Το αγροτικό ζήτημα της χώρας είναι τόσο παλιό όσο και η νεώτερη ιστορία του Ελληνικού Κράτους. Για άλλη μια φορά η χώρα είναι κομμένη στους δρόμους και η κυκλοφορία έχει αποκλειστεί από αγρότες. Όσοι έσπερναν επί χρόνια υποσχέσεις, τώρα θερίζουν τις θύελες. Και ακόμα τα χειρότερα δεν έχουν έρθει. Η εύθραυστη, ούτως ή άλλως οικονομία της χώρας οδηγείται σε μεγαλύτερο μαρασμό. Οι αγρότες θεωρούνται ότι εμπαίζονται και επιμενουν να ζητούν περισσότερα χρήματα από όσα τους έδωσε η κυβέρνηση. Ο πολίτης ανυπεράσπιστος παρακολουθεί να λέγονται διάφορα ένθεν κακείθεν, χωρίς να μπορεί να προστατευθεί από τη ζημιά που υφίσταται που δεν μπορεί να κυκλοφορήσει, να μεταφέρει τα εμπορεύματά του, να δουλέψει γενικότερα. Η απόφαση έχει ληφθεί πολλά χρόνια πριν. Η αγροτική παραγωγή θα πάψει να προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα επιβιώσουν μόνο οι οργανωμένες αγροτικές μονάδες. Ο αγρότης ΠΑΝΤΑ ήταν ριγμένος και, ενώ ήταν μιά εευκολόπιστη δεξαμενή ψήφων για τα δύο μεγάλα κόμματα, βλέπει το αδιέξοδο. Φυσικά δεν είναι όλοι οι αγρότες στην ίδια κατάσταση. Κι εκεί τα συμφέροντα δεν λείπουν. Αφού απέτυχαν οι συνεταιριστικές οργανωμένες παραγωγικές δραστηριότητες που την δεκαετία του 1980 προσπάθησε να φέρει το ΠΑΣΟΚ, διότι έπεσαν λαμόγια κι άρχισαν να ληστεύουν τα χρήματα των συνεταιρισμών, τα πράγματα είναι εξαιρετικά δυσοίωνα. Από την άλλη μεριά ο κόσμος έχει ανάγκη την τροφή και μάλιστα την καθαρή τροφή. Συνεπώς με σωστή πολιτική θα μπορούσε η χώρα να γινόταν τροφοδότης της Ευρώπης η οποία έχει μεγάλη ανάγκη σε καθαράη και όχι μεταλλαγμένη τροφή. Ποιός να το κάνει αυτό;;; Η μετριότητα (επιεικής κρίση) των Ελλήνων σύγχρονων πολιτικών δεν αφήνει καμία ελπίδα για προσδοκίες. Επομένως, κανένα πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί. Οι δρόμοι κάποια στιγμή θα ανοίξουν. Κάποιοι συμπολίτες μας πάλι θα έχουν καταστραφεί οικονομικά και η ζωή θα συνεχιστεί...... οδεύοντας προς εκλογές.... Κατάντια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου