Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

Ενδοοικογενειακή βία σε έξαρση

Μετά το φονικό της Σαντορίνης, επακολούθησε το φονικό στη Φιλοθέη και ήρθε και το φονικό στα Τρίκαλα. Το ιστορικό ίδιο. Ο σύζυγος σκοτώνει τη σύζυγο με άγριο τρόπο. Κι όλα αυτά σε σύντομο χρόνο. Τι συμβαίνει;;; Γιατί αυτή η έξαρση;;; Είναι βέβαιο και γνωστό σε όλους ότι στις οικογένειες η βία έχει αποκτήσει "πολλούς οπαδούς". Όλοι έχουμε ακούσει και από ενα παράδειγμα τουλάχιστον, γνωστού μας ή συγγενούς μας, σχετικά με ενδοοικογενειακή βία. Τα ζευγάρια περνάνε κρίση μεγάλη. Τα προβλήματα της κοινωνίας και οι πιέσεις των ανθρώπων σε όλους τους τομείς της ζωής τους βρίσκουν αντίκρυσμα (ξεσπούν) μέσα στην οικογένεια. Ο πατέρας, έχοντας χάσει την ταυτότητά του από την συνθλιβή του από τα καθημερινά προβλήματα, έχοντας σκυμμένο το κεφάλι, μόλις συμβεί το παραμικρό στην οικογένεια, ξεσπάει βίαια πάνω σε σύζυγο και παιδιά. Ο φόβος μπήκε για τα καλά στην ελληνική οικογένεια. Η σιωπή έγινε το μέσο άμυνας κατά του φόβου. Κι έτσι έχουμε βουβές οικογένειες με το φόβο της βίας. Η σιωπή από μόνη της δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κλίμα που ενισχύει την βία. Διότι ακόμα και η πιό μικρή αντίρρηση ή διαφωνία μπορεί να οδηγήσει σε έκρηξη με ανεξέλεγκτα αποτελέσματα. Η σιωπή και η αποξένωση οδηγεί και σε παράλληλες σχέσεις των "συζύγων". Αποτέλεσμα επίσης εκρηκτικό και ενισχύον την ενδοοικογενειακή βία. Ενώ ουσιαστικά δεν ενδιαφέρεται ο ένας για τον άλλον, η ανακάλυψη μιάς απιστίας ή η υποψία μιάς "απιστίας" επιφέρει την μοιραία σύγκρουση, όπου οι αντιδράσεις μοιάζουν με αντιδράσεις εχθρών κι όχι "συζύγων". Τα φονικά είναι τα αποτελέσματα. Ο τρόπος των φονικών είναι αποτρόπαιος και δείχνει τη λύσσα των δραστών. ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙ ΑΥΤΟ το φαινόμενο;;; Δυστυχώς είναι σε εξέλιξη και θα γίνεται όλο και συχνότερο. Όσο οι άνθρωποι αποξενώνονται και κλείνονται ο καθένας στον εαυτό του και χάνει τον δεσμό με τον άλλο, τότε, δυστυχώς, τέτοιες αντιδράσεις είναι μοιραίες. Η οικογένεια περνάει ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΚΡΙΣΗ. Μιλείστε με τον (την) σύζυγό σας. Ίσως με τη συζήτηση να διαπιστώσετε ότι δεν γνωρίζεστε και τόσο καλά όσο νομίζετε. Το πλησίασμα και το σπάσιμο της σιωπής είναι το πρώτο βήμα. ΚΑΝΤΕ ΤΟ, χωρίς υστεροβουλίες. Θα επανέλθω επί του θέματος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: