Η Ευρώπη αλλάζει. Η ευρωπαϊκή ένωση, από ένωση λαών, όπως την είχαν ορματισθεί οι εμπνευστές της τον περασμένο αιώνα, μετεξελίσσεται σε Ευρώπη των τραπεζών. Η δημοσιονομική πειθαρχία και η επιβολή του δίκιου του (οικονομικά) ισχυρότερου θα γίνει και επίσημα θεσμός με την αλλαγή των συθηκών της ΕΕ. Δεν θα μιλάμε πλέον για Ευρώπη πολλών ταχυτήτων, αλλά για Ευρώπη των δύο ισχυρών και των λοιπών προτεκτοράτων, τα οποία θα βαθμολογούνται από τους δύο ισχυρούς και ανάλογα να πορεύονται. Οι μικροί λαοί και οι αδύναμες χώρες μπαίνουν υπό "προστασία" και αυστηρό περιορισμό. Οι λαοί και ο άνθρωπος έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Πάνω από όλους και από όλα είναι η δημοσιονομική πειθαρχία και σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Εκεί που το χρήμα ήταν το "μέσο" για να περνάει ο άνθρωπος καλύτερα, γίνεται ο αυτοσκοπός. Δεν ξέρω τι θα γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος για τις συνθήκες που ζούμε αυτή την εποχή. Πάντως ζούμε ιστορικές στιγμές. Επανερχόμαστε στον "μαζάνθρωπο" ο οποίος, αφού εξασφαλίσει τα απολύτως απαραίτητα προς το ζην, δεν θα έχει κανένα άλλο δικαίωμα, εκτός της τυφλής υπακοής στην αόρατη υπερεθνική οικονομική αρχή που θα καθορίζει τις τύχες της Ευρώπης. Ποιά η τύχη αυτού του μοντέλου θα ρωτούσε κανείς. Θεωρητικά ΚΑΜΜΙΑ, είναι η εύκολη απάντηση. Αλλά το δεύτερο ερώτημα είναι ποιά γεννιά θα μπορέσει να αποτινάξει τον αόρατο οικονομικό ζυγό από πάνω της και ποιά (ή πόσες) θα χαθούν μέχρι τότε. Αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαντηθεί. Φως στο βάθος του τούνελ δεν φαίνεται, προς το παρόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου