Μετά και τα τελευταία γεγονότα του Δεκεμβρίου καις τις (συνηθισμένες) καταστροφές των πανεπιστημιακών χώρων και υλικών τέθηκε πάλι το θέμα του Ασύλου των πανεπιστημιακών χώρων. Τα κόμματα, τις τελευταίες μέρες, ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ, έβαλαν νερό στο κρασί τους κια έκαναν δηλώσει ότι ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται για εγκλήματα που τελούνται στο χώρο των πανεπιστημίων, ώστε να μην γίνονται άντρο βάνδαλων κουκουλοφόρων. Οι πρυτανικές αρχές είναι αλήθεια παίζουν έναν περίεργο ρόλο, τασσόμενοι υπέρ της νομιμότητας αφενός, αλλά και της απόλυτης προστασίας του ασύλου αφετέρου χαϊδεύοντας τα αυτιά των βανδάλων (κατά την έκφραση της γραμματέως του ΚΚΕ). Η στάση της Πολιτείας, μονίμως αναβλητική και μεσοβέζικη, χρόνια τώρα. Οι καταστροφές συνεχίζονται και τα πανεπιστήμια είναι τα εύκολα μέρη όπου κάποιος βάνδαλος μπορεί να εισέλθει για να κρυφτεί ή να αποθηκεύσει "υλικό"-πολεμοφόδια για το πλιάτσικο και τις λεηλασίες. Το άσυλο είναι δουλειά πρωτίστως των φοιτητών να το υπερασπισθούν και να του δώσουν την αυθεντική ερμηνεία και το τι πραγματικά περιλαμβάνει. Ας καθήσουν να κάνουν αποτίμηση της μέχρι τώρα λειτουργίας του καθεστώτος του ασύλου και να προτείνουν λύσεις για να μην θεωρείται το άσυλο ταυτόσημη έννοια με το "μπάτε σκύλοι αλέστε...", διότι κάπως έτσι έχει περάσει στον πολύ κόσμο. Εκείνο που είναι βέβαιο και δεν επιδέχεται αμφιβολία είναι ότι η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ. Δεν μπορεί να μένει άλλο έτσι. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου