Στη δεύτερη τετραετία των κυβερνήσεων, μετά την μεταπολίτευση, λαμβάνονται τα πιό σκληρά μέτρα από πλευράς οικονομίας. Αυτό γίνεται πάγια. Σϋμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Πιστεύω πως υπάρχει άτυπη συμφωνία (αλλά ιερή και απαραβίαστη - όσο τελλό και να ακούγεται) μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων (στα πάρα πολύ υψηλά κλιμάκια) για παράδοση της εξουσίας και εναλλαγή τους στην κυβέρνηση. Τα μέτρα πουθ ανακοίνωσε η κυβέρνηση και όσα προτίθεται να ανακοινώσει τον Σεπτέμβριο - Οκτώβριο, φέτος, θα είναι οι τελευταίες λεπτομέρειες του χαλιού που στρώνει ο Καραμανλής στον Παπανδρέου για την παράδοσητης εξουσίας. ΦΥΣΙΚΑ, κανένα από τα σκληρά μέτρα που ελήφθηκαν ή που πρόκειται να ληφθούν ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (όπως γίνεται πάντα). Είναι το σκαλοπάτι που πατάει η επόμενη κυβέρνηση και κάνει τη δική της πολιτική. Όσο τρελλό και να ακούγεται, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση στα όσοα συμβαίνουν την εποχή αυτή που είναι μακρά προεκλογική περίοδος. Η εναλλαγή πρέπει να γίνει φυσιολογικά με πίεση στον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος πρέπει να συρρικνωθεί όσο περισσότερο γίνεται (όχι μόνο δεν αποκλείεται το θρίλερ "μπαίνει δεν μπαίνει στην επόμενη Βουλή", αλλά όλοι δουλεύουν προς αυτήν την κατεύθυνση - ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με άξιο συμπαραστάτη τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ). Αυτό είναι το μόνο εμπόδιο για την αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ στις επερχόμενες εκλογές. Τα άλλα έχουν πλέον διευθετηθεί και δρομολογηθεί.... κατά τα συμφωνηθέντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου