Το μεσημεριανό φαγητό ήταν θαυμάσιο.
Κάτι η δροσερή μπύρα, κάτι η ζέστη, δεν άργησε να τον πάρει τον Θωμά ο ύπνος στον καναπέ.
Θα είχε περάσει μιάμιση ώρα όταν ξύπνησε.
Τεντώθηκε και είδε το ρολόι του.
Έδειχνε 5.
Μου μένουν δυό ώρες για το κλείσιμο της κάλπης, σκέφτηκε.
Η απόλαυση του απογευματινού καφέ προηγείται.
Ακόμα και από το συνταγματικό καθήκον της ψήφου.
Μετά το καφέ, ντύθηκε και βγήκε από το σπίτι παίρνοντας την ταυτότητά του.
Στη διαδομή, καμιά πεντακοσαριά μέτρα, μέχρι το εκλογικό κέντρο παρατηρούσε τον κόσμο. Λιγοστός είναι αλήθεια.
Άλλοι γύριζαν από το μπάνιο τους, άλλοι πήγαιναν να ψηφίσουν.
Άλλοι γύριζαν από την κάλπη.
Υπήρχε μια ηρεμία.
Ευρωεκλογές, γαρ. Δεν υπήρχε η αγωνία των εθνικών εκλογών.
Οι αφίσες στο δρόμο τον προέτρεπαν να ψηφίσει τον αλφα και τον δείνα.
Που και που και κανένα πεταμένο φειγ βολάν με προτροπή να μην πάει στην κάλπη.
Έφτασε στο σχολείο όπου ψήφιζε.
Πέντε, έξι άνθρωποι σε κάθε αίθουσα περίμεναν τη σειρά τους για να ψηφίσουν.
Τότε ήταν που τον έλουσε κρύος ιδρώτας.
Έσφιξε την ταυτότητά του στην τσέπη του και σκέφτηκε ότι δεν είχε ακόμα ΤΙ θα ψηφίσει.
ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ;
Έπρεπε να αποφασίσει τάχιστα.
Σε ένα τέταρτο, το αργότερο, έπρεπε να σκεφτεί που θα ρίξει την ψήφο του.
Σε ένα τέταρτο .......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου