμάσει τις άμυνές του. Εκλείπει ή απομακρύνεται αισθητά "ο φόβος" να έχουμε την μόνη ευρωπαική χώρα με αξιωματική αντιπολίτευση κομμουνιστικό κόμμα. Το κλίμα προετοιμάζεται από τον τύπο και όποιος δεν το βλέπει μάλλον εθελοτυφλεί. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πτώση του δικομματισμού. Αρχίζουν οι κραυγές τρόμου για ακυβερνησία και χάος. Όμως, ώ του θαύματος, ο Τσίπρας ανατέλει κυριολεκτικά από το πουθενά με τον Συνασπισμό και παίρνει κεφάλι από το καθηλωμένο ΚΚΕ. Οι δημοσκοπήσεις αναλαμβάνουν να φτιάξουν το νέο ιματζ του ανερχόμενου αστέρα. Έτσι είναι εξασφαλισμένο το σύστημα με τον νέο επαναστάτη που "αρέσει" στα πλήθη. Όταν κριθεί σκόπιμο θα ενσωματωθεί κι αυτός στο σύστημα και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Με τον τρόπο αυτό θα βρει και το ρόλο του το ΠΑΣΟΚ που έχει χάσει την πυξίδα του και, κυρίως, το δρόμο προς την εξουσία, όσο και να προσπαθεί φιλότιμα γι' αυτό η Νέα Δημοκρατία. Το συμπέρασμα είναι πως το σύστημα δεν αφήνει τίποτα στην τύχη ΜΟΝΟ όταν πρόκειται για την δική του διαιώνιση. Ολα τα υπόλοιπα μπορούν να περιμένουν. Έχει ο καιρός.....

Ασφαλιστικό και απεργίες

Μπήκαμε στην καρδιά των προβλημάτων. Στη μητέρα όλων των μαχών. Ήταν γνωστό πως όποια κυβέρνηση προέκυπτε από τις τελευταίες εκλογές θα έπρεπε να καταπιαστεί με το μεγάλο θέμα του ασφαλιστικού. Άλλοι το λένε "καυτή πατάτα". Νομίζω πως όποια κυβέρνηση σέβεται τον εαυτό της και θέλει να λέει (άσχετα αν το πιστεύει κιόλας) ότι θα επιλύσει τα προβλήματα του κόσμου σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνει πίσω στις λεγόμενες "καυτές πατάτες" και να συσωρρεύει τα προβλήματα ... στο μέλλον. Δεν έχω διαβάσει το νομοσχέδιο και δεν ξέρω τι θα ψηφιστεί τελικά στη Βουλή. Θα πρέπει όμως να συμφωνήσουμε όλοι στο αυτονόητο : ότι το ασφαλιστικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ΥΠΑΡΚΤΟ και μας αφορά ΟΛΟΥΣ. Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο είναι αυτό που λέει ο λαός : δεν φτιάχνεις ομελέττα αν δεν σπάσεις αυγά. Με βάση αυτά τα δύο δεδομένα πρέπει να σταθούμε απέναντι στο νέο νομοσχέδιο. Σίγουρα κάποιοι θα βλαφτούν. Δεν γίνεται αλλιώς. Η κάθε κυβέρνηση θα πρέπει να σταθμήσει τα ΥΠΕΡ και τα ΚΑΤΑ και πρέπει να βοηθήσει τους λεγόμενους αδύνατους. Αυτό σημαίνει κοινωνικό κράτος για το οποίο όλοι κόπτονται. Πολύ λίγο με ενδιαφέρει αν η κυβέρνηση είναι της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ ή του ΚΚΕ. Ας κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και ας τα μετρήσουμε όλα στις αντιδράσεις μας. Ή μας ενδιαφέρει το απώτερο μέλλον ή θέλουμε να διαιωνίσουμε το πρόβλημα. Πιστεύει κανείς ότι είναι αρεστό στην κάθε κυβέρνηση να παίρνει μέτρα δυσάρεστα. Θα μου πει κανείς και τι πρέπει να γίνεται όταν έχουμε κακοδιαχείριση στις περιουσίες των Ταμείων. Εκεί πρέπει να είμαστε αμείλικτοι και όσοι διαχειρίζονται τα χρήματά μας, σε περίπτωση παρανομίας, θα πρέπει ο πέλεκυς να είναι βαρύς. Ας δούμε που θα κατασταλάξει το νομοσχέδιο και θα επανέλθουμε.

Μια σταγόνα ευτυχίας

Πόση ευτυχία μπορεί να διαχειριστεί κάποιος στην καθημερινή ρουτινιάρικη ζωή μας όπου τα πάντα είναι προγραμματισμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια; Αφελές το ερώτημα θα πει κάποιος. Όση ευτυχία και να έχουμε πάλι δεν θα μας φτάνει. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Δεν μπορεί ο καθημερινός άνθρωπος-ρομποτ που τρέχει να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του να αντέξει σε μεγάλη δόση ευτυχίας. Απορρυθμίζεται. Αποσυντονίζεται.

Μιά σταγόνα αρκεί. Σαν το ακριβό άρωμα. Φανταστείτε να βάζαμε ολο το μπουκάλι με το άρωμα. Δεν θα αντέχαμε τον εαυτό μας ούτε και οι ίδιοι.

Μια σταγόνα αρκεί. Για να μας θυμίζει ότι είμαστε και άνθρωποι με συναισθήματα και καρδιά. Ότι μπορούμε να αγγίξουμε τον συνάνθρωπο, να νιώσουμε την αξία της προσφοράς και της αντιπροσφοράς. Να ξεφύγουμε από την ρουτίνα μας.

Μια σταγόνα αρκεί. Θα μας ανεβάσει την ψυχολογία. Θα μας τονώσει την αυτοπεποίθηση. Θα μας ενδυναμώσει την ελπίδα ότι η αυριανή μέρα που ξημερώνει μπορεί να είναι αυτή που θα μας αλλάξει τη ζωή προς το καλύτερο. Μη ζητάμε λοιπόν το απόλυτο.

Μια σταγόνα αρκεί. Σαν βάλσαμο καταπραϋντικό. Σαν άστρο λαμπρό στην καταχνιά. Σαν όνειρο θερινής νύχτας.

Μια σταγόνα αρκεί. Αρκεί να είμαστε τυχεροί να μας βρει η μία και μοναδική σταγόνα που πέφτει κάθε λεπτό πάνω στη γη. Που θα πάει σήμερα είναι η μέρα μου. Αύριο μπορεί να είναι η δική σου.

Τα Σκόπια ένωσαν τα πολιτικά κόμματα

Δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι στο Σκοπιανό τα πολιτικά κόμματα στη χώρα μας μας εξέπληξαν ευχάριστα. Πλην των εξαιρέσεων (ΛΑΟΣ που επιμένουν με λαικίστικες μεθόδους) οι πολιτικοί αρχηγοί έδειξαν μία ωριμότητα και στοιχήθηκαν πίσω από μία πολιτική, ίσως γιατί είναι πλέον σαφές πως βρισκόμαστε μπροστά σε μία οδυνηρή (;) διπλωματική ήττα με ανεξέλεγκτες επιπτώσεις. Πρέπει όμως αυτή η ενότητα, τουλάχιστον στην εθνική εξωτερική πολιτική να είναι σε μονιμότερη βάση. Αυτό το λεγόμενο Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής θα έπρεπε να το σκεφτούν όλοι σοβαρά. Έφτασε η ώρα της ωριμότητας. Η εξωτερική πολιτική, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει το ψυχροπολεμικό κλίμα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας εθνικής στρατηγικής σε βάθος χρόνου. Ας διδαχτούμε κάτι από τη γείτονα Τουρκία που έχει παράδοση στη διπλωματία και, κυρίως, στη συνέχεια της εξωτερικής πολιτικής στις στρατηγικές της επιλογές, ανεξερτήτως κυβερνήσεως. Η αρχή έγινε. Αν αποδώσει και καρπούς, πράγμα που όλοι ευχόμαστε, νομίζω ότι πλέον θα επιβάλλεται να γίνει πράξη η εθνική εξωτερική πολιτική.

Το ΠΑΣΟΚ στα κατώτατα όρια ....

Οι δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας από εφημερίδες και τηλεοπτικούς σταθμούς εκτός από την κρίση του δικομματιμσού δείχνουν την ραγδαία πτώση του πάλαι ποτέ ισχυρού ΠΑΣΟΚ. Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που δεν θλίβεται για την πτώση αυτή, η οποία είναι πρωτόγνωρη για κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης με κυβέρνηση που διάγει την δεύτερη κυβερνητική της θητεία (!!!) και μάλιστα εν μέσω σοβαρών προβλημάτων. Αν και τώρα δεν γίνει κάτι νομίζω πως η κατάσταση θα καταστεί μη αναστρέψιμη. Βλέπουμε στα κανάλια, παλιές ένδοξες φιγούρες του ΠΑΣΟΚ να περιφέρονται ως γραφικά ρετάλια του παρελθόντος χωρίς ζωντανό πολιτικό λόγο που μοιάζουν με δημόσιους υπαλλήλους προ των πυλών της συνταξιοδότησης και δεν ενδιαφέρονται (άλλως βαριούνται) και που μιλάνε ακόμα. ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΩΡΑ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται έστω και σαν φάρσα και θα δούμε το ΠΑΣΟΚ να έχει την τύχη της Ενώσεως Κέντρου του Μαύρου η οποία διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη και τον Συνασπισμό να γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ, επιτέλους!!!!

Η ελευθερία της άποψης

Ο Βολταίρος, όπως μάθαμε στα σχολεία μας, είχε πει το γνωστό : διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρις εσχάτων το δικαίωμά σου να λες. Αυτό το έχουμε γράψει σαν θέμα εκθέσεων σχεδόν όλοι μας, πλην εκείνων που είχαν την ατυχία να πηγαίνουν σχολείο στη εποχή της χούντας.

Επίσης είναι γνωστό ότι η ελευθερία ενός εκάστου σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο απόφθεγμα δεν είναι τόσο καθαρό στην ερμηνεία του. Με πρώτη ματιά φαίνεται απλό. Δεν είμαι βέβαιος αν το γράφαμε σε έκθεση θα είχαμε όλοι (ή οι περισσότεροι έστω) την ίδια άποψη.

Για παράδειγμα θα αναφέρω την κριτική ενός πνευματικού δημιουργήματος (ταινίας, πίνακα ζωγραφικής, βιβλίου κλπ). Ο κριτικός μέχρι που μπορεί να φτάσει την κριτική του;;; (φυσικά μιλάμε για την αιτιολόγηση της απαξιωτικής κριτικής). Ο σωστός κριτικός πρέπει να πει γιατί δεν του αρέσει το έργο. Δεν φτάνει μία απαξιωτική κρίση. Αν αρχίσει να αναλύει το "ΓΙΑΤΙ", μήπως μπαίνει σε χωράφια της ελευθερίας του κρινομένου;;;; Αν π.χ. κάποιος κριτικός βιβλίου, εξηγώντας γιατί θεωρεί "σκουπίδι" ένα βιβλίο, αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι ο συγγραφέας εκφράζει προσωπικά καταπιεσμένα συναισθήματα που του έχουν προκαλέσει μόνιμα ψυχολογικά τραύματα, τα οποία προσπαθεί να μεταφέρει στον αναγνώστη για να τον ψυχοπλακώσει και να τον οδηγήσει σε αυτοκτονικές τάσεις, μήπως προσβάλει το δικαίωμα κάποιου να εκτίθεται ελεύθερα στο αναγνωστικό κοινό;;;

Είμαι απο εκείνους που σταθερά πιστεύουν στο "δικαίωμα στο λάθος". Όλοι μας έχουμε δικαίωμα να κάνουμε λάθη. Με αφορμή όμως ένα λάθος μας μπορεί κάποιος να μας κρεουργήσει;;;; Αυτό είναι το ερώτημα.

Η σάτιρα του Λαζόπουλου, επίσης, δεν έχει υπερβεί τα όρια μερικές φορές;;; Ο κριτικός ή ο σατιρικός συγγαφέας ακροβατεί συνεχώς, ανάλογα πόσο καλός είναι στην εκφορά του λόγου. Πόσο προσβάλει την ελευθερία του άλλου;;;

Δεν είναι απλό το ζήτημα.

Θέτω τον προβληματισμό με την ευκαιρία της συζήτησης που γίνεται για τα blogs και το διαδίκτυο και ενόψη του νέου νομοθετικού πλαισίου που ετοιμάζει η Κυβέρνηση.

Οι περιορισμοί στην ελευθερία του (απαξιωτικού, κυρίως) λόγου ίσως φτάσουν σε λογοκρισία.

Εξυπακούεται ότι δεν μιλάμε για τα λιβελλογραφήματα και τις συκοφαντίες που είναι καθολικά καταδικαστέες ως γκαιμπελικές μέθοδοι που έχουν αποκλειστικό σκοπό την εξόντωση του θύματος.

Η συζήτηση άνοιξε και πάλι.

Μπορεί κάπου να καταλήξει;;;;

Πάντως οι εκάστοτε κρατούντες βολεύονται να θεωρούν ότι ελεύθερος είναι μόνο ο ελεγχόμενος ανελεύθερος.....

Μην τους αφήσουμε να το πιστεύουν.

Περί δικομματισμού ο λόγος

Ο δικομματισμός κινδυνεύει. Τρέξτε να προλάβετε. Κάτι πρέπει να γίνει. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχει φτάσει στο χαμηλότερο σημείο από την μεταπολίτευση. Και τώρα τι θα γίνει;;; Θα ζήσει το κράτος;;; Θα μπορέσουν οι παρατρεχάμενοι να επιβιώσουν ή θα αναγκαστούν να βγούν στη σύνταξη. Προς την κατεύθυνση της επισήμανσης του κινδύνου είναι και το κεντρικό άρθρο του χθεσινού Κυριακάτικου Βήματος. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ. Αλήθεια ο κόσμος πως τα βλέπει όλα αυτά τα σενάρια κινδυνολογίας. Έχει κανείς από τους πολτικούς ή τους μεγαλοδημοσιογράφους επαφή με τον κόσμο, τον οποίο ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι εκπροσωπούν ή εκφράζουν αντίστοιχα;;; ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΦΗ και αυτό είναι ηλίου φαεινόετρο, διότι δεν υπάρχουν ΚΟΙΝΑ συμφέροντα ή ΚΟΙΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ. Οι μεν αγωνιούν για το παντεσπάνι τους, οι δε αγωνίζονται για ΤΟΝ ΕΠΙΟΥΣΙΟ. Τι κοινό μπορεί να έχουν;;; Όσο κοινό έχει η νοικοκυρά από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας η οποία πηγαίνει στη λαϊκή και συνέχεια κοιτάζει το πορτοφόλι της μην πέσει έξω στον προϋπολογισμό της, με την κυρία από τα βόρεια προάστια που στέλνει την φιλιπινέζα της για να της αγοράσει μάνγκο και αβοκάντο για τη διαιτητική σαλάτα της. Υπάρχουν πλέον σαφείς και χαωτικές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των πολλών και των λίγων. Δεν υπάρχουν κοινά σημεία επαφής. Επομένως ο κίνδυνος της συρρίκνωσης του δικομματισμού απασχολεί μόνο εκείνους που έχουν ΚΟΙΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ με τους κυβερνώντες και αυτοί δεν είναι οι πολλοί, αλλά οι λίγοι. Ας κλάψουν όσο θέλουν, ας κινδυνολογήσουν όσο θέλουν. Το βέβαιο είναι ότι κάποιοι (και είναι αρκετοί) θα επηρεαστούν. Αλλά όλο και λιγοστεύουν εκείνοι που θα τους λείψουν οι γνωστές φάτσες που μας κυβερνούν από την μεταπολίτευση. Μπορούν και οι νεώτερες γενιές να προσφέρουν στον τόπο αυτό, Στο κάτω-κάτω της γραφής τους αφορά περισσότερο το μέλλον από τους παλαιότερους και τους πολύ παλαιότερους. Ή μήπως κάνω λάθος;;

Ιεραρχία της Ελλάδος, αλλαγή στάσης

Είναι φανερό σε όλους ότι η εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου έχει σηματοδοτήσει μία νέα εποχή στην ελλαδική εκκλησία. Εκείνο που πρέπει να θεωρείται βέβαιο είναι ότι θα σταματήσει η πολλαπλή δημοσιότητα και τα κανάλια καλά θα κάνουν να το πάρουν απόφαση πως η έποχή άλλαξε. Τέρμα οι ατελείωτες συνοδείες των καναλιών στις περιοδίες του Αρχιεπισκόπου. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος δείχει να είναι περισσότερο ¨καλόγερος" παρά "τηλεοπτικός αστέρας" (φυσικά οι έννοιες δεν είναι ακριβόλογες αλλά δείχνουν την στροφή του κλιματος προς την εσωτερικότητα, ελπίζω όχι προς την εσωστρέφεια).

Θα κριθεί από τα πράγματα. Όλοι ευχόμαστε να πάει την Εκκλησία μπροστά. Έχει τα προσόντα. Το έργο του Ιερώνυμου στην Μητρόπολη της Βοιωτίας ήταν αξιόλογο και μακάρι να έχει ανάλογη έκταση με τα αρχιερατικά του καθήκοντα. Εξάλλου ο νέος Αρχιεπίσκοπος θέλει να αφήσει το στίγμα του με το έργο του.

Καλό μήνα σε όλους.