Με αφορμή το αποκαλυπτικό βιβλίο των δύο δημοσιογράφων Ιγνατίου και Έλις για τα γεγονότα των Ιμίων και αφού διάβασα προσεκτικά το βιβλίο (το οποίο πρέπει να διαβάσουν όλοι οι Έλληνες) ομολογώ πως διαφωτίστηκα σε πολύ μεγάλο βαθμό για τις δύσκολες εκείνες ώρες του Ιανουαρίου του 1996. Το συμπέρασμα που μένει από την καταγραφή των γεγονότων είναι ότι ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ η Ελλάδα ΑΠΟ ΤΥΧΗ και ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΡΙΤΩΝ γλύτωσε μία σοβαρή εμπλοκή (ίσως και πόλεμο). Η ηγεσία της χώρας (και η αντιπολίτευση) επέδειξε και πάλι την ανεπάρκεια και την ανευθυνότητα και μικροψυχία αντίστοιχα. Οι διάλογοι που παρατίθενται στο βιβλίο παπό τους πρωταγωνιστές υπουργούς και πρωθυπουργό είναι ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΙ. Ο αμερικανικός παράγων για πολλοστή φορά εξυπηρέτησε (όπως κάνει πάγια) τα δικά του πρώτα συμφέροντα και στη συνέχεια, χάιδεψε περισσότερο τον ισχυρότερο σύμαχο (Τουρκία) έναντι του ασθενέστερου (Ελλάδα). Η λέξη "προδοσία" και "μειοδοσία" αναφέρεται κατά κόρο από τους αντιπάλους των πρωταγωνιστών. Δεν είναι η ορθή κατά τη γνώμη μου. Δεν θεωρώ ότι στην εποχή εκείνη υπήρξε Έλληνας πολιτικός ή στρατιωτικός προδότης. Αντίθετα υπήρξαν "ανίκανοι" και "λίγοι" για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κρίσης. Οι πολιτικές μετριότητες που συγκυριακά ήταν στην εξουσία δεν μπορούσαν να αντέξουν το βάρος μιας τέτοιας κατάστασης που ξεκίνησε με λίγα κατσίκια και κατέληξε να σηματοδοτήσει αππό την πλευρά των Τούρκων γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο στις μεταξύ μας σχέσεις. Μόνο και μόνο η έκφραση που έμεινε από την εποχή εκείνη (γκρίζες ζώνες) είναι η επιτυχία της τουρκικής πολιτικής. Στο σημείο αυτό πρέπει να διδαχτούμε από την Τουρκία (και κυριολεκτώ) για το πως ασκείται εθνική εξωτερική πολιτική η οποία βλέπει ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Ανεξάρτητη από κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία. Η εξωτερική πολιτική της χώρας δεν μπορεί να είναι προϊόν σχεδιασμού τετραετούς διακυβέρνησης. ΑΛΙΜΟΝΟ αν εξαρτάμε τα εθνικά συμφέροντα από τις καλές ή κακές υπηρεσίες που μπορεί να έχει ο εκάστοτε (πρόσκαιρος) υπουργός εξωτερικών της χώρας. Η Εθνική πολιτική πρέπει να είναι ΠΑΓΙΑ και σχεδιασμένη με προοπτική δεκαετίας και πλέον και να αξιολογείται σε εθνικό επίπεδο σε τακτά χρονικά διαστήματα. Η εποχή για έναν υπουργό εξωτερικών (και μία πολιτική) με διακομματική συναίνεση και διάρκεια έχει γίνει ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ. ΦΤΑΝΟΥΝ οι ερασιτέχνες οι οποίοι έρχονται και παρέρχονται. Δεν μας ενδιαφέρουν οι ιδέες (καλές ή κακές) του εκάστοτε μέτριου υπουργού εξωτερικών. Έχουμε ανάγκη από στρατηγική και σχεδιασμό διαρκείας σε εθνικό επίπεδο, κινητοποιώντας όλες τις προσωπικότητες του έθνους (εντός και εκτός Ελλάδος) χωρίς μικροκομματικές σκοπιμότητες. Πρέπει να μπει τέλος στην προσωπική πολιτική και να αντικατασταθεί με την εθνική (κοινή) πολιτική στον τομέα της διαφύλαξης και υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ για τα Ίμια. Οι ενημερωμένοι πολίτες είανι απαραίτητοι. Συγχαρητήρια στους δύο δημοσιογράφους. Προσέφεραν τεράστιο έργο στην ενημέρωση. Ο ιστορικός θα κάνει τη δουλειά του καλύτερα για την εποχή εκείνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου