Αγωγή Βγενόπουλου κατά Τσίπρα

Πρόκειται για ένα πρωτοφανές γεγονός. Επιχειρηματίας στρέφεται με αγωγή ζητώντας 1.000.000 ευρώ κατά αρχηγού πολιτικού κόμματος. Η εξήγηση είναι ότι επειδή δεν είναι μέλος του κοινοβουλίου, άρα δεν έχει ασυλία και η αγωγή θα συζητηθεί. Αιτία της αγωγής η ψευδής δήλωση του Τσίπρα, κατά την άποψη Βγενόπουλο, ότι πούλησε αέρα στον ΟΤΕ και καρπώθηκε εκατομμύρια (ή κάπως έτσι). Το θέμα είναι αν η πολιτική ασυλία μπορεί να σπιλώνει (όταν σπιλώνει) υπολήψεις ατιμωρητί. Είναι μεγάλο το θέμα. Οι πολιτικοί είναι πρόσωπα υπεράνω του νόμου;; Φυσικά και πρέπει να έχουν ελευθερία λόγου και κριτικής. Φυσικά δεν πρέπει να τους επιβάλλεται λογοκρισία, ΑΛΛΑ οφείλουν, όταν μιλάνε, υπό το βάρος της ιδιότητάς τους (αρχηγού κόμματος, ή υπουργοί ή βουλευτές) να μιλάνε τεκμηριωμένα για να έχει βαρύτητα ο πολιτικός τους λόγος. Φυσικά όσα λέω είναι πέραν και έξω από την ουσία της υπόθεσης Βγενόπουλου-Τσίπρα από την οποία μόνο αφορμή παίρνω για το παρόν σχόλιο. Δεν ξέρω ακριβώς την υπόθεση δεν παίρνω θέση ποιός έχει ή δεν έχει δίκιο. Γενικότερα όμως, τάσσομαι σαφώς υπέρ της απόλυτης ελευθερίας της έκφρασης του πολιτικού ΑΛΛΑ με όριο την αλήθεια. Διότι αν ο πολιτικός αναπαράγει σε εθνικό επίπεδο τα κουτσομπολιά, τις υποψίες ή τα παραπολιτικά κάποιων κολλητών και παρατρεχάμενων, τα υιοθετεί, ΧΩΡΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, και τα παρουσιάζει ως ΔΕΔΟΜΕΝΑ, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Ο λόγος ενός πολιτικού και δη αρχηγού κόμματος αποτελεί ΓΡΑΜΜΗ για τους οπαδούς και κατευθύνει κόσμο. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Δεν μιλάμε βέβαια για ανακριτικά στοιχεία, ούτε οφείλει ο πολιτικός να είναι και εισαγγελέας ή ανακριτής. ΟΜΩΣ, οφείλει να είναι ΣΟΒΑΡΟΣ όταν καταγγέλει κάτι στο λαό. Διαφορετικά αναπαράγει συνθήματα που δεν ωφελούν το πολιτικό σύστημα, αντίθετα το απαξιώνουν ακόμα περισσότερο. Επομένως χρειάζεται λίγο σοβαρότητα παραπάνω στην εκφορά του πολιτικού λόγου. Η ασυλία δεν είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ.