Εκατό χρόνια από τη βύθιση του Τιτανικού

Στις 15 Απριλίου 2012 συμπληρώνεται ένας αιώνας από τη βύθιση του πιό σπουδαίου πλοίου που είχε μέχρι τότε κατασκευαστεί, του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ. Μετά από ένα αιώνα από τη βύθισή του μία κόμα εκδοχή για τα πραγματικά αίτια της βύθισής του έρχονται στην δημοσιότητα. Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει στο βιβλίο της η Louise Patten, η εγγονή ενός αξιωματικού που επιβίωσε από το ναυάγιο, του Charles Lightoller, ο Τιτανικός χτύπησε το παγόβουνο, επειδή ο άνθρωπος στο τιμόνι έκανε ένα λάθος, και έστριψε το τιμόνι δεξιά αντί αριστερά. Όταν κατάλαβε το λάθος του λίγο αργότερα, το "αβύθιστο πλοίο" ήταν ήδη σε πορεία σύγκρουσης με το παγόβουνο που στοίχισε τη ζωή σε περίπου 1500 ανθρώπους. Στην εντολή του πλοιάρχου να κατευθύνει το πλοίο αριστερά, ο ναύκληρος Ρόμπερτ Χίτσινς έστριψε το πηδάλιο προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο λόγος ήταν ότι έτσι λειτουργούσε η λαγουδέρα των ιστιοπλοϊκών σκαφών που αποτελούσαν εκείνη την εποχή την πλειοψηφία, πριν την εκτεταμένη κατασκευή ατμόπλοιων όπως ο Τιτανικός. Μέχρι να διορθωθεί το λάθος ήταν αργά, ενώ ακόμα και μετά την πρόσκρουση το πλοίο και οι επιβάτες ίσως να είχαν σωθεί αν ο Τιτανικός δεν είχε επιχειρήσει να μετακινηθεί, επιτρέποντας έτσι τη βίαιη εισροή υδάτων από την τρυπημένη γάστρα του. Ο παππούς της συγγραφέος δεν βρισκόταν στη γέφυρα την ώρα της πρόσκρουσης, ωστόσο πληροφορήθηκε το τι είχε συμβεί στην τελευταία δραματική συνάντηση των τεσσάρων κορυφαίων αξιωματικών του πλοίου, την ώρα που έψαχναν τα περίστροφά τους ώστε να μπορέσουν να επιβάλουν την τάξη εφόσον δημιουργούνταν επεισόδια κατά τη διαδικασία εγκατάλειψης του Τιτανικού. Σε εκείνη τη συνάντηση, σύμφωνα με τη λαίδη Πάτεν, ο παππούς της έμαθε επίσης ότι η εντολή πλεύσης του πλοίου ακόμα και μετά την πρόσκρουση δόθηκε στην ουσία από το διευθυντή της πλοιοκτήτριας εταιρείας White Star Line, Μπρους Ίσμεϊ που πίστευε ότι έτσι θα έσωζε την επένδυσή του. Αν το πλοίο δεν είχε συνεχίσει την πορεία του, πιθανότατα θα είχε προλάβει να δεχθεί τη βοήθεια του κοντινότερου πλοίου που απείχε τέσσερις ώρες από το σημείο.
Η συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο “Good as Gold”,  εξηγεί ότι ο παππούς της είχε αποκρύψει το μοιραίο σφάλμα από τους ανακριτές που είχαν επιληφθεί των ερευνών για τα αίτια του ναυαγίου, φοβούμενος πιθανή χρεοκοπία της πλοιοκτήτριας εταιρείας που θα άφηνε τον ίδιο και τους συναδέλφους του χωρίς δουλειά. Στη συνέχεια η οικογένεια του Τσαρλς Λαϊτόλερ, μετέπειτα παρασημοφορημένου ήρωα λόγω της συμμετοχής του στην εκκένωση της Δουνκέρκης κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, απέκρυψε την πληροφορία από φόβο μήπως αμαυρωθεί το όνομά του. Τη νύχτα του ναυαγίου ο Τσαρλς Λαϊτόλερ είχε αρνηθεί ρητή εντολή να επιβιβαστεί σε σωτήρια λέμβο, βουτώντας στα παγωμένα νερά την ώρα που ο Τιτανικός βυθιζόταν. Το ωστικό κύμα μιας υποθαλάσσιας έκρηξης στο πλοίο ωστόσο τον ανέβασε στην επιφάνεια, όπου τελικά περισυνελέγη από μία από τις λέμβους.

Ο Τιτανικός αποτελεί έναν μύθο που έχει γίνει και αντικείμενο πολλών συζητήσεων και έχουν γραφεί για αυτόν χιλιάδες σελίδες. Το συμπέρασμα είναι ότι κανένα ανθρώπινο δημιούργηαμ δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να χαρακτηρισθεί ΤΕΛΕΙΟ. Πάντα θα εμφιλοχωρεί η πιθανότητα του ΣΦΑΛΜΑΤΟΣ το οποίο είναι συνυφασμένο με την ανθρώπινη υπόσταση.