Τις μέρες των γιορτών (τρόπος του λέγειν πια) ο κόσμος έχει κάποιες ώρες που μπορεί, ξεφεύγοντας από τη δίνη της καθημερινότητας, να χαλαρώσει και να σκεφτεί. Οι σκέψεις οδηγούν τους περισσότερους σε απόγνωση και θυμό. Υπάρχει πολύς θυμός στην κοινωνία. Θυμός για τους ανίκανους και διεφθαρμένους πολιτικούς.
Θυμός για τους δημοσιογράφους-παπαγαλάκια (όχι όλους βέβαια) που το μόνο που κάνουν είναι να κουκουλώνουν την κατάσταση και να σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας.
Θυμός για την εξαθλίωση του βιοτικού επιπέδου.
Θυμός για την προσπάθεια της κυβέρνησης να μας θεωρεί όλους συνεννόχους στην κατάντια της χώρας λες και κυβερνούσαμε εμείς και μοιραζόμαστε τις μίζες.
Θυμός για την ακρίβεια παντού.
Θυμός για την κατάσταση στην υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πρόνοια και την κοινωνική ασφάλιση.
Θυμός για τον διεκπεραιωτικό χαρακτήρα της Βουλής.
Θυμός για την αφασική μείζονα αντιπολίτευση που δεν μπορεί να δώσει όραμα στον κόσμο.
Θυμός....θυμός.....θυμός......
ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟ ΘΥΜΟ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΒΑΛΒΙΔΑ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ. Αυτό είναι φαινόμενο, που σύμφωνα με τους κανόνες της φυσικής επιστήμης, οδηγεί μαθηματική στην έκρηξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου