Οι λάτρεις του γαλλικού σινεμά. θα πρέπει να δουν μια ταινία με ένα ιδιότυπο χιούμορ που βγαίνει από τις εικόνες κυρίως και όχι από τους διαλόγους. Έξι μοναχικοί άνθρωποι, τρεις παράλληλες ιστορίες μοναχικών και διαφορετικών ανθρώπων. Η συνεννόηση τους δύσκολη, αλλά το πλησίασμά τους αληθινό και ανθρώπινο. Η καθημερινή αλλοτρίωση του ατόμου μέσα στα στενά όρια που τον έχουν περιορίσει οι ηγήτορες του κόσμου (στο έργο αυτό φαίνεται στο άθλιο κτίριο που μένει μια μικρή πολυπολιτισμική κοινωνία) δεν αφήνει περιθώρια για εκδηλώσεις συναισθημάτων. Όπου εκδηλώνονται συναισθήματα, αυτά βγαίνουν μετά από κόπο και οδύνη. Πρόκειται για ιδιαίτερη ταινία που σε κάποιους θα αρέσει πολύ και σε άλλους θα θεωρούν ότι πέταξαν τα λεφτά τους. Μέση κατάσταση δεν υπάρχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου