Το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ;

Με αφορμή την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα φάνηκαν οι σοβαρότατες αδυναμίες της Ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης. Στόχος των ιδρυτών της πάλαι ποτέ ΕΟΚ ήταν μία ήπειρος, ένα νόμισμα. Μερικές δεκαετίες προσπαθειών και επίτευξης κάποιων ρητορικών στην ουσία εξαγγελιών δεν έφτασαν για να αποδείξουν στους λαούς της Ευρώπης ότι ΜΠΟΡΕΙ να γίνει πράξη το όραμα των ιδρυτών της ΕΟΚ. Κράτη με διαφορετικές ταχύτητες και διαφορετικές δομές φαίνεται ότι δεν μπορούν να βαδίζουν μαζί σε μια κοινή νομισματική πορεία. Οι φωνές για διάλυση της ευρωπαϊκής ένωσης και το τέλος του ευρώ όλο και πληθαίνουν. Οι λαοί υφίστανται μεγάλες περιστολές των εισοδημάτων τους χωρίς να γνωρίζουν το λόγο και το σκοπό που γίνονται. Η δικαιολογία, κοινή για όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι να μειωθεί το δημόσιο χρέος και να μπορέσουν οι χώρες να αποφύγουν την χρεοκοπία. ΑΥΤΟ τελικά ήταν το αποτέλεσμα της ΕΕ; Να φτάσουν τα κράτη-μέλη προ του χείλους του γκρεμού; Αυτό ήταν το όραμα των ιδρυτών της ΕΟΚ; Η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών-μελών της ζώνης του ευρώ θα έπρεπε να είχε σαν στόχο να στηριχθεί το ενιαίο νόμισμα και να γίνει το πλέον ισχυρό του κόσμου. Αντ' αυτού τους μήνες που πέρασαν και ακόμα περνούν βλέπουμε μια Ευρώπη αδύναμη και έρμαιο των απανταχού κερδοσκόπων να προσπαθεί να μάζέψει τα κομμάτια της και να μετράει συνεχώς απώλειες απέναντι στις επιθέσεις που δέχεται στο γόητρό της, στο κοινό της νόμισμα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ και να ισχυροποιήσει τους αμυντικούς της μηχανισμούς προστασίας από κερδοσκόπους, οι οποίοι απλά κάνουν ΚΑΛΑ αυτό που έχουν μάθει να κάνουν: να κερδίζουν χρήματα από ανίκανους να προστατεύσουν την περιουσία τους. Οφείλουμε να τονίσουμε ότι η ισχυρότερη, από θεσπίσεώς του, επίθεση που δέχεται το ευρώ στις μέρες μας, βρίσκει την Ευρώπη ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ. Δυστυχώς μέτριοι άνθρωποι με κάποιες διαχειριστικές ικανότητες περιορισμένου βαθμού, χωρίς όραμα και πολιτικό έρμα, βρίσκονται στην ηγετική ομάδα τόσο της ΕΕ, όσο και επικεφαλής των κυβερνήσεων των κρατών-μελών. Δεν υπάρχουν οραματιστές πολιτικοί να σηκώσουν το βάρος της ηγεσίας και να κρατήσουν τιμόνι τώρα που το καράβι κλυδωνίζεται. Τελείωσε η εποχή των ηγετών-προσωπικοτήτων που άφησαν το στίγμα τους στην πολιτική ιστορία της Ευρώπης. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ στη δύσκολη αυτή εποχή. Άνθρωποι μέτριοι, άβουλοι διαχειριστές υπάλληλοι, ισορροπιστές πολιτικοί βυθίζουν ΚΑΙ με την ανικανότητά τους τους λαούς της Ευρώπης όλο και πιό βαθεία στην ύφεση και στη φτώχεια. Η ΕΕ από πολιτική ένωση έγινε τραπεζική συνομοσπονδία με τα τραγικά μέχρι τώρα αποτελέσματα. Λυπάμαι που το λέω αλλά τα χειρότερα είναι μπροστά. Κάποιοι εξωθούν την διάλυση της ΕΕ, ή τη δημιουργία της Ευρώπης των δύο ή και τριών ταχυτήτων. Τότε βέβαια δεν θα μιλάμε για ΕΕ, αλλά για υποδούλωση (οικονομική) των πολλών στις ορέξεις των λίγων. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ της Ευρώπης. Πρέπει να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την ουσιαστικότερη οικονομική ένωση της ΕΕ και της ενίσχυσης των θεσμικών της οργάνων, τα οποία θα έχουν αποφασιστικό λόγο στις εξελίξεις στο όνομα της κοινής Ευρώπης των λαών. Αν δεν γίνουν προσπάθειες για την ουσιαστική ένωση, τότε το τέλος της ΕΕ, όπως την μάθαμε, είναι επί θύραις.... Το 2010 είναι μια πολύ κρίσιμη χρονιά όπου θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις που ξεπερνούν τα όρια των αντοχών των πολιτικών μετριοτήτων που έχουν γεμίσει την ΕΕ. Αν δεν γίνει υπέρβαση, τότε η ΕΕ θα αποτελέσει εν καιρώ, ένα ακόμα ιστορικό γεγονός που έλαβε χώρα στη γηραιά ήπειρο με αρχή μέση και τέλος και που θα απασχολεί μόνο τους ιστορικούς.