"Ο αιτών βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία να πληρώσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του προς τους
πιστωτές του, που αναφέρονται στην υποβληθείσα κατάσταση πιστωτών και ζητάει να υπαχθεί στις διατάξεις του ν.3 8 69/2010 σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης, που υποβάλλει. Η αίτηση αυτή αρμόδια φέρεται για συζήτηση στο δικαστήριο αυτό, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας [άρθρο 3 ν.3869/2010] και για το παραδεκτό της προσκομίζονται νόμιμα οι προβλεπόμενες από την παρ.2 του άρθρου 4 του ν. 3869/2010 α] βεβαίωση αποτυχίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού με αριθμό πρωτοκόλλου 376/18-1-2 011 που υπογράφεται από τον Ευάγγελο Ζερβέα, Συνήγορο του Καταναλωτή και β] υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος με ημερομηνία 7-1-2011 για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων της περιουσίας και των εισοδημάτων του, των πιστωτών του και των απαιτήσεων τους κατά κεφάλαιο τόκους και έξοδα, καθώς και για τις μεταβιβάσεις εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων του κατά την τελευταία τριετία. Η ημερομηνία 18-1-2011 που αναφέρεται στη βεβαίωση αποτυχίας του δικαστικού συμβιβασμού, αποτελεί προφανώς την ημερομηνία συντάξεως της βεβαιώσεως αυτής, πέρα τούτου όμως η αναγραφή ημερομηνίας μεταγενέστερης της καταθέσεως της αιτήσεως δεν καθιστά την αίτηση απαράδεκτη, αφού ο οφειλέτης έχει προθεσμία ενός μηνός από την κατάθεση της αιτήσεως να προσκομίσει τη βεβαίωση, ενώ δεν αμφισβητήθηκε από κανένα πιστωτή ότι η απόπειρα εξωδικαστικού συμβιβασμού έχει αποτύχει. Εξάλλου από την αυτεπάγγελτη έρευνα του δικαστηρίου στα τηρούμενα αρχεία σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 2 του ν.3869/2010 προέκυψε ότι δεν εκκρεμεί άλλη όμοια αίτηση του αιτούντος, ούτε έχει εκδοθεί απόφαση για ρύθμιση και απαλλαγή από τις οφειλές του. Περαιτέρω η υπό κρίση αίτηση είναι νόμιμη κατ ορισμένη, διότι στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 8, 9 και 11 του ν.3869/2010 και πρέπει να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική της πλευρά, μετά την καταβολή των νόμιμων τελών συζητήσεως, εφόσον δεν επιτεύχθηκε δικαστικός συμβιβασμός μεταξύ του αιτούντος και των πιστωτών του. Ο ισχυρισμός των πιστωτών ότι η αίτηση δεν είναι παραδεκτή" διότι δεν τους έχουν επιδοθεί από τον οφειλέτη τα προβλεπόμενα από τον νόμο κατάσταση περιουσίας του οφειλέτη και σχέδιο διευθέτησης των οφειλών δεν είναι βάσιμος, διότι εφόσον οι ίδιοι αναφέρουν ότι τους έχει επιδοθεί ως συνημμένο της αίτησης ρύθμισης, η αίτηση εξωδικαστικού συμβιβασμού του οφειλέτη, που περιέχει τα παραπάνω στοιχεία, έχουν λάβει γνώση αυτών και συνεπώς πληρούται ο σκοπός του νόμου για την γνώση των πιστωτών αναφορικά με την περιουσία του οφειλέτη και το σχέδιο ρύθμισης, Ο ισχυρισμός των πιστωτών ότι η αίτηση είναι αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτιμήσεως, διότι δεν περιέχει τα στοιχεία, που ορίζονται στο άρθρο 4 παρ. του παραπάνω νόμου, αλλά τα στοιχεία αυτά περιέχονται στα κατατεθέν μαζί με την αίτηση σχέδιο εξωδικαστικού συμβιβασμού, δεν είναι βάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, διότι από τη διατύπωση του άρθρου 5 του ίδιου νόμου, στο οποίο ορίζεται ότι ο οφειλέτης επιδίδει στους πιστωτές αντίγραφα της αίτησης, της κατάστασης της περιουσίας και των εισοδημάτων του και του σχεδίου διευθέτησης, προκύπτει ότι η κατάσταση περιουσίας και το σχέδιο μπορούν είτε να ενσωματωθούν στην αίτηση, είτε να τη συνοδεύουν ως εξ υπαρχής συνημμένα έγγραφα, που κατατίθενται μαζί της και συμπληρώνουν παραδεκτά το περιεχόμενο της. Ο ισχυρισμός των πιστωτών ότι η αίτηση δεν είναι νόμιμη διότι τόσο το αρχικό όσο και το τροποποιημένο σχέδιο διευθέτησης είναι αόριστα, αφού το μεν πρώτο αναφέρει ως πρόταση του οφειλέτη την καταβολή του ελάχιστου δυνατού ποσού, ενώ το δεύτερο αναφέρει την καταβολή των 200 ευρώ μηνιαίως γενικώς στους πιστωτές δεν είναι βάσιμος, διότι ο νόμος δεν προβλέπει ούτε το ελάχιστο περιεχόμενο του σχεδίου, ούτε δικαστικό έλεγχο του περιεχομένου του, συνεπώς αυτό μπορεί να καθοριστεί ελεύθερα από το οφειλέτη, παραδεκτά δε προτείνεται ακόμα και σχέδιο με μηδενικό περιεχόμενο. [Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών, σελ.71]. Ο ισχυρισμός των πιστωτών ότι το περιλαμβανόμενο στην αίτηση αίτημα του αιτούντος είναι αόριστο, διότι απλώς αναφέρει ότι ζητάει να υπαχθεί τις διατάξεις του ν.3869/2010, επειδή βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία εκπληρώσεως των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του, δεν είναι βάσιμος, διότι ο νόμος δεν ορίζει το περιεχόμενο του αιτήματος, σύμφωνα δε με το άρθρο 1 του νόμου, σκοπός του οφειλέτη είναι η ρύθμιση των οφειλών του, αυτός δε ο σκοπός καθίσταται σαφής στο αίτημα του αιτούντος με την παραπάνω διατύπωση.
Σύμφωνα με το άρθρο 62 του ν.2214/1994 για την εξυπηρέτηση και ασφάλιση των χορηγούμενων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων δανείων για την απόκτηση πρώτη κατοικίας από δημόσιους υπάλληλους και συνταξιούχους, κάθε δανειζόμενος υποχρεούται να εκχωρήσει υπέρ του δανειστή α]..., β] μέχρι τα 6/20της κανονισθησόμενης κύριας και επικουρικής συντάξεως του και όλων των μερισμάτων και άλλων παροχών, που τακτικά λαμβάνει από τα ασφαλιστικά του ταμεία. Η παραπάνω εκχώρηση είναι ισχυρή, καταργούμενης κάθε άλλης αντίθετης γενικής ή ειδικής διάταξης. Σύμφωνα δε με το άρθρο 25 παρ.6 του ν.3867/2010, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων μπορεί ύστερα από αίτηση του υπόχρεου μπορούν να καθορίζονται όροι εξυπηρέτησης, επί μέρους συμφωνίες των δανειακών συμβάσεων και η διευθέτηση των τόκων υπερημερίας των μη κανονικά εξυπηρετούμενων οποιουδήποτε είδους δανειακών συμβάσεων, που έχει χορηγήσει προς φυσικά πρόσωπα το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Με τις παραπάνω ειδικές για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων διατάξεις, ορίζεται εκ του νόμου εκχώρηση, κατά τα ποσοστά, που αναφέρονται, επί των αποδοχών του δανειολήπτη για την εξόφληση του δανείου και η διαδικασία ρυθμίσεως των μη κανονικά εξυπηρετούμενων δανείων, που έχει χορηγήσει το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Ο νόμος 3869/2010 ρυθμίζει γενικά τις οφειλές υπερχρεωμένων προσώπων χωρίς καμία αναφορά ή τροποποίηση των παραπάνω ειδικών ρυθμίσεων των μη εξυπηρετούμενων οφειλών προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, Συνεπώς για τις τελευταίες ξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις των άρθρων 62 ν.2214/1994 και 25 παρ. ν.3867/2010. Στην από 210/6-4-2011 ανακοίνωση δίκης του αιτούντος προς το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία "ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ" εκτίθενται τα παρακάτω: Ο αιτών άσκησε στο δικαστήριο αυτό την προαναφερθείσα αίτηση υπαγωγής του στο άρθρο 4 του ν. 3869/2010. Με την από 8-7-2009 σύμβαση τοκοχρεωλυτικού δανείου, που καταρτίστηκε μεταξύ του αιτούντος και του προς ον η ανακοίνωση δίκης, το τελευταίο χορήγησε στον αιτούντα στεγαστικό δάνειο για την απόκτηση πρώτης κατοικίας ύψους 124,000 ευρώ, για την εξασφάλιση δε της σχετικής απαίτησης του, ενέγραψε επί της πρώτης κατοικίας του αιτούντος πρώτη υποθήκη για το ποσό των 124.000 ευρώ. Δυνάμει της δανειστικής συμβάσεως ο αιτών έχει εκχωρήσει στο καθού από τις πάσης φύσεως αποδοχές του το απαιτούμενο κάθε μήνα για την εξόφληση της αντίστοιχης δόσης του δανείου ποσό των 749,24 ευρώ.
Σύμφωνα με το άρθρο 62 του ν.2214/1994 για την εξυπηρέτηση και ασφάλιση των χορηγούμενων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων δανείων για την απόκτηση πρώτη κατοικίας από δημόσιους υπάλληλους και συνταξιούχους, κάθε δανειζόμενος υποχρεούται να εκχωρήσει υπέρ του δανειστή α]..., β] μέχρι τα 6/20της κανονισθησόμενης κύριας και επικουρικής συντάξεως του και όλων των μερισμάτων και άλλων παροχών, που τακτικά λαμβάνει από τα ασφαλιστικά του ταμεία. Η παραπάνω εκχώρηση είναι ισχυρή, καταργούμενης κάθε άλλης αντίθετης γενικής ή ειδικής διάταξης. Σύμφωνα δε με το άρθρο 25 παρ.6 του ν.3867/2010, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων μπορεί ύστερα από αίτηση του υπόχρεου μπορούν να καθορίζονται όροι εξυπηρέτησης, επί μέρους συμφωνίες των δανειακών συμβάσεων και η διευθέτηση των τόκων υπερημερίας των μη κανονικά εξυπηρετούμενων οποιουδήποτε είδους δανειακών συμβάσεων, που έχει χορηγήσει προς φυσικά πρόσωπα το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Με τις παραπάνω ειδικές για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων διατάξεις, ορίζεται εκ του νόμου εκχώρηση, κατά τα ποσοστά, που αναφέρονται, επί των αποδοχών του δανειολήπτη για την εξόφληση του δανείου και η διαδικασία ρυθμίσεως των μη κανονικά εξυπηρετούμενων δανείων, που έχει χορηγήσει το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Ο νόμος 3869/2010 ρυθμίζει γενικά τις οφειλές υπερχρεωμένων προσώπων χωρίς καμία αναφορά ή τροποποίηση των παραπάνω ειδικών ρυθμίσεων των μη εξυπηρετούμενων οφειλών προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, Συνεπώς για τις τελευταίες ξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις των άρθρων 62 ν.2214/1994 και 25 παρ. ν.3867/2010. Στην από 210/6-4-2011 ανακοίνωση δίκης του αιτούντος προς το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία "ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ" εκτίθενται τα παρακάτω: Ο αιτών άσκησε στο δικαστήριο αυτό την προαναφερθείσα αίτηση υπαγωγής του στο άρθρο 4 του ν. 3869/2010. Με την από 8-7-2009 σύμβαση τοκοχρεωλυτικού δανείου, που καταρτίστηκε μεταξύ του αιτούντος και του προς ον η ανακοίνωση δίκης, το τελευταίο χορήγησε στον αιτούντα στεγαστικό δάνειο για την απόκτηση πρώτης κατοικίας ύψους 124,000 ευρώ, για την εξασφάλιση δε της σχετικής απαίτησης του, ενέγραψε επί της πρώτης κατοικίας του αιτούντος πρώτη υποθήκη για το ποσό των 124.000 ευρώ. Δυνάμει της δανειστικής συμβάσεως ο αιτών έχει εκχωρήσει στο καθού από τις πάσης φύσεως αποδοχές του το απαιτούμενο κάθε μήνα για την εξόφληση της αντίστοιχης δόσης του δανείου ποσό των 749,24 ευρώ.
Η εκ των πιστωτών του αιτούντος "....................." στις παρατηρήσεις, που κατέθεσε επί της αιτήσεως ρυθμίσεως του αιτούντος, ισχυρίστηκε ότι η αίτηση δεν είναι νόμιμη, διότι ο αιτών εξαίρεσε από τη διαδικασία ρύθμισης το Ταμείο Παρακαταθηκών, προς το οποίο εξακολουθεί να καταβάλει κανονικά τις μηνιαίες δόσεις για την εξόφληση του δανείου του.
Επειδή, κατόπιν των παραπάνω, ο αιτών έχει κατ'εκτίμηση του δικογράφου, έννομο συμφέρον στη συμμετοχή του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων στην παρούσα δίκη, την ανακοινώνει στο καθού για να συμμετάσχει σ'αυτή.
Στην από 3-5-2011 πρόσθετη παρέμβαση του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων υπέρ του αιτούντος εκτίθενται τα παρακάτω:
Στις 3-5-2011 συζητούνται από το δικαστήριο αυτό οι προαναφερόμενες με αριθμό καταθέσεως 1/2011 αίτηση του αιτούντος για την υπαγωγή του στις ρυθμίσεις του ν.3869/2010 και η με αριθμό καταθέσεως 210/2011 ανακοίνωση δίκης του ίδιου προς το προσθέτως παρεμβαίνον. Πράγματι ο αιτών έλαβε από το προσθέτως παρεμβαίνον το αναφερόμενο στεγαστικό δάνειο, το οποίο εξυπηρετείται κανονικά και δεν εμφανίζει ληξιπρόθεσμες οφειλές. Επειδή, λοιπόν, έχει έννομο συμφέρον, παρεμβαίνει προσθέτως υπέρ του αιτούντος προς υποστήριξη της θέσης του, ότι νόμιμα ο αιτών δεν συμπεριέλαβε το Ταμείο Παρακαταθηκών στην αίτηση ρύθμισης, διότι αφενός οι διατάξεις του ν.3869/2010 δεν εφαρμόζονται στις απαιτήσεις του, όπως αναλυτικά αναφέρει και αφετέρου, διότι από τον ίδιο νόμο προβλέπεται η δυνατότητα να μη συμπεριληφθεί κάποιος οφειλέτης στη ρύθμισή του. Η ανακοίνωση δίκης και η πρόσθετη παρέμβαση έχουν ασκηθεί νόμιμα και παραδεκτά σύμφωνα με τα άρθρα 80 επ., 91, 92, 231, 752 Κ.Πολ.Δ., πρέπει να ερευνηθούν ως προς την ουσιαστική τους πλευρά και να συνεκδικαστσύν με την αίτηση ρύθμισης σύμφωνα με το άρθρο 246 Κ.Πολ.Δ.
Στις 3-5-2011 συζητούνται από το δικαστήριο αυτό οι προαναφερόμενες με αριθμό καταθέσεως 1/2011 αίτηση του αιτούντος για την υπαγωγή του στις ρυθμίσεις του ν.3869/2010 και η με αριθμό καταθέσεως 210/2011 ανακοίνωση δίκης του ίδιου προς το προσθέτως παρεμβαίνον. Πράγματι ο αιτών έλαβε από το προσθέτως παρεμβαίνον το αναφερόμενο στεγαστικό δάνειο, το οποίο εξυπηρετείται κανονικά και δεν εμφανίζει ληξιπρόθεσμες οφειλές. Επειδή, λοιπόν, έχει έννομο συμφέρον, παρεμβαίνει προσθέτως υπέρ του αιτούντος προς υποστήριξη της θέσης του, ότι νόμιμα ο αιτών δεν συμπεριέλαβε το Ταμείο Παρακαταθηκών στην αίτηση ρύθμισης, διότι αφενός οι διατάξεις του ν.3869/2010 δεν εφαρμόζονται στις απαιτήσεις του, όπως αναλυτικά αναφέρει και αφετέρου, διότι από τον ίδιο νόμο προβλέπεται η δυνατότητα να μη συμπεριληφθεί κάποιος οφειλέτης στη ρύθμισή του. Η ανακοίνωση δίκης και η πρόσθετη παρέμβαση έχουν ασκηθεί νόμιμα και παραδεκτά σύμφωνα με τα άρθρα 80 επ., 91, 92, 231, 752 Κ.Πολ.Δ., πρέπει να ερευνηθούν ως προς την ουσιαστική τους πλευρά και να συνεκδικαστσύν με την αίτηση ρύθμισης σύμφωνα με το άρθρο 246 Κ.Πολ.Δ.
Από τη χωρίς όρκο εξέταση του αιτούντος, που περιλαμβάνεται στα πρακτικά, τα έγγραφα και τα έγγραφα, που προσκομίζουν οι διάδικοι, αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του δικαστηρίου, τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά:
Ο αιτών ........... του.................., κάτοικος Αθηνών, ....ετών και συνταξιούχος του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας από το έτος 2007, έχει περιέλθει χωρίς δική του υπαιτιότητα σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώνει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές του από τον Ιούνιο του 2010, λόγω δε της ηλικίας του και της ιδιότητας του ως συνταξιούχου, η οικονομική του κατάσταση δεν έχει προοπτική βελτίωσης.
Οι προς ρύθμιση χρηματικές οφειλές του δεν έχουν αναληφθεί το τελευταίο έτος, πριν από την υποβολή της υπό κρίση αίτηση. Όπως ο ίδιος κατέθεσε μέχρι τον Ιούνιο του 2010 εξυπηρετούσε κανονικά τις δανειακές υποχρεώσεις του, που ήταν 2.000 ευρώ το μήνα, από τη σύνταξη του, που ήταν 1.500 ευρώ, από καταθέσεις που είχε, [όταν εργαζόταν ο μισθός του ήταν 3.000 ευρώ] και από το χρηματικό ποσό, που είχε λάβει ως εφάπαξ κατά τη συνταξιοδότηση του. Τον Ιούνιο του 2010 λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας, όπως κατέθεσε, παρέστη ανάγκη να νοσηλευθεί στο εξωτερικό, όπου και δαπανήθηκαν τα χρήματα, που είχε λάβει ως εφάπαξ, συγχρόνως δε μειώθηκαν οι αποδοχές του λόγω των οικονομικών περικοπών.
Έτσι δημιουργήθηκαν ληξιπρόθεσμες οφειλές, οι οποίες επιβαρύνονταν με τόκους υπερημερίας με αποτέλεσμα τον Οκτώβριο του 2010 να γνωστοποιήσει τηλεφωνικά στους πιστωτές του ότι δεν μπορεί να εξυπηρετεί πλέον τις οφειλές του.
Έτσι δημιουργήθηκαν ληξιπρόθεσμες οφειλές, οι οποίες επιβαρύνονταν με τόκους υπερημερίας με αποτέλεσμα τον Οκτώβριο του 2010 να γνωστοποιήσει τηλεφωνικά στους πιστωτές του ότι δεν μπορεί να εξυπηρετεί πλέον τις οφειλές του.
Πιστωτές του αιτούντος είναι οι παρακάτω προς τους οποίους αυτός έχει τις εξής αντίστοιχα οφειλές:
1................. από τις με αριθμούς ........................... ..................συμβάσεις πιστωτικών καρτών ποσά
6.949,05 ευρώ, 9.710,08 ευρώ, 4.587,05 ευρώ και από τη με αριθμό.............σύμβαση ανοικτού δανείου 12.473,92 ευρώ, δηλαδή συνολικά 33.720,10,
2. .................. από τη με αριθμό ..............σύμβαση δανείου ποσό 10.938,27 ευρώ, από τις με αριθμούς ......... και ........... συμβάσεις πιστωτικών καρτών ποσά 13.760 ευρώ και 3.580 ευρώ δηλαδή συνολικά 28.278,27 ευρώ,
3. ............. από τις με αριθμούς ....................... και ................... συμβάσεις πιστωτικών καρτών ποσά 8.038 ευρώ και 8,211 ευρώ δηλαδή συνολικά 16.249 ευρώ,
4. ............ από τη με αριθμό ............. σύμβαση ανοιχτής πίστωσης ποσό 6.207 ευρώ, από τη με αριθμό ........ σύμβαση πιστωτικής κάρτας ποσό 11.338 ευρώ και συνολικά 15.545 ευρώ,
5. ............. από τα με αριθμούς ................, ................. και ............. δάνεια καταναλωτικής πίστης ποσά 10.000 ευρώ, 1.051,10 ευρώ και 16.464,15 ευρώ και από τις με αριθμούς .............. και ..........
πιστωτικές κάρτες ποσά 734,30 ευρώ και 13.076,14 ευρώ και συνολικά 41.325,69 ευρώ,
6. ............. από τη με αριθμό .............. σύμβαση καταναλωτικού δανείου ποσό 8.112,02 και από τη με αριθμό ................ πιστωτική κάρτα ποσό 7.990,60 ευρώ και συνολικά 16.102,62,
7. ......... από τη με αριθμό .......... σύμβαση καταναλωτικού δανείου ποσό 6.247,40, από τις με αριθμούς ..........., ............, ............. και................ πιστωτικές κάρτες ποσά 1.474,41 ευρώ, 7.034,05 ευρώ, 5.144,70 ευρώ, 4.930 ευρώ και τη με αριθμό ........ σύμβαση υπερανάληψης ποσό 5.990,53 ευρώ και συνολικά 30.821,09 ευρώ ,
7. ......... από τη με αριθμό .......... σύμβαση καταναλωτικού δανείου ποσό 6.247,40, από τις με αριθμούς ..........., ............, ............. και................ πιστωτικές κάρτες ποσά 1.474,41 ευρώ, 7.034,05 ευρώ, 5.144,70 ευρώ, 4.930 ευρώ και τη με αριθμό ........ σύμβαση υπερανάληψης ποσό 5.990,53 ευρώ και συνολικά 30.821,09 ευρώ ,
8. ......... από τη με αριθμό ........... ανοικτή πίστωση ποσό 2.995,51, από τις με αριθμούς ....,.............., ............. πιστωτικές κάρτες ποσά 6.178,48 ευρώ, 11.011,48 ευρώ, 8.453,65 ευρώ και συνολικά ποσό
28.639,12 ευρώ,
9. .................. από πιστωτικές κάρτες ποσά 4,713,69 ευρώ και 4.826,28 ευρώ και συνολικά 9.539,97 ευρώ, δηλαδή το σύνολο των οφειλών του αιτούντος προς τους πιστωτές του ανέρχεται σε 222.220,86 ευρώ.
Ο ισχυρισμός των πιστωτών ότι το ύψος των απαιτήσεων τους έχει μεταβληθεί από το χρόνο υποβολής της αιτήσεως, συνεπώς πρέπει η ρύθμιση να περιλάβει τις απαιτήσεις τους, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί μέχρι τη συζήτηση, δεν είναι βάσιμος και πρέπει να απορριφθεί. Τούτο διότι σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.1 του νόμου, το δικαστήριο προκειμένου να προχωρήσει σε ρύθμιση ελέγχει μόνο την ύπαρξη των αμφισβητούμενων απαιτήσεων. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής και σε συνδυασμό με τα όσα αναφέρονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 8, η ένταξη της απαιτήσεως στη ρύθμιση, η οποία είναι προσωρινή, θα γίνει με τη μορφή και το ύψος, που την εισφέρει ο οφειλέτης, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα τροποποίησης του ύψους της ή των δεδουλευμένων τόκων από το δικαστήριο, λόγω της αμφισβήτησης του ύψους της απαιτήσεως από τον πιστωτή. [Μακρής κατ'άρθρο ερμηνεία ν.3869, υπό το άρθρο 8.]. Ο ισχυρισμός τριών πιστωτών ότι ο αιτών εκ δόλου περιήλθε σε αδυναμία πληρωμής, διότι απέκρυπτε από τους δανειστές του την κακή οικονομική του κατάσταση και την αδυναμία του να ανταποκριθεί στις δανειακές του υποχρεώσεις και εξακολουθούσε να κάνει χρήση ανακυκλούμενης πίστωσης για να εξασφαλίσει επίπεδο ζωής ανώτερο εκείνου, που του επέτρεπε το εισόδημα του, είναι αόριστος. Τούτο διότι δεν νοείται δολιότητα του δανειολήπτη με μόνη την ανάληψη δανειακής υποχρεώσεως, της οποίας η εξυπηρέτηση είναι επισφαλής, αλλά απαιτείται και η από τον δανειολήπτη πρόκληση άγνοιας της επισφάλειας στους πιστωτές. Δεν εξειδικεύονται, λοιπόν, στην αίτηση οι συγκεκριμένες ενέργειες, με τις οποίες ο αιτών απέκρυψε από τους πιστωτές την οικονομική του κατάσταση και το σύνολο των δανειακών του υποχρεώσεων, προκειμένου να τύχει περαιτέρω δανεισμού, δεδομένου ότι οι πιστωτές [τράπεζες εν προκειμένω] έχουν τη δυνατότητα να εξακριβώσουν την οικονομική συμπεριφορά και τις λοιπές δανειακές υποχρεώσεις των υποψήφιων πελατών τους πολλώ δε μάλλον του αιτούντος, του οποίου οι δανειακές συναλλαγές με τους πιστωτές του ξεκίνησαν από τη δεκαετία του 1980. Περαιτέρω ο αιτών είναι άγαμος και η σύνταξη του, που αποτελεί το μοναδικό εισόδημα του είναι 1.560 ευρώ, όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες αποδείξεις πληρωμής του, από τα οποία έχει εκχωρήσει στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων μηνιαίως το ποσό των 749,24 ευρώ για την εξόφληση των δόσεων του στεγαστικού δανείου, που έχει λάβει από αυτό. Όπως αναφέρεται σε προηγούμενη πρόταση η εκχώρηση αυτή προβλέπεται από ειδικό για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων νόμο, οι δε σχετικές διατάξεις δεν έχουν τροποποιηθεί από το ν.3869/2010, νομίμως λοιπόν ο αιτών δεν συμπεριέλαβε το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, στην παρούσα ρύθμιση. Συνεπώς απομένει προς διάθεση στον αιτούντα το ποσό των 809,88 ευρώ μηνιαίως, από τα οποία το ποσό, που είναι αναγκαίο να δαπανάται για την κάλυψη των βιοτικών του αναγκών, ανέρχεται σε 500 ευρώ το μήνα. Ο αιτών είναι κύριος ενός διαμερίσματος, που βρίσκεται στην Αθήνα, επί της πλατείας ..... αριθμός ..., έχει εμβαδόν 72,69 τ.μ. και εμπορική αξία 24.000 ευρώ, το οποίο χρησιμοποιεί ως κύρια κατοικία του και είναι το μοναδικό περιουσιακό του στοιχείο. Οι πιστωτές του αιτούντος δεν αρνήθηκαν την ως άνω περιουσιακή του κατάσταση. Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, τα περιουσιακά στοιχεία του αιτούντος δεν είναι επαρκή για την ικανοποίηση των πιστωτών του, συνεπώς το δικαστήριο πρέπει να προβεί σε ρύθμιση μηνιαίων καταβολών από τα εισοδήματα του για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών προς μερική εξόφληση των οφειλών του. Η κάθε μηνιαία καταβολή πρέπει να οριστεί στο ποσό των 310 ευρώ" συμμέτρως διανεμόμενο μεταξύ των πιστωτών του. Ειδικότερα στην ..........., της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 15,2% επί του συνόλου των απαιτήσεων ο αιτών θα είναι υποχρεωμένος να καταβάλει μηνιαίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των 46 ευρώ, στη ...............της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 12,7% επί του συνόλου των απαιτήσεων ο αιτών θα είναι υποχρεωμένος να καταβάλει μηνιαίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των 38 ευρώ, στη ............ της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 7,4% επί τόυ συνόλου των απαιτήσεων ο αιτών θα είναι υποχρεωμένος να καταβάλει μηνιαίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των 22,6 ευρώ, στη ............, της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 7,5 % επί του συνόλου των απαιτήσεων ο αιτών θα είναι υποχρεωμένος να καταβάλει μηνιαίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των 24,5 ευρώ, στην ........... της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 18,59% επί του συνόλου των απαιτήσεων ο αιτών θα είναι υποχρεωμένος να καταβάλει μηνιαίως για χροντκό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των 57,40 ευρώ, στη ...........της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 7,2% επί του συνόλου των απαιτήσεων ο αιτών θα είναι υποχρεωμένος να καταβάλει μηνιαίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των 23,40 ευρώ, στην ........... της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 13,8% επί του συνόλου των απαιτήσεων ο αιτών θα είναι υποχρεωμένος να καταβάλει μηνιαίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των 44 ευρώ, στη ......, της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 12,8% επί του συνόλου των απαιτήσεων ο αιτών θα είναι υποχρεωμένος να καταβάλει μηνιαίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των 40 ευρώ, στην ........., της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 4,4% επί του συνόλου των απαιτήσεων, ο αιτών είναι υποχρεωμένος να καταβάλει μηνιαίως για τέσσερα χρόνια το ποσό των 13,50 ευρώ.
Περαιτέρω το διαμέρισμα, που χρησιμεύει για κύρια κατοικία του αιτούντος, έχει εμπορική αξία 124,000 ευρώ και συνεπώς δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο όριο απόκτησης πρώτης κατοικίας, [200.000 ευρώ] προσαυξημένο κατά 50%, πρέπει επομένως να εξαιρεθεί από την εκποίηση, μετά την υποβολή σχετικής προτάσεως του αιτούντος. Ο ισχυρισμός των πιστωτών ότι η πρόταση εξαιρέσεως από την εκποίηση της πρώτης κατοικίας του αιτούντος δεν έχει υποβληθεί νομίμως, διότι δεν περιλαμβάνεται στην αίτηση είναι αβάσιμος, διότι το άρθρο 9 παρ.2 δεν αναφέρει ότι η πρόταση εξαιρέσεως από την εκποίηση πρέπει να περιέχεται στην αίτηση, ούτε θέτει χρονικό περιορισμό για την υποβολή της, συνεπώς μπορεί να υποβληθεί μέχρι τη συζήτηση της αιτήσεως.Από τις μηνιαίες καταβολές του αιτούντος για μία τετραετία, που αναφέρονται παραπάνω, θα καλυφθεί μόνο μέρος των οφειλών του και ειδικότερα 14.880 ευρώ επί συνόλου οφειλών 222.220,86 ευρώ, δηλαδή απομένει υπόλοιπο 207.340,86 ευρώ. Η ικανοποίηση των υπολοίπων απαιτήσεων των πιστωτών, με περαιτέρω καταβολές προς διάσωση της πρώτης κατοικίας του αιτούντος, που σύμφωνα με το νόμο μπορεί να ανέλθει μέχρι το 85% της εμπορικής αξίας του ακινήτου, δηλαδή μέχρι 105.400 ευρώ, πρέπει να οριστεί στο ποσό των 37.200 ευρώ, αφού ληφθούν υπόψη η ηλικία του αιτούντος, η τωρινή οικονομική του κατάσταση και η μη προοπτική βελτίωσης αυτής. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού, η οποία θα ξεκινήσει τρία χρόνια μετά τη δημοσίευση της αποφάσεως αυτής, θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με το νόμο εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος, ο χρόνος δε τοκοχρεωλυτικής εξόφλησης του ποσού αυτού, πρέπει να οριστεί σε δέκα χρόνια. Η μηνιαία δόση, που θα καταβάλει ο αιτών στα πλαίσια της ρύθμισης αυτής, ανέρχεται σε 310 ευρώ το μήνα, το οποίο θα κατανέμεται συμμετρικά στους πιστωτές του, όπως αναφέρεται στο ιστορικό της αποφάσεως αυτής, οι δε μηνιαίες δόσεις θα αρχίσουν καταβάλλονται την 1-7-2014, δηλαδή μετά την παρέλευση τριών ετών από τη δημοσίευση της αποφάσεως αυτής, καθόσον κρίνεται ότι στον αιτούντα πρέπει να παρασχεθεί περίοδος χάριτος διάρκειας τριών ετών.
Κατά ακολουθία των παραπάνω πρέπει η αίτηση, που κρίνεται, να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη κατά την ουσιαστική της πλευρά και να ρυθμιστούν οι αναφερόμενες στην αίτηση οφειλές του αιτούντος, όπως αναφέρεται στο διατακτικό. Η απαλλαγή του από κάθε υφιστάμενο υπόλοιπο οφειλής έναντι των πιστωτών του, θα επέλθει σύμφωνα με το νόμο [άρθρο 11 παρ. 1 ν.3869/2010] μετά την κανονική εκτέλεση των υποχρεώσεων, που του επιβάλλονται με την απόφαση αυτή. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.6 του ν.3869/2010. Εξάλλου, εφόσον, δεν προβλέπεται δυνατότητα άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της αποφάσεως αυτής [άρθρο 14 του ίδιου νόμου] δεν ορίζεται σχετικό παράβολο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία "................." και αντιμωλία των υπόλοιπων διαδίκων.
Συνεκδικάζει την αίτηση, την ανακοίνωση δίκης και την πρόσθετη παρέμβαση.
Δέχεται εν μέρει την αίτηση.
Δέχεται την ανακοίνωση δίκης και την πρόσθετη παρέμβαση.
Καθορίζει τις επί μία τετραετία μηνιαίες καταβολές του αιτούντος προς τους πιστωτές του στο συνολικό ποσό των τριακοσίων δέκα [310] ευρώ, το οποίο θα διανέμεται συμμετρικά μεταξύ τους, κατά τα ποσά, που αναφέρονται στο σκεπτικό και θα καταβάλλεται μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, αρχής γενόμενης από τον πρώτο μήνα μετά τη δημοσίευση της αποφάσεως αυτής.
Δέχεται την πρόταση του αιτούντος για μη εκποίηση του διαμερίσματος του, που βρίσκεται επί της πλατείας ..................αριθμός ....., εμβαδού εβδομήντα τεσσάρων [72,69] τ.μ, το οποίο χρησιμεύει ως πρώτη κατοικία του.
Καθορίζει το καταβλητέο από τον αιτούντα συνολικό ποσό για την παραπάνω αιτία σε τριάντα επτά χιλιάδες διακοσίων [37.200] ευρώ, που θα καταβληθεί σε μηνιαίες καταβολές συνολικού ποσού τριακοσίων δέκα [310] ευρώ, το οποίο θα διανέμεται συμμετρικά μεταξύ των πιστωτών του, κατά τα ποσά, που αναφέρονται στο σκεπτικό. Οι καταβολές αυτές, θα είναι έντοκες χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος, θα αρχίσουν από 1-7-2014, θα γίνονται μέσα στο πρώτο τριήμερο του κάθε μήνα και θα διαρκέσουν επί μία δεκαετία.
Καθορίζει το καταβλητέο από τον αιτούντα συνολικό ποσό για την παραπάνω αιτία σε τριάντα επτά χιλιάδες διακοσίων [37.200] ευρώ, που θα καταβληθεί σε μηνιαίες καταβολές συνολικού ποσού τριακοσίων δέκα [310] ευρώ, το οποίο θα διανέμεται συμμετρικά μεταξύ των πιστωτών του, κατά τα ποσά, που αναφέρονται στο σκεπτικό. Οι καταβολές αυτές, θα είναι έντοκες χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος, θα αρχίσουν από 1-7-2014, θα γίνονται μέσα στο πρώτο τριήμερο του κάθε μήνα και θα διαρκέσουν επί μία δεκαετία.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στις 28 Ιουνίου 2011"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου