Η ανεργία θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που κληροδοτεί η χρονιά που φεύγει στην νέα χρονιά. Η μεγαλύτερη κοινωνική αδικία και ανισότητα είναι το βίωμα ενός ανέργου. Να βλέπει τις υποχρεώσεις του να τρέχουν και τα εισοδήματά του να είναι μηδαμινά. Επειδή, όπως έχω πει και κατά το παρελθόν, μικρός έχω τραυματικές εμπειρίες από την ανεργία, όταν ο πατέρας μου απολύθηκε σε σχετικά μεγάλη ασφαλιστικά ηλικία, θεωρώ μεγάλο πλήγμα στην κοινωνία μας την δραματική αύξηση της ανεργίας. Θυμάμαι τα αδιάκοπα πήγαιν' έλα του πατέρα μου σε διάφορα καταστήματα για να πιάσει δουλειά και γυρίζοντας κάθε μέρα από το σχολείο από το πρόσωπό του καταλαβαίναμε, αν είχε κάτι είχε πάει καλά. Δυστυχώς θυμάμαι ότι συλλέγαμε μόνο υποσχέσεις. Βουβά πρόσωπα σε ένα πενιχρό τραπέζι περιμέναμε να ξημερώσει η επόμενη μέρα. Και πάλι και πάλι..... Αυτές τις εικόνες δεν μπορώ να τις βγάλω από μέσα μου, όσα χρόνια κι αν πέρασαν. Η κυβέρνηση, με τα μέτρα που σκέφτεται να πάρει, δεν βλέπω να τονώνεται η οικονομία και να αυξηθεί η επιχειρηματικότητα ώτσε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Το κλίμα που έχει διαμορφωθεί είναι ο φόβος και η αναποφασιστικότητα. Για επενδύσεις ούτε λόγος. Η ανεργία, σαν παράπλευρη συνέπεια, θα αυξηθεί ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!! Στον πόλεμο για την μη χρεωκοπία της χώρας θα καταφέρουμε να σώσουμε τη χώρα, αλλά να "σκοτώσουμε" τους πολίτες. ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ... Ρίχτε το βλέμμα σας και στη φτωχολογιά.... ΕΔΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου