Πλησιάζοντας το τέλος της φετινής κινηματογραφικής περιόδου με τις ταινίες που ξεχώρισαν την χρονιά που πέρασε, οι κινηματογραφικές αίθουσες προβάλλουν και ταινίες που διακρίνονται για την τεχνική τους και την "διαφορετική" σκηνοθεσία τους για να προσελκύσουν το κοινό. Η ταινία Λουλούδια είναι η περυσινή πρόταση της Ισπανίας για το όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας και είναι μια διαφορετική ταινία από τις άλλες. Με πολλά μονοπλάνα συνδεδεμένα μεταξύ τους αφηγείται μιά ιστορία που τη συνδέουν πολλές ανθοδέσμες και τρεις γυναίκες οι οποίες συνδέονται με έναν άντρα. Μοιάζει με βουβή ταινία με διαλόγους στη βασκική διάλεκτο και πολλά συναισθήματα που βγάζουν τα πρόσωπα των ηθοποιών. Απευθύνεται σε λίγους. Δεν είναι πολύ εύκολη η μετάβαση από την κινούμενη κάμερα στην στατική κάμερα. Είναι σίγουρα ταινία για σινεφίλ και αφήνει το θεατή να σκεφτεί ότι θέλει. Για την απώλεια, για την ανάμνηση, για το πως σβήνει ένα πρόσωπο από τη ζωή μας μετά το θάνατό του. Για την ρουτίνα που αναζητεί χαραμάδες φωτός για να κρατηθεί κλπ. Μην σας παρασύρει ο τίτλος. Δεν είναι ταινία ..... για την πρωτομαγιά και τον εύκολο ρομαντισμό. Απηχεί την πεζή καθημερινότητα από την οποία πάρα πολύ δύσκολα ξεφεύγει ο σημερινός πιεσμένος άνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου