Όποιος δεν θέλει να δει, δεν θα δει ποτέ του. Οφείλουμε όλοι να δούμε την αλήθεια κατάματα. Η χώρα διαλύεται. ΑΡΓΑ αλλά ΣΤΑΘΕΡΑ πηγαίνει στο ΧΑΟΣ. Τιμονιέρης για να πάρει το καράβι που περιπλανιέται στο πουθενά, χωρίς πυξίδα, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, και το κυριότερο, δεν φαίνεται στον ΟΡΙΖΟΝΤΑ. Θλιβερά μέτριοι λογοδιαρρέοντες πολιτικοί περιφέρουν, χωρίς σχέδιο, τις μετριότητές τους πασπαλισμένες με τη "μπριγιαντίνη" των ΜΜΕ και αυτοδιαψημίζονται σαν "σωτήρες". Μετά τον ανεκδιήγητο ΓΑΠ, οι "σωτήρες" πολλαπλασιάστηκαν. Είναι ένα είδος που φυτρώνει σαν το μανιτάρι όταν πλησιάζουν εκλογές. Τα δύο κόμματα που ευθύνονται κατά 80 % για την καταβαράθρωση της χώρας (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) προκειμένου να σωθούν .... ετοιμάζονται να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να συνεχίσουν το ... έργο τους (εκείνο της συγκάλυψης των εγκλημάτων των μελών τους πρώτιστα, και εκείνο του βολέματος των δικών τους ανθρώπων, κατά δεύτερο). Όποιος πιστέψει ότι έχουν και κάτι άλλο στα σχέδιά τους τα δύο κόμματα, τότε ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ, ότι η ΧΩΡΑ κυβερνάται κανονικά και με την υπογραφή των δύο αυτών κομμάτων ΑΠΟ ΞΕΝΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟ, όπως τότε στην κατοχή του 1940-1944. Η ευθύνη για το υπόλοιπο 20 % ανήκει στην αριστερά (παραδοσιακή, γιαλλατζή, ιμμιτασιόν, ευρωαριστερά, κομμουνιστική, λενινιστική, μαοϊκή κλπ ..... δημοκρατικές δυνάμεις).
ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;;
Εμείς που βλέπουμε το δράμα στις οικογένειές μας, βλέπουμε την "μάχη των κάδων" όταν βραδιάζει, όπου σωρρεύονται συνάνθρωποί μας για να βρουν κάτι να φάνε.
Εμείς που ζούμε την αγωνία του δάσκαλου με τα υποσιτιζόμενα παιδιά στα σχολεία
Εμείς που βλέπουμε τις ουρές των συσιτίων του δήμου ή της αρχιεπισκοπής.
Εμείς που βλέπουμε τις κλειστές πόρτες του γείτοντα ο οποίος κρύβει με αξιοπρέπεια την ανέχειά του και αρκείται σε ένα πικρό αμήχανο χαμόγελο όταν βγαίνει από το σπίτι του
Εμείς που βλέπουμε τους γέροντες να εκλιπαρούν για το φάρμάκό τους στέκοντας επί ώρες σε ουρές
Εμείς που βλέπουμε ανθρώπους μας στα νοσοκομεία να υποφέρουν και να μην εχουν ούτε σεντόνια να στρώσουν στα κρεββάτια τους, όταν βρίσκουν κρεββάτια.
Εμείς που βλέπουμε την παιδεία να έχει βαλτώσει και τα παιδιά μας να μας κοιτάζουν αμήχανα σαν να μας λένε : τι προσπαθούμε να κάνουμε στα σχολεία και στα πανεπιστήμια όπως τα κατήντησαν
Εμείς που βλέπουμε τους συναθρώπους μας να σχηματίζουν ουρές για να πάρουν μερικά κιλά πατάτες
ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;;;
ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΑΚΟΥΜΕ ΤΙΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΕΚΣΤΟΜΙΖΟΥΝ ΣΤΑ ΜΜΕ;;
ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου