Επιτέλους κι ένα κινηματογραφικό αριστούργημα. Ένας 38χρονος Ούγγρος ο Λάζλο Νέμες κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την ταινία ο γιος του Σαούλ η οποί εντυπωσιάζει στις Κάννες και παίρνει το μεγάλο βραβείο της Επιτροπής, αλλά και το βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών στις Κάννες. Όλοι μας γνωρίζουμε τις φρικαλεότητες που διέπραξαν οι ναζί στο Άουσβιτς και στα λοιπά κρεματόρια. Εκείνο που δεν είχε φωτιστεί ιδιαίτερα είναι ποιοι έκαναν την βρώμικη δουλειά στους τόπους της φρίκης. Ποιοι προετοίμαζαν τους Εβραίους για να μπουν στα κρεματόρια, ποιοι καθάριζαν τους χώρους, ποιοι έβαζαν τους ανθρώπους στου φούρνους για την αποτέφρωση, ποιο πέταγαν τη στάχτη κλπ κλπ. Η ταινία δείχνει αυτά τα ανθρώπινα ζόμπι του, τους λεγόμενους Sonderkommando που ήταν Εβραίοι, ζωντανοί νεκροί, (αφού κι αυτοί σε τακτά διαστήματα οδηγούνταν στα κρεματόρια για να εξασφαλιστεί η σιωπή τους για τις φρικαλεότητες) με έναν εξαιρετικό τρόπο. Η κάμερα ακολουθεί τον πρωταγωνιστή, τον εξαιρετικό Γκέζα Ρέριγκ, σε όλη την ταινία, λες και είναι κολλημένη πάνω του και δείχνει την καθημερινότητά του. Αποτυπώνει εξαιρετικά το βλέμμα του την αγωνία του ενώ υπάρχουν πολύ λίγα λόγια. Κάποια μέρα ένα αγόρι που θανατώνεται στο κρεματόριο, το θεωρεί γιο του και αρχίζει έναν τιτάνιο αγώνα να τον θάψει σύμφωνα με τα εβραϊκά θρησκευτικά ήθη..Η ζωή του αλλάζει, αποκτά νόημα. Ο αγώνας του είναι άνισος. Αναζητεί ραβίνο και στη συνέχεια χώρο ταφής. Αγώνας ενός μελλοθάνατου που επιχειρεί να ζήσει. Το χαμόγελο στο τέλος της ταινίας είναι μία σκηνή που καρφώνεται στο μυαλό του θεατή και δίνε το αισιόδοξο μήνυμα. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και αξίζει να αγωνίζεσαι για το μέλλον. Για την επόμενη του ζόφου ημέρα. Δεν γνωρίζω αν η ταινία θα είναι στις υποψηφιότητες του όσκαρ, αλλά ξενόγλωσσης ταινίας, αν είναι,. το βραβείο το έχει σίγουρα αυτό το πρωτότυπο κινηματογραφικό αριστούργημα. Μην χάσετε αυτή την ταινία για να δείτε, εκτός των άλλων, και την πρωτότυπη και ευρηματική σκηνοθετική ματιά του Λάζλο Νέμες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου