Από τις πρώτες σκηνές της ταινίας, μετά το εκκωφαντικό οργιώδες πάρτι γενεθλίων των 65 ετών του πρωταγωνιστή με το οποίο ξεκινάει, ήρθε στο μυαλό μου ο ήρωας του Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις, Λεοπολντ Μπλουμ. Στην αρχή το θεώρησα ιεροσυλία, αλλά στο τέλος νομίζω ότι, σχεδόν ταύτισα, το ταξίδι στην ουτοπία και τον "δηθενισμό" του ήρωα του έργου Τζεπ Γκαμπαρντέλλα, και την επιστροφή του στην Ιθάκη του με το τελευταίο μονοπλάνο του έργου. Η ταινία, κατά την ταπεινή μου γνώμη, του απλού θεατή, είναι η πιο εξαιρετική απεικόνιση της περιπλάνησης του ανθρώπου της μεσαίας αστικής τάξης στον ανούσιο ναρκισσισμό, στο κιτς, στη βαρεμάρα της εφήμερης "γκλαμουριάς" και της ανάγκης για επιστροφή στις ρίζες, όπως λέει και η υπεραιωνόβια "Αγία" του έργου: "τρώω μόνο ρίζες γιατί είναι καλές". Ο 65άρης δημοσιογράφος Τζεπ, μπον βιβέρ και play boy, άγεται και φέρεται μέσα σε μια κοινωνία θλιβερών μαϊντανών της κοσμικής ζωής της "αιώνιας πόλης", και κάπου στη μέση τού έργου κάνει την μεγάλη στροφή, λέγοντας : στα 65 αποφάσισα να μην χάνω χρόνο σε ό,τι δεν θέλω να κάνω. Από εκεί και πέρα η επιστροφή στις ρίζες είναι μονόδρομος. Ο Τόνυ Σερβίλλο στον ρόλο του Τζεπ είναι εξαιρετικός. Οι λοιποί πρωταγωνιστές του έργου είναι διαλεγμένοι ένας κι ένας. Καρικατούρες μιας βαριεστημένης κιτς κοινωνίας, απόλυτα φτιασιδωμένης και ψεύτικης, η οποία απλώς σπαταλάει τον πλούτο της. Το ό,τι η κοινωνία αυτή είναι σάπια φαίνεται στα πρόσωπα των συμμετεχόντων και στο τι απομένει, μετά την αφαίρεση των προσωπείων που φοράει το κάθε πρόσωπο χωριστά (ψυχασθενείς, δήθεν αριστεροί αγωνιστές, θλιβερά και ατάλαντα "ψώνια" της τέχνης, άνθρωποι της νύχτας, εξαρτημένοι από ουσίες κλπ). Ένα άλλο καταπληκτικό κομμάτι της ταινίας είναι η φωτογραφία που είναι εξαιρετική. Η Ρώμη σε όλο της το μεγαλείο. Η Ρώμη που σε γεμίζει και σε απογοητεύει. Σε σαγηνεύει και σε συνθλίβει. Σε ανεβάζει και σε ρίχνει στα τάρταρα. Οι επιρροές από τον μεγάλο Φεντερίκο Φελλίνι είναι σαφείς. Δείτε την ταινία και αφεθείτε στο ταξίδι του Τζεπ Γκαμπαρντέλλα στην αιώνια πόλη και θα δείτε την κοινωνική ιστορία της τελευταίας εικοσαετίας στη χώρα μας που μας οδήγησε στην εξαθλίωση που ζούμε σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου