Άσφαλτος μια σουρεαλιστική γαλλική ταινία

Οι λάτρεις του γαλλικού σινεμά. θα πρέπει να δουν μια ταινία με ένα ιδιότυπο χιούμορ που βγαίνει από τις εικόνες κυρίως και όχι από τους διαλόγους. Έξι μοναχικοί άνθρωποι, τρεις παράλληλες ιστορίες μοναχικών και διαφορετικών ανθρώπων. Η συνεννόηση τους δύσκολη, αλλά το πλησίασμά τους αληθινό και ανθρώπινο. Η καθημερινή αλλοτρίωση του ατόμου μέσα στα στενά όρια που τον έχουν περιορίσει οι ηγήτορες του κόσμου (στο έργο αυτό φαίνεται στο άθλιο κτίριο που μένει μια μικρή πολυπολιτισμική κοινωνία) δεν αφήνει περιθώρια για εκδηλώσεις συναισθημάτων. Όπου εκδηλώνονται συναισθήματα, αυτά βγαίνουν μετά από κόπο και οδύνη. Πρόκειται για ιδιαίτερη ταινία που σε κάποιους θα αρέσει πολύ και σε άλλους θα θεωρούν ότι πέταξαν τα λεφτά τους. Μέση κατάσταση δεν υπάρχει. 

Η γλώσσα μας εξαφανίζεται....

This is Bilingualism!!!!!

Μπορεί  και να καταλήξουμε να μιλάμε έτσι (όπως το σύγχρονο βουκολικό "ποίημα" που ακολουθεί), αν δεν το έχουμε καταφέρει ήδη!!!!

One day στην λιακάδα
Sitting on the πρασινάδα
Where the flowers ανθούσαν
and the horses χλιμιντρούσαν
Say ο Μήτρος to Κρουστάλλω :
Do you μ' απατάς με άλλο;

 

Κι η Κρουστάλλω σαν το hear
τηνε πιάνει μέγας fear
Because τόπε η Μαγδάλω
ότι did it μ' έναν Γάλλο.

 And the girl πονηρεμένη
Lay down σαν πεθαμένη
Μήτρο μ' if you don't believe me
με το καριοφύλι kill me.
And the Μήτρος που ήταν θύμα
την επίστεψε the βλήμα.

Destino : ένα μίνι αριστούργημα τουWalt Disney και του Σαλβαντόρ Νταλί

Εκλογές στην Νέα Δημοκρατία

Είναι για γέλια όσα συμβαίνουν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αν δεν μπορέσεις να εξασφαλίσεις τις εκλογές για την κορυφαία πολιτική πράξη ενός κόμματος, που είναι η ανάδειξη της ηγεσίας του, τότε κάθεσαι στ' αυγά σου και κοιτάς να μην κουράζεις το κόσμο. Η Νέα Δημοκρατία δεν θέλει λίφτινγκ, θέλει εκ βάθρων ανασυγκρότηση και ανασύσταση με νέο επανακαθορισμό της ιδεολογίας της και πλήρη ανανέωση προσώπων και πολιτικών για να γίνει ανταγωνιστική του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ήρθε για να μείνει στην κεντρική πολιτική σκηνή, παρά τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί και στα οποία πρέπει να δώσει λύσεις που θα του κοστίσουν πολιτικά. Δυστυχώς, στην Ελλάδα τα κόμματα έχουν πέσει σε χειμέρια νάρκη, αφού δεν παράγουν πολιτική, αφού εφαρμόζουν αυτή που τους υπαγορεύουν οι δανειστές και, κατά 95 % γίνεται δεκτή από τους εκάστοτε κυβερνώντες. Αν δεν παράγεις πολιτική τότε δεν είσαι πολιτικό κόμμα, είσαι κάτι άλλο, το οποίο δεν έχει υπόληψη στον κόσμο. Δεν εμπνέεις τις πλατιές μάζες που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την συνεχιζόμενη, χωρίς τέλος, λιτότητα.  Κατάντια για τη ΝΔ η Κυριακή που μας πέρασε, αλλά τι στη χώρα πάει καλά πολιτικά για να είχαμε απαίτηση για να πάει καλά και η χθεσινή πολιτική διαδικασία της ΝΔ. Ο κόσμος είναι παγερά αδιάφορος για το ποιός θα είναι ο αρχηγός. Εκείνο που θέλει να ξέρει είναι ποιός θα ηγηθεί της προσπάθειας για την έξοδο της χώρας από την κατρακύλα και την χλεύη του κόσμου. 

Sprectre η νέα ταινία του Τζέιμς Μπόντ

Η τέταρτη ταινία της σειράς Μποντ με τον Ντάνιελ Κρεγκ στον ομώνυμο ρόλο και η 24η συνολικά, για όλη τη σειρά ταινιών, είναι ήδη στις αίθουσες και σε όλο τον κόσμο εκατομμύρια θεατές σπεύδουν να τη δουν. Το ξεκίνημα είναι εντυπωσιακό με τη σκηνή στο Μεξικό. Στη συνέχεια ο Μποντ παίζει με τον εσωτερικό του κόσμο και οι σκηνές είναι πιο υπαρξιακές. Ο Ντάνιελ Κρεγκ έχει μπει πλέον στο πετσί του ρόλου του "ανθρώπινου Μπόντ" αφηνοντας πίσω του τον ατσαλάκωτο υπερήρωα. Η ταινία είναι εντυπωσιακή, Μπορεί να μην είναι στο ύψος του Skyfall όπου υπήρχε και η καθοριστική φιγούρα του Χαβιέ Μπαρδέμ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Κριστόφ Βάλτς δεν είναι ένας "κακός" αντάξιος των προηγούμενων Μποντ. Το καστ προσεγμένο με Μόνικα Μπελούτσι, Ρέιφ Φάινς, Λεά Σεϊντού και τους άλλους συντελεστές των τελευταίων ταινιών Μποντ. Η αλήθεια είναι ότι ίσως χρειάζεται ανανέωση και προσαρμογή στα νέα δεδομένα ο χαρακτήρας του Τζέιμς Μποντ και αυτό θα απασχολήσει σίγουρα τους συντελεστές της επόμενης ταινίας. Φυσικά πρέπει να δείτε την ταινία, διότι, ούτως ή άλλως, είναι μια ακόμα ταινία ενός "σήριαλ" που κρατάει πάνω από 50 χρόνια και αυτό είναι αρκετό για να την δούμε.

Θλίψη για το ελληνικό, τρόπος του λέγειν, ποδόσφαιρο

Το Σάββατο συνέβησαν τα εξής, κατά κύριο λόγο στην ποδοσφαιρική Ευρώπη:

Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα  0-4

Μάτζεστερ Σίτι - Λίβερπουλ      1-4

Μάτζεστερ Γιουν. - Γουότφοντ  1-2

Γιουβέντους - Μίλαν                  1-0

Στο Ελλαδιστάν  το ντέρμπι  Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός ..... δεν άρχισε ποτέ, ενώ ανεγκέφαλοι (όπως πάντα) ασέλγησαν επί του πτώματος του ελληνικού "ποδοσφαίρου".  Ο αγώνας θα κριθεί σε κάποια δικαστική αίθουσα. 

Αλήθεια υπάρχει κανείς που βλέποντας την ποδοσφαιρική πανδαισία στα ευρωπαϊκά γήπεδα, όπου οι οπαδοί της Ρεάλ χειροκροτούν τον Αντρές Ινιέστα της Μπαρτσελόνα,  όταν γίνεται αλλαγή στο κατάμεστο Μπερναμπέου και με την ομάδα τους να έχει δεχθεί 4 γκολ, να θεωρεί ότι μπορεί να παρακολουθήσει το θλιβερό ελληνικό ποδόσφαιρο. Το συνδρομητικό κανάλι της ΝΟVA θα έπρεπε να ζητήσει τα λεφτά του πίσω για το θλιβερό θέαμα που παρουσιάζει το εγχώριο κλωτσοσκούφι.

Στη χώρα με τις εννιά (αν δεν κάνω λάθος και δεν είναι δέκα) αθλητικές εφημερίδες στην Αθήνα (!!!) δεν υπάρχει πλέον το ζητούμενο : ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. 

Καληνύχτα σας κύριοι της ΕΠΟ, Σούπερ Λίγκα, ΚΕΔ κλπ επιτροπές και υποεπιτροπές και παρατρεχάμενοι. Συνεχίστε από το κακό υπάρχει πάντα το χειρότερο.

Τα κατεπείγοντα συνεχίζονται απτόητα στη Βουλή

Ζούμε τον χρόνο απουσίας της πολιτικής. Αν κάποιος αυτήν την χρονιά στην Ελλάδα του έλεγαν κάνε μας μια μελέτη για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα του 2015, νομίζω πως θα είχε την ευκολότερη δουλειά να κάνει. Η πολιτική αποφασίζεται σε κέντρα εκτός Ελλάδος, επιβάλλεται στην ελληνική κυβέρνηση, "ψηφίζεται" κατεπειγόντως από την ελληνική Βουλή για να αποκτήσει "δημοκρατική επίφαση" και σε τρεις μέρες βρίσκεται στο ΦΕΚ και ανατρέπει επί τα χείρω τη ζωή των πολιτών. Αυτή είναι η πολιτική στην Ελλάδα. Ψεκάστε, σκουπίστε τελειώσατε..... και αγκομαχάτε Έλληνες για να τα βγάλετε πέρα. Μέχρι να έρθει το επόμενο κατεπείγον νομοσχέδιο για να επαναληφθεί ο κύκλος της παρανοϊκής  "δημοκρατίας", όπως αυτή εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Που και που ακούμε και καμιά σαχλαμάρα για το αν ήταν γενοκτονία εκείνη των Ποντίων, όπως παλιά για το αν έγινε συνωστισμός στη Σμύρνη για να έχουν θέμα και τα δελτία ειδήσεων που έχουν γίνει αφόρητα βαρετά και απωθούν τον κόσμο. Μ' αυτά και μ' αυτά οδεύει προς το τέλος του ένας ακόμα χρόνος μνημονιακής σκλαβιάς, με το παράπονο-οργή στα χείλη των νεοελλήνων να ξεχειλίζει : ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΥΘΥΝΗ;; ΔΕΝ ΘΑ ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ για την κατάντια του Ελληνικού Κράτους, από τους ανεύθυνους κατά το Σύνταγμα και το νόμο περί ανευθυνότητας των κυβερνώντων;;

Ο γιός του Σαούλ ένα κινηματογραφικό αριστούργημα

Επιτέλους κι ένα κινηματογραφικό αριστούργημα. Ένας 38χρονος Ούγγρος ο Λάζλο Νέμες κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την ταινία ο γιος του Σαούλ η οποί εντυπωσιάζει στις Κάννες και παίρνει το μεγάλο βραβείο της Επιτροπής, αλλά και το βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών στις Κάννες. Όλοι μας γνωρίζουμε τις φρικαλεότητες που διέπραξαν οι ναζί στο Άουσβιτς και στα λοιπά κρεματόρια. Εκείνο που δεν είχε φωτιστεί ιδιαίτερα είναι ποιοι έκαναν την βρώμικη δουλειά στους τόπους της φρίκης. Ποιοι προετοίμαζαν τους Εβραίους για να μπουν στα κρεματόρια, ποιοι καθάριζαν τους χώρους, ποιοι έβαζαν τους ανθρώπους στου φούρνους για την αποτέφρωση, ποιο πέταγαν τη στάχτη κλπ κλπ. Η ταινία δείχνει αυτά τα ανθρώπινα ζόμπι του, τους λεγόμενους Sonderkommando που ήταν Εβραίοι, ζωντανοί νεκροί, (αφού κι αυτοί σε τακτά διαστήματα οδηγούνταν στα κρεματόρια για να εξασφαλιστεί η σιωπή τους για τις φρικαλεότητες)  με έναν εξαιρετικό τρόπο. Η κάμερα ακολουθεί τον πρωταγωνιστή, τον εξαιρετικό Γκέζα Ρέριγκ,   σε όλη την ταινία, λες και είναι κολλημένη πάνω του και δείχνει την καθημερινότητά του. Αποτυπώνει εξαιρετικά το βλέμμα του την αγωνία του ενώ υπάρχουν πολύ λίγα λόγια. Κάποια μέρα ένα αγόρι που θανατώνεται στο κρεματόριο, το θεωρεί γιο του και αρχίζει έναν τιτάνιο αγώνα να τον θάψει σύμφωνα με τα εβραϊκά θρησκευτικά ήθη..Η ζωή του αλλάζει, αποκτά νόημα. Ο αγώνας του είναι άνισος. Αναζητεί ραβίνο και στη συνέχεια χώρο ταφής. Αγώνας ενός μελλοθάνατου που επιχειρεί να ζήσει. Το χαμόγελο στο τέλος της ταινίας είναι μία σκηνή που καρφώνεται στο μυαλό του θεατή και δίνε το αισιόδοξο μήνυμα. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και αξίζει να αγωνίζεσαι για το μέλλον. Για την επόμενη του ζόφου ημέρα. Δεν γνωρίζω αν η ταινία θα είναι στις υποψηφιότητες του όσκαρ, αλλά ξενόγλωσσης ταινίας,  αν είναι,. το βραβείο το έχει σίγουρα αυτό το πρωτότυπο κινηματογραφικό αριστούργημα. Μην χάσετε αυτή την ταινία για να δείτε, εκτός των άλλων, και την πρωτότυπη και ευρηματική σκηνοθετική ματιά του Λάζλο Νέμες. 

Για όσους αναπολούν τις παλιές καλές εποχές

Για όσους θέλουν να θυμηθούν, να δουν υλικό να μάθουν για γεγονότα που μας απασχόλησαν έντονα στην πρόσφατη ιστορία μπορούν να επισκεφθούν το

http://www.topaliatzidiko.com/

Σίγουρα θα βρείτε κάτι που σας ενδιαφέρει να δείτε.

Ρεμπέτικο του Thomas Kunster

Ρεμπετικο (Rebetiko) from Thomas Kunstler on Vimeo.

Παλιά Αθήνα 600

Παλιά Αθήνα 599

Παλιά Αθήνα 598

Παλιά Αθήνα 597

Παλιά Αθήνα 596

Παλιά Αθήνα 595

Παλιά Αθήνα 594

Παλιά Αθήνα 593

Παλιά Αθήνα 592

Παλιά Αθήνα 591