Πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως ονειρευόμαστε ότι είναι. Υπάρχουν ομάδες στην Ευρώπη που είναι αχτύπητες στην μέρα τους ό,τι και να κάνει μία υποδεέστερη ομάδα. Όταν δεν είναι στη μέρα τους, αλλά παίζουν για το αποτέλεσμα και πάλι δεν μπορεί μια μεσαία ομάδα να τα βγάλει πέρα. Τι μένει λοιπόν; Η καλή προσπάθεια. Ο Παναθηναϊκός χθες ήταν καλός, λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω παραμέτρους και, επιπλέον, ότι είναι καινούργια ομάδα με παίκτες που δεν έχουν όλοι εμπειρία τσάμπιονς λιγκ. Στο δεύτερο ημίχρονο δικαιούταν ένα γκολ. Δεν μπήκε, αλλά δέχθηκε και δεύτερο. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο ο Ιμπραίμοβιτς κοστίζει περίπου όσο όλο το ρόστερ του Παναθηναϊκού. Και χθες κατάλαβε όλος ο κόσμος το γιατί. Ό,τι πληρώσει παίρνεις. Αυτός είναι αμείλικτος νόμος της αγοράς. Στόχος του Παναθηναϊκού ήταν και παραμένει η δεύτερη θέση. Για να γίνει αυτό πρέπει οπωσδήποτε να πάρει 2 νίκες με την Ανόρθωση (φοβερή έκπληξη χθες), μέσα, έξω και να κερδίσουμε την Βέρντερ στην έδρα μας. Αυτά είναι τα απολύτως απαραίτητα. Στα υπόλοιπα δύο εκτός έδρας παιχνίδια με Βέρντερ και Ίντερ κυνηγάς ό,τι καλύτερο. Η χθεσινή ήττα ήταν στο πρόγραμμα. Μην κοροϊδευόμαστε. Το ματς κλειδί είναι το επόμενο στην έδρα της Ανόρθωσης. Μέχρι τότε, θέλει σκληρή δευλειά στην άμυνα και τελείωμα των φάσεων στην επίθεση. Ατομικά οι παίκτες ήταν καλοί. Και ο Σιμάο ήταν καλός ανάλογα με το έργο που είχε (φύλαξη του Ιμπραίμοβιτς), αλλά και όλοι οι άλλοι. Έτρεξαν, ίδρωσαν, κατέθεσαν ψυχή στο χορτάρι και όσοι ήμασταν στο γήπεδο το είδαμε. Η Ίντερ έκανε τρεις ευκαιρίες έβαλε τις δύο γκολ. Αυτή είναι η στόφα της μεγάλης ομάδας. Εμείς θέλουμε ακόμα δουλειά στο τελείωμα των φάσεων. Αυτά για τον Παναθηνάϊκό χθες. Τίποτα δεν χάθηκε από τον αρχικό σχεδιασμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου