Ο Παναθηναϊκός για μεγάλο διάστημα άλλαζε τη μπάλλα σωστά.
Η Βέρντερ αποτελείται από μπασκεμπολίστες που παίζουν ποδόσφαιρο (ο κοντύτερος παίκτης πρέπει να είναι 1.90)
Ο Ζιλμπέρτο ήταν μέτριος και κάτω. (Ίσως τον αδικώ λόγω της θέσης του η οποία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ, μην το ξεχνάμε αυτό).Ο Καργκούνης ήταν η ψυχή της ομάδας.
Ο Τζόρβας ο τερματοφύλακας της επόμενης δεκαετίας για την Εθνική Ελλάδος.
Η άμυνα του Παναθηναϊκού ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ και ΝΑ ΗΘΕΛΕ. Τα στημένα ήταν σαν πέναλτυ με τα ύψη των αντιπάλων. Η ανάγκη για απόκτηση δύο αμυντικών είναι κάτι παραπάνω από ΕΜΦΑΝΗΣ.
Σταθήκαμε άτυχοι και τυχεροί (δοκάρι και δύο αποκρούσεις του Τζόρβα).Πιστεύω ότι μπορούμε και νίκη στην Βρέμη και δεν το λέω οπαδικά.
Ο Τεν Κάτε (δεν είμαι οπαδός του) έκανε λάθη μετά το 2-1, αλλά δεν τον αδικώ γιατί η ομάδα είναι πολύ καλύτερη από την αρχή της χρονιάς (πιό ομάδα)
Ο κόσμος φανταστικός και η ατμόσφαιρα εξαιρετική ακόμα και μετά την ισοφάριση ή όταν προηγείτο η Βέρντερ.
Τελικό συμπέρασμα: Είμαι πιό αισιόδοξος για καλή πορεία, από ό,τι ήμουν πριν να δω αυτό το παιχνίδι.
Ο Παναθηναϊκός ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. Ο όμιλος, πέραν της Ίντερ, είναι εξαιρετικά ρευστός. Και οι τρεις ομάδες έχουν πιθανότητες και για τους 16 και για ΟΥΕΦΑ και για να αποκλειστούν. Η πορεία της Ανόρθωσης έδειξε ότι στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται. ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΟΛΑ, εννοούμε ΟΛΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου