Μετά την Λιβύη έρχεται και η σειρά της Συρίας. Οι διαδηλώσεις είναι σχεδόν καθημερινές και όλα δείχνουν ότι κι εκεί το καθεστώς εμφανίζει τριγμούς. Απομένουν η Ιορδανία και το Μαρόκο όπου ακόμα δεν έχουμε τέτοιας έντασης διαδηλώσεις. Πρέπει να θεωρήσουμε ότι ζούμε ιστορικές στιγμές με την εξέγερση του αραβικού τόξου, η οποία, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες εξελίξεις στην γαιοπολιτική της περιοχής. Μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα συμβεί αν η εξέγερση αυτή επεκταθεί στην σαουδαραβική χερσόνησο; Εκεί που τα συμφέροντα των ΗΠΑ είναι ζωτικής σημασίας; Το ντόμινο των εξεγέρσεων σχεδόν ταυτόχρονα σε όλες τις αραβικές χώρες της Μεσογείου είναι περίεργο και πολύ δύσκολα θα μπορέσει ο ιστορικός του μέλλοντος να το αναγάγει στην τύχη. Υπάρχει κεντρική υποκίνηση-καθοδήγηση; Αυτή τη στιγμή που το γεγονός είναι σε πλήρη εξέλιξη δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος και δεν υπάρχουν και στοιχεία για μία τέτοια τεκμηρίωση. Η εξαγωγή της επανάστασης πάντως είχε πολλά χρόνια να απασχολήσει τον κόσμο. Θα μάθουμε στο μέλλον τι πραγματικά συνέβη. Ποιά "μύγα" τσίμπησε ταυτόχρονα όλα τα αραβικά κράτη της Μεσογείου, με διαφορετικά καθεστώτα και δομές, και εξεγέρθηκαν για να αποτινάξουν πολύχρονα καθεστώτα. Μέχρι τότε θα παρακολουθήσουμε για άλλη μια φορά πόλεμο από τηλεοράσεως μπορώντας, αν δεν τον αντέχουμε να τον βλέπουμε, να αλλάξουμε κανάλι για να τον αποφύγουμε. Πλην όμως, είναι πολύ κοντά μας, στη γειτονιά μας. Και αυτό από μόνο του πρέπει να μας κρατάει σε μία εγρήγορση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου