Η κάλπη της Κυριακής της 17ης Ιουνίου έχει ένα κόμμα-σημείο αναφοράς, δύο μονομάχους και ένα κόμμα-ερείπιο. Οι μονομάχοι είναι ο Σαμαράς με τον Τσίπρα, το κόμμα σημείο- αναφοράς είναι η ΔΗΜ.ΑΡ. του Φώτη Κουβέλη και το ερείπιο είναι το ΠΑΣΟΚ. Ο Φ. Κουβέλης είναι εκείνος που οι δύο μονομάχοι αναφέρονται σ'αυτόν ως δεδομένη στήριξη και αποτελεί τον μπαλαντέρ της νέας κυβέρνησης που θα σχηματισθεί. Το ΠΑΣΟΚ ως ερείπιο πολιτικά θα συρθεί όπου το πάει ο άνεμος. Ο Φώτης Κουβέλης βλέπει τις δυνάμεις του (δημοσκοπικά) να αντέχουν και τρίβει τα χέρια του. Ξέρει ότι η συμετοχή του στην επόμενη κυβέρνηση είναι δεδομένη φτάνει να την θέλει ο ίδιος και το κόμμα του. Είναι η πολύφερνη και περιζήτητη πολιτική "νύφη" του οποίου την συμμετοχή στο νέο κυβερνητικό σχήμα την έχει προεξοφλήσει το σύστημα. Είναι βέβαιο ότι ο Κουβέλης δεν θα ήθελε να συμμετάσχει σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, φοβούμενος την ενσωμάτωση των δυνάμεών του στον ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα, σε μία σύμπραξη με τη ΝΔ θα ήταν το αριτερό άλλοθι της κυβέρνησης και ο ρόλος του θα ήταν αναβαθμισμένος. Συνεπώς το τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει πλησιάζοντας προς τις εκλογές. Κοντός ψαλμός....αλληλούια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου