Η ουρά στο εκλογικό κέντρο κόντευε να τελειώσει.
Δύο ψηφοφόροι ήταν πριν το Θωμά και μετά η σειρά του.
Το μυαλό του δούλευε πυρετωδώς.
Καραμανλής, Παπανδρέου, Παπαρήγα, Καρατζαφέρης, Τσίπρας, Αλαβάνος τριγύριζαν μέσα στο μυαλό του. Σαν εικόνες που του έλεγαν κάτι. Τι όμως;;;
Η πατρίδα, η Ευρώπη, τα διεθνή μας θέματα, όλα τριγύριζαν στο μυαλό του, χωρίς νόημα και ειρμό. Ένας αχταρμάς.
Γιατί να επιλέξει το άλφα ή το βήτα κόμμα;;
Ποιές οι θέσεις του για την Ευρώπη;;
Δεν είχε καμία απάντηση.
Και ο τελευταίος, πριν από το Θωμά ψηφοφόρο, μπήκε στό παραβάν.
ΗΤΑΝ Η ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ.
Ο δικαστικός αντιπρόσωπος έλεγξε την ταυτότητά του και του έδωσε το φάκελλο για την ψήφο.
Πήρε κι ένα μάτσο από ψηφοδέλτια και κατευθύνθηκε προς το παραβάν.
Περίμενε ένα-δυό λεπτά μέχρι να βγει ο προηγούμενος.
Του φάνηκε αιώνας.
Κοίταζε κλεφτά τα ψηφοδέλτια με δέος.
Είναι τόσοι πολλοί που βάζουν υποψηφιότητα, αναρωτήθηκε.
Είμαι εντελώς ανενημέρωτος.
Η ώρα έφτασε.
Ο προηγούμενος βγήκε από το παραβάν.
Σήκωσε την μπλε κουρτίνα και μπήκε μέσα.
Ο χρόνος έτρεχε....
Η αγωνία στο κατακόρυφο.
Δεν είχε ιδέα τι να ψηφίσει.
Ήταν ακόμα αναποφάσιστος.
Ξεφύλισε τα ψηφοδέλτια.....
Ήταν στη μέση του πουθενά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου