Για να γελάσει το χείλι μας

Bρέθηκαν μια μέρα στη κόλαση ένας Έλληνας , ένας Αμερικάνος κι ένας Ινδός. Τους συναντάει ο διάβολος και τους λέει: - Σε όσους έρχονται εδώ δίνω μία ευκαιρία να μεταφερθούν στον παράδεισο. Και βγάζει ένα τεράστιο μαστίγιο... λέγοντας: - Όποιος θα αντέξει τρία χτυπήματα χωρίς να φωνάξει, θα πάει στον παράδεισο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για ασπίδα ό,τι θέλετε. Πρώτος πηγαίνει ο Αμερικανός. - Τί θα έχεις για ασπίδα; ρωτάει ο διάβολος. Ο Αμερικάνος σηκώνει μια τεράστια πέτρα και λέει: - Θα χρησιμοποιήσω αυτή την πέτρα! Είμαι έτοιμος! Σηκώνει ο διάβολος το μαστίγιο, χτυπάει μια και φεύγει η πέτρα. Χτυπάει δεύτερη και ουρλιάζει σαν τρελός ο Αμερικάνος, οπότε χάνει την ευκαιρία να πάει στον παράδεισο. Στη συνέχεια ήταν σειρά του Ινδού. - Τί θα έχεις για ασπίδα; τον ρωτάει ο διάβολος. - Τίποτα, λέει ο Ινδός. Έκανα πενήντα χρόνια γιόγκα και δε νιώθω καθόλου πόνο! Στο πρώτο χτύπημα ο Ινδός ήταν ατάραχος. Στο δεύτερο έκανε κάποιους μορφασμούς και στο τρίτο χτύπημα λίγο περισσότερους. Αλλά δεν έβγαλε κουβέντα από το στόμα του! - Να πάρει, λέει ο διάβολος, πρώτη φορά αντέχει κάποιος τρία χτυπήματα. Λοιπόν, είσαι ελεύθερος να πας στον παράδεισο. Το αξίζεις. - Όχι, λέει ο Ινδός. Θέλω να μείνω και να δω. Σε όλα τα ανέκδοτα ο Έλληνας τη βγάζει καθαρή. Θέλω να δω τώρα... πώς θα ξεμπερδέψει! - Εντάξει, μείνε να βλέπεις, του λέει ο διάβολος. Έρχεται λοιπόν η σειρά του Έλληνα και τον ρωτάει: - Εσύ τί θα χρησιμοποιήσεις για ασπίδα;   Ο Έλληνας ετοιμόλογος απαντά: - Τον Ινδό!