Από τον Μάρτιο του 2010 και μετά το συναίσθημα του φόβου καλλιεργείται συστηματικά και επίμονα σε όλους μας από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση. Επιχειρείται μία γιγάντια και συστηματική προσπάθεια καλλιέργειας ενοχών στο λαό ότι εκείνος φταίει που η χώρα έφτασε σε (ανομολόγητη) χρεοκοπία. Η προσπάθεια αυτή συνδυάστηκε, πριν καλά-καλά καταλάβουμε τις συνέπειες, με την υπογραφή του μνημονίου με τους διεθνείς τοκογλυφικούς μηχανισμούς "στήριξης". Η κυβέρνηση, αφού με πολύ τέχνη, πέρασε το μήνυμα : μημόνιο ή στάση πληρωμών των μισθών του επόμενου μήνα, καλόμαθε και άρχισε να κάνει σλόγκαν τα εκβιαστικά διλήμματα, με τελευταίο αυτό των δημοτικών εκλογών. Ο λαός, που δεν έχει ακόμα συνέρθη, από τις απανωτές σφαλιάρες και την σταδιακή αφαίμαξη των πενιχρών εισοδημάτων του, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του και να στηρίξει τις οικογένειές του. Η κυβέρνηση, έχοντας πάρει ανάσα με τις πρώτες δόσεις του δανείου των τοκογλύφων, έχει επιδοθεί σε ένα αγώνα πως θα φανεία αρεστή στους τοκογλύφους, αφήνοντας στην τύχη τους, κυριολεκτικά, τους πολίτες της χώρας. Που θα βγάλει αυτός ο δρόμος άραγε;; Η κυβένρηση λέει στην σωτηρία, η αντιπολίτευση, λέει στην εξαθλίωση χωρίς τελικό κέρδος. Τι να πιστέψει κανείς, όταν οι κυρίαρχες τάσεις, της μιάς ή της άλλης άποψης, προέρχονται από τους ΥΠΑΙΤΙΟΥΣ της διάλυσης της χώρας. Εκείνο που πρέπει να επισημάνω είναι ότι τα όρια αντοχής εξαντλούνται και πλέον οι πολίτες δεν έχουν άλλα να δώσουν..... ΑΥΤΟ ΑΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΥΠΟΨΗ ΤΗΣ η κυβέρνηση για τα μέτρα μετά τις 15-11-2010. Για να δούμε τι θα δούμε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου