Από τους 300 εθνοπατέρες εκείνοι που μας απασχολούν τα τελευταία 25 χρόνια είναι ζήτημα αν είναι 60 από τα δύο μεγάλα κόμματα. Τα πρωτοκλασσάτα στελέχη των δύο κομμάτων εξουσίας. Ο τύπος κατά καιρούς ζητάει, και οι πολιτικοί αρχηγοί υπόσχονται, ανανέωση προσώπων. Παρόλα αυτα οι ίδιοι και οι ίδιοι εναλλάσσονται στα υποργεία, αλλάζοντας θέσεις μεταξύ τους στους άπειρους ανασχηματισμούς. Η περίπτωση του βουλευτή Δαϊλάκη ήρθε να δικαιώσει τους πολιτικούς αρχηγούς και την εμμονή τους στους ίδιους και στους ίδιους. Αυτός ο άνθρωπος απέδειξε ότι μπορεί να αλλάζει γνώμη και άποψη τόσο εύκολα όσο αλλάζει κάλτσες. Τι να εμπιστευτείς σ΄ αυτόν;;; Ποιόν κυβερνητικό τομέα να του δώσει και να έχεις αξιώσεις για να φέρει σε πέρας έργο. Το αν είναι καλός ή κακός άνθρωπος δεν το ξέρω. Ο Αυτιάς και οι συν αυτώ λένε ότι είναι ο καλύτερος. Δεν θα διαφωνίσουμε στην αξιολόγηση αυτή. ΑΛΛΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ που μπορείς να του έχεις εμπιστοσύνη και να τον κατατάξεις στις χρυσές εφεδρείες του κυβερνώντος κόμματος, ούτε λόγος. Τέτοιοι πολιτικοί υπάρχουν πολλοί στη Βουλή. Άφωνοι βουλευτές, που έχουν κάνει τρόπο ζωής, το ζειν απαρατήρητα. Για τη σύνταξη ρε γαμώτο ;;;; Ποιός ξέρει τι έχουν στο μυαλό τους. Η επιλογή των βουλευτών είναι από τα πιό θεμελιακά προβλήματα του κοινοβουλευτισμού. Το σύστημα των μονοεδρικών της Βρεττανίας (πατρίδας, ούτως ή άλλως, του κοινοβουλευτισμού) είναι σαφώς καλύτερο και εξαναγκάζει τα κόμματα να αναζητούν προσωπικότητες κι όχι κολλητούς μεγαλοστελεχών που μπαίνουν στα ψηφοδέλτια και διαγκωνίζονται να μπουν στο κοινοβούλιο, χωρίς να ξέρουν το γιατί. Ο βουλευτής Δαϊλάκης έδειξε ότι ο βασιλιά (κοινοβούλιο) είναι γυμνός. Αυτό μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει, παρά τον επιθεωρησιακό χαρακτήρα που ενέπνευσε, με τη στάση του ο βουλευτής Δαϊλάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου