Δεν υπάρχει εκλογική διαδικασία πιο θολή και αδιευκρίνιστη. Ο κόσμος, με τα χιλιάδες βάσανά του, οδεύει στις κάλπες μπερδεμένος, απογοητευμένος και πλήρως αναποφάσιστος. Υπάρχουν και κάποιοι που δεν θα πάνε στις κάλπες, αηδιασμένοι για όσα βλέπουν γύρω τους. Κακώς, κατά τη γνώμη μου, διότι ακόμα κι έτσι να αισθάνονται (και έχουν δίκιο) θα πρέπει να εκφραστούν. Να επιλέξουν οι ίδιοι την κυβέρνηση που επιθυμούν και να μην αφήσουν άλλους να αποφασίσουν για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Είναι τόσο βαρετοί οι πολιτικοί λόγοι στην τηλεόραση και στα ραδιόφωνα που κανείς πλέον δεν τους παρακολουθεί. Το τι θα γίνει από την Δευτέρα είναι κρίσιμο, αλλά εν πολλοίς, προδιαγεγραμμένο. Οι τύχες όλων μας είναι σημαδεμένες για πολλά χρόνια. Διαχείριση της μιζέριας μας θα κάνουμε και αναζητούμε εκείνους που θα την κάνουν κατά το δυνατόν καλύτερα. Η μιζέρια και η ανέχεια θα παραμένει. Για πολλά χρόνια. Όπως και ατιμωρησία εκείνων που μας οδήγησαν εκεί. Στο απυρόβλητο όπως πάντα. Πάντα φταίνε οι άλλοι, οι πολιτικοί ΠΟΤΕ. Αυτό δεν καταπίνεται εύκολα. Τελικά τι κάνουμε την Κυριακή; Πάμε στην κάλπη οπωσδήποτε και εκφράζουμε την θέση μας για το λιγότερο κακό. Και από Δευτέρα ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου