Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Περί συγκυβέρνησης των δύο κομμάτων εξουσίας

Ο τόπος, μέσα στη γενικότερη κρίση, βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση και δεν αναφέρομαι μόνο στην οικονομία. Εντύπωση μου έκανε η μηδενική σχεδόν αναφορά στη συνέντευξη του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη στα εθνικά θέματα. Μήπως επιλύθηκαν μαγικά ή έπαψαν να υπάρχουν; Όχι βέβαια. Βρίσκονται σε πολύ λεπτή φάση τόσο το σκοπιανό, όσο και το κυπριακό, ενώ σε έξαρση είναι και οι τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑ στα θέματα αυτά; Η απάντηση είναι μάλλον αναμενόμενη. Διότι δεν υπάρχει κάτι καινούργιο να πουν τα κόμματα ή διότι έχει χαθεί το παιχνίδι υπέρ των αντιπάλων; Την επομένη των εκλογών η νέα κυβέρνηση της ισχνής πλειοψηφίας των 152 βουλευτών θα πρέπει να αντιμετωπίσει ΚΑΙ τα θέματα αυτά. Μπορεί να δώσει λύσεις; Όποια κυβέρνηση κι αν είναι αυτή.

Στην οικονομία, με τις λαϊκές τάξεις να στενάζουν υπό το βάρος των υποχρεώσεων και να διεκδικούν καλύτερες αμοιβές, ποιά κυβέρνηση των 152 βουλευτών μπορεί να πάρει μέτρα (δυσάρεστα για πολλούς, ανεξαρτητα τι θα πει το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά) χωρίς κλειδωνισμούς;; Χρειάζεται ευρύτερη συναίνεση και ανοχή της κοινωνίας και το σημαντικότερο, χρειάζεται ΟΡΑΜΑ και ΣΧΕΔΙΟ εξόδου άπό την κρίση. Είναι ικανά τα δύο κόμματα εξουσίας να δώσουν από μόνα τους λύσεις στα ζητήματα αυτά;;

Η απάντηση είναι αρνητική και είναι γνωστή στους ψηφοφόρους και των δύο μεγάλων κομμάτων. Τότε τι μένει; Μένει η συνεργασία σε ένα κοινό πρόγραμμα, χωρίς προκαταλήψεις, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ της συνεννόησης και του τερματισμού της στείρας αντιπαράθεσης. Τα δύο μεγάλα κόμματα ελάχιστες, πλέον, ιδεολογικές ή πολιτικές διαφορές έχουν. Πρέπει να προετοιμάσουν το κλίμα για τη συναίνεση. Ο τύπος κάνει βήματα στον τομέα αυτό. Φυσικά είναι κάτι που δεν λέγεται προεκλογικά όταν γίνεται η καταμέτρηση των δυνάμεων του κάθε κόμματος. Την επομένη μέρα όμως πρέπει να καθήσουν τα δύο κόμματα εξουσίας και να συνεννοηθούν.
Είναι απόλυτα εφικτό, αλλά πάνω απ' όλα είναι εθνικά αναγκαίο....

Δεν υπάρχουν σχόλια: