Περί κλιματικής ευαισθησίας

Η σύνοδος της Κοπενχάγης για την κλιματική αλλαγή επίκειται και οι βαρύγδουποι λόγοι θα περισσέψουν. Οι ηγέτες θα μιλήσουν για το περιβάλλον και θα χύσουν κροκοδείλια δάκρυα για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Δυστυχώς η υπόθεση ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ είναι εξαιρετικά πιό σοβαρή από την υποκριτική που θα επιδειχθεί στην σύνοδο της Κοπενχάγης. Το περιβάλλον, μέσα στο οποίο η ανθρωπότητα, με την πάροδο των αιώνων, έφτασε εδώ που έφτασε, εκπέμπει SOS και αλίμονο αν δεν γίνουν επεμβάσεις για την προστασία του. Η προστασία του περιβάλλοντος που αποτελούσε ένα θέμα εκθέσεων για τους μαθητές των τελευταίων δεκαετιών του εικοστού αιώνα, έπαψε προ πολλού να είναι θέμα εκθέσεων και προθέσεων. Αποτελεί ΖΗΤΗΜΑ ΠΡΩΤΗΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ακόμα και για την επιβίωση του ανθρωπίνου γένους. Ο χρόνος τελειώνει..... Η φύση εκδικείται και έχει δείξει ότι δεν αστειεύεται. Ο άνθρωπος δεν μπορεί, δεν έχει τα "οπλα" να αντιμετωπίσει την οργή της φύσης. Είναι έρμαιο αυτής της οργής, η οποία προειδοποιούσε επί χρόνια για την καταστροφή του φυσικού πλαισίου. ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΑΛΛΑΖΕΙ, είτε εμείς το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι. Είτε εμείς είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε κάτι για να μειώσουμε τις καταστροφικές συνέπειες που αναμένονται με μαθηματική ακρίβεια, ΑΝ ΔΕΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΟΥΜΕ. Δεν ξέρω τι θα γίνει στην Κοπενχάγη. Είμαι βέβαιος ότι τα λόγια και οι υποσχέσεις θα περισσέψουν. Χρειάζεται όμως και ΠΡΑΞΕΙΣ και κυρίως ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ, που θα είναι προς την σωστή κατεύθυνση, ΑΜΕΣΑ, εί δυνατόν να αρχίζουν κι από χθες. Η περιβαλλοντική συνείδηση είναι χρέος όλων μας. Όσες αποφάσεις κι αν ληφθούν, αν δεν περάσει στο DNA μας, ότι κινδυνεύει άμεσα να ζήσει ο κόσμος σκηνές παρόμοιες με εκείνες από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, δεν πρόκειται να γίνει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. Χρειάζονται επενδύσεις και παγκόσμια στροφή στην παγκόσμια πολιτική σκηνή για να προστατευτεί η φύση και ό,τι έχει απομείνει από αυτό που λέμε κλίμα στον πλανήτη. Ολοι μας πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε και να μην περιμένουμε τα πάντα από τους ισχυρούς. ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, με τις δυνάμεις μας ο καθένας να σταματήσουμε την καταστροφή του περιβάλλοντος. Με πράξεις μικρές ή μεγάλες. Σημασία έχει να το βάλουμε στην καθημερινότητά μας. Το περιβάλλον είναι το κέλυφος, ο αμνιακός σάκκος, μέσα στον οποίο αναπτυσσόμαστε. Μπορείτε να σκεφτείτε τι θα γίνει αν ο σάκκος αυτός καταστραφεί. Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΤΥΧΗ. ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ λοιπόν..... να επιβάλλουμε, πρώτα στους εαυτούς μας και ύστερα στους κυβερνώντες τους αναγκαίους κανόνες για την προστασία της ζωής των παιδιών μας.