Δεν έχω επισκεφθεί το Άγιον Όρος. Θα το κάνω με την πρώτη ευκαιρία. Είναι μία εμπειρία για την οποία πιστεύω πως πρέπει να αξιώνεται κάποιος όταν νιώθει ότι είναι έτοιμος. Και φυσικά δεν μιλάω για λόγους περιέργειας ή τουρισμού. Όταν από μέσα σου νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις να "αδειάσεις" την ψυχή σου και να καθαριστείς. Όταν ο καθένας μας νιώσει ότι έφτασε η στιγμή της κάθαρσης. Όλοι μας έχουμε μία τέτοια στιγμή. Δεν έχει σημασία η θρησκεία και το τι πιστεύει ο καθένας, αλλά το πότε θα πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του και το "ταμείο" του. Ο χώρος του Αγίου Όρους με την καθαρότητά του, την ευλαβικότητά του, την λιτότητά του, αλλά και την μεγαλοπρέπειά του σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις την αυτοκάθαρσή σου κι ας είναι από ένα μικρό παράθυρο κελιού κοιτώντας την απέραντη γαλάζια θάλασσα. Ακόμα κι όταν τα δάχτυλά σου μπερδευτούν με ένα κομποσκοίνι και μετράς τους ατελείωτους κόμπους, όσες και οι στιγμές της ζωής σου που σε σημάδεψαν. Ξαναλέω πως δεν έχει καμία σχέση με θσησκοληψίες και με το τι πιστεύει, αν πιστεύει, ο καθένας από μας. Ποιός ξέρει, ίσως φτάνει η ώρα να πάω και μέσα για τις τρεις διανυκτερεύσεις. Θα δούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου