Η ταινία " Ραντεβού στον αέρα " με τον Τζωρτζ Κλούνει σε έναν ρόλο που ίσως του δώσει και στο ΟΣΚΑΡ α ανδρικού ρόλου, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν την ταινία των ημερών. Η οικονομική κρίση σίγουρα έπαιξε το ρόλο της στην παραγωγή της ταινίας. Η μετάβαση από την εργασία στην ανεργία είναι το κυρίως θέμα της και ο τρόπος που το σύστημα ψάχνει τρόπους για να ανακοινώσει την είδηση αυτή σε ανυποψίαστους εργαζόμενους κάθε ηλικίας. Έχει σκηνές που θυμίζουν σε όλους μας κάτι. Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω κοινωνικό θρίλερ. Η ιστορία του πρωταγωνιστή - εργατοφονιά, ο οποίος δεν έχει ούτε οικογένεια, ούτε σπίτι, αλλά είναι ένας μετακινούμενος χωρίς αισθήματα μεταφορέας δυσάρεστων ειδήσεων, είναι απόλυτη συνδεδεμένη με την δουλειά του. Όταν κάποτε "ξεστρατίζει" από την ρότα του, νιώθοντας πρωτόγνωρα συναισθήματα, απορρίπτεται το ίδιο κυνικά όπως κι εκείνος κυνικά καταστρέφει επαγγελματικές σταδιοδρομίες. Ο Τζωρτζ Κλούνει είναι απόλυτα πειστικός στο πετσί του ρόλου. Κενός συναισθημάτων, πραγματικός πληρωμένος "φονιάς" που εκτελεί με ακρίβεια τα συμβόλαια απολύσεων που αναλαμβάνει σε όλη την αμερικανική επικράτεια. Η ταινία είναι απόλυτα συντονισμένη και με την σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Το Υπουργείο Απασχόλησης αρχίζει να σκέφτεται μήπως επιβάλει την παρακολούθησή της από όλους τους εργαζόμενους με εισιτήρια της εργατικής εστίας.... Ο καπιταλισμός περνάει τα μηνύματά του με κάθε τρόπο και κάθε μέσο, ακόμα και με την τέχνη....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου